CAVE IN (US) – White Silence (2011)

Οι Cave In ήταν ένα απ' τα δυνατά χαρτιά της Hydrahead, όταν η εταιρεία βρισκόταν στο ποιοτικό της peak κάπου στις αρχές των 00's. Ο ταλαντούχος Steven Brodsky, ο οποίος από πάντα έδειχνε να αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο εγκεφαλικό mathcore και στο φουρτουνιασμένο art rock, από τις πρώτες μέρες των Cave In μέχρι το πολύχρονο διάλειμμα της μπάντας το 2006, μετά την κυκλοφορία του πιο ισορροπημένου ανάμεσα στις δύο τάσεις "Perfect Pitch Black", μόνο αριστουργήματα είχε να επιδείξει. Δε φανταζόμουν με τίποτα ότι η πολυαναμενόμενη επιστροφή του γκρουπ θα επιφύλλασε μια τέτοια απογοήτευση, όπως αυτή του "White Silence".

Είτε είστε "Antenna"-κιας, είτε "Until Your Heart Stops"-ας, είτε και τα δύο, δε νομίζω να εκπλαγείτε ευχάριστα με το γεγονός ότι ο δίσκος ξεκινάει φέρνοντας στο μυαλό μια κακή εκδοχή των Shining (των τζαζοπειραματικών Νορβηγών, όχι των μπλακμεταλάδων Σουηδών). Τουλάχιστον οι Shining έχουν συναίσθηση αυτού που κάνουν και το κάνουν σωστά, δε μπουκώνουν άιντε-άιντε distortion τα πάντα, ούτε φορτώνουν layer πάνω στο layer για το χάος της φάσης. Κοινώς, οι Cave In το συγκεκριμένο δεν το 'χουν. Τα πράματα δε στρώνουν στην πορεία, αφού όταν η μουσική πάει να βαρύνει, δεν φτάνει παραπέρα από γλυκερά κοπιαρισμένα riffs των Neurosis, ενώ όταν προσπαθεί να επιταχύνει, σκοτώνεται από την παραγωγή που κάνει τα πάντα δυσδιάκριτα, όχι ότι με καλύτερη παραγωγή θα γινόταν δουλειά βέβαια, αφού φαίνεται ότι η έμπνευση βρισκόταν κάπου στην Κίνα, όσο οι Cave In έγραφαν το "White Silence". Το στυλ αλλάζει από κομμάτι σε κομμάτι, περνάει από μπαλαντοειδείς σε σχεδόν no-wave καταστάσεις, μετά πάλι metalcore χασίματα κλπ. Αύτες οι εναλλαγές δεν καταφέρνουν να κεντρίσουν το ενδιαφέρουν, παρά βυθίζουν τον ακροατή ακόμη πιο βαθιά στην άβυσσο της αδιαφορίας. Πάντου μπλιμπλίκια, παντού άνευ λόγου παραμόρφωση. Ο Stephen Brodsky παρουσιάζει και εδώ μια πολύ ευρεία γκάμα φωνητικών η οποία, όπως και οι συνθέσεις, δολοφονείται εν ψυχρώ από αυτή την ηλίθια παραγωγή.

Ειλικρινά δε μπόρεσα να ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι, δε μου αρέσει κανένα. Οι Cave In προσπάθησαν να φτιάξουν ένα πειραματικό και πολυδιάστατο album, τους λείπει όμως η έμπνευση και η απαραίτητη "μέντα". Ποντάρω στο ότι πρόκειται για απρόβλεπτη μπάντα, ώστε να μπορώ να ελπίζω ότι στο μέλλον θα ανακάμψει και θα φτιάξει ένα δίσκο άξιο του ονόματός της.

http://www.myspace.com/cavein

Βαγγέλης Ε.