Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

KAWIR (Grc) – To Uranus (2010)

Σε αυτό το review δεν θα μιλήσουμε για πολιτικές ιδεολογίες. Δεν θα μιλήσουμε για την σχέση της αρχαιολατρίας με τον φασισμό (εθνικοσοσιαλισμό και μη). Ούτε για την σχέση του φασισμού με το black metal. Ούτε για την δύναμη της βλακείας και του παραλογισμού, της ημιμάθειας και του φαίνεσθε και γενικά για τίποτα άλλο εκτός από τον δίσκο των Kawir. Είμαστε ενσυνείδητα αποστασιοποιημένοι (σε αυτό το review) και περήφανοι για αυτό.

CRIMINAL ELEMENT (USA) – Crime Αnd Punishment pt.1 (2010)

Οι Αμερικανοί μπορούν να υπερηφανεύονται ότι είναι μια all - star μπάντα, μιας και αποτελούνται από μέλη "καθιερωμένων" κάφρων όπως οι SuffocationDecrepit BirthDying FetusMisery Index. Πρωτοεμφανίστηκαν το 2006 με την κυκλοφορία δύο ep' s, συνέχισαν το 2008 με την κυκλοφορία του πρώτου τους full - length ("Guilty As Charged") και συνεχίζουν ακάθεκτοι φέτος με το νέο τους ep.

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

DIRTY GRANNY TALES (Hel) – Didi’ s Son (2010)

Οι αναφορές στον χώρο του φανταστικού είναι αναρίθμητες. Μέσα από κάθε μορφή τέχνης, από κάθε απλή αναφορά, ο άνθρωπος προσπαθεί να περιγράψει τον κόσμο που κρύβεται πίσω από το πέπλο της πραγματικότητας που μας σκεπάζει. Πόσοι, όμως, ήταν και είναι εκείνοι που κατάφεραν να το ανασηκώσουν, να το προσπελάσουν, να βιώσουν την τρέλα της ατόφιας φαντασίας και τελικά να επιστρέψουν σώοι;

PROCER VENEFICUS (USΑ) - How The Heather Moonlit Shivers (2009)

Οι Procer Veneficus είναι ένα αμφιλεγόμενο project. Ο Derek Schultz από την στιγμή της ενηλικίωσης του μέχρι και σήμερα μας έχει χαρίσει πάνω από μια ντουζίνα δίσκους black metal, dark ambient και γενικότερα σκοτεινής μουσικής. Αφηγηματικής μουσικής, κυρίως, από εκείνες της οποίας το πεδίο βρίσκεται μακριά από την ανάγκη των στίχων που πρέπει να εκφραστούν και σου μιλάνε χωρίς λόγια.

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

DEFTONES (USA) – Diamond Eyes (2010)


Τι μπορεί να περιμένει κανείς από κάποιον που έχει πέσει κάτω στο βούρκο και δεν μπορεί να ορθοποδήσει με τίποτα; Εκτός από το να εξαφανισθεί από προσώπου γης, ένα θαύμα μόνο. Έτσι λοιπόν και στην περίπτωση των Deftones. Μετά από 2 αποτυχημένους σχεδόν δίσκους, ("Deftones" - 2003, "Saturday Night Wrist" – 2006), τον παροπλισμό λόγω ανωτέρας βίας του μπασίστα τους Chi Cheng, μετά από αυτοκινητιστικό ατύχημα προς το παρόν (ο καιρός θα δείξει αν θα εξελίχθει σε δυστύχημα), το μόνο που περιμέναμε από τους Καλιφορνέζους, ήταν τουλάχιστον να κάνουν τίποτε αρπαχτές περιοδείες, αν όχι να διαλυθούν.

ALTAR OF PLAGUES (Irl) - Tides (2010)


Η σύνδεση μουσικών ειδών, και ιδιαίτερα ειδών εκ διαμέτρου ετερόκλητων, είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται εδώ και δεκαετίες στην εξέλιξη της μουσικής ιστοριογραφίας. Από τους Beatles και το ινδικό sitar μέχρι τους Negura Bunget και τα ρουμάνικα έγχορδα, η υπέρβαση της μουσικής αντιφατικότητας αποτελούσε πάντα ένα χαρακτηριστικό ευφυΐας και εξέλιξης. Το post rock και το black metal βγήκαν από την ίδια μήτρα, σαν 2 μπάσταρδα αδέρφια, που παρά την διαφορά ηλικίας λοξοκοιτούσαν πάντα το ένα το άλλο. Κι έτσι σχεδόν νομοτελειακά, επήλθε η ένωση…NorthAltar Of Plagues και ποιος ξέρει πόσες ακόμα άγνωστες, προς το παρόν, αλχημικές μπάντες.

KERASPHORUS (USA) - Cloven Hooves Αt Τhe Holocaust Dawn (2010)

H εκδίκηση συνεχίζεται. Τι μπορεί να προκύψει όταν ο Pete Helmkamp και ο J. Read των Revenge κάνουν άλλη μια ανίερη συμμαχία και αποφασίζουν να φτιάξουν ένα νέο συγκρότημα; Όλεθρος;

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

ΒΑΖΟΟΚΑ Release Party @ Καταραμένο Σύνδρομο, Αθήνα - - 15/05/2010

Μας αρέσει το Καταραμένο Σύνδρομο. Το υπογειάκι αυτό από τη στιγμή που ξεκίνησε τη λειτουργία του έχει δώσει στέγη σε μερικά από τα καλύτερα underground events που συνέβησαν τον τελευταίο καιρό. Με ηχολήπτες που νοιάζονται για τις μπάντες, με μια όμορφη και άνετη σκηνή, με ένα ηλεκτρικό και ζωντανό vibe και γενικά με την πιο υγιή νοοτροπία που μπορεί να επιδείξει ένα στέκι του τύπου του, γίνεται σιγά σιγά αδυναμία μας. Όταν ανακοινώθηκε λοιπόν το release party του EP των Bazooka (φρέσκο φρέσκο, αναδύοντας hypeροχες μυρωδιές), δεν δυσκολευτήκαμε να διαλέξουμε προορισμό για το Σαββατόβραδο...

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

HKY (Fra) - HKY (2009)

Γαλλική δύναμη. Ένα ισχυρότατο ντεμπούτο με πληθώρα επιρροών και δύναμη που τις καθοδηγεί και εναρμονίζει στα μονοπάτια του sludge και doom χώρου. Η μουσική τους είναι σύννεφα που πνίγουν την ατμόσφαιρα και οι στίχοι τους απευθύνονται σε προσωπικούς δαίμονες. Έχοντας μία οργισμένη αίσθηση απόγνωσης ως κινητήρια δύναμη της δημιουργίας τους, οι ΗΚΥ δείχνουν σαν να βρίσκονται σε μια προσπάθεια να εξαγνίσουν τους εαυτούς τους και αναζητούν περισσότερο την εκτίμηση του ακροατή παρά την κατανόηση, με απόδειξη την μονόπλευρη συμβολική χρήση των στίχων. Το πάθος και η ένταση της μουσικής τους, όμως, δρα με δύναμη εκεί που η συμβολική χροιά των στίχων σε κρατάει σε απόσταση.

JODIS (USA) - Secret House (2009)

Υπάρχει αυτό το φαινόμενο της "εσωτερικής μετακίνησης" των μουσικών σκηνών – σκηνή όχι με την τοπική έννοια φυσικά. Μέλη από διάφορες μπάντες συγγενικών μουσικών ρευμάτων δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους σε συνεργασίες, κοινά projects, guest συμμετοχές, απ' όλα έχει ο μπαχτσές. Και φυσικά είναι λογικό κοντινά μυαλά να ψάξουν για κοινές συνιστώσες μέσα από κοινές εξερευνήσεις και καλλιτεχνίες.

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

THE BINARY CODE (USA) - Suspension Of Disbelief (2009)

Μετά από αρκετά demos, πέντε στον αριθμό, ξοδεύοντας κάμποσο χρόνο και χρήμα, μιας και η κυκλοφορία είναι αυτοχρηματοδοτούμενη, έρχεται στα χέρια μας το πρώτο full length των The Binary Code, που ακούει στο όνομα "Suspension Of Disbelief". Οι πιτσιρικάδες μας έρχονται από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, πιο συγκεκριμένα από το New Jersey, και έχουν βάλει σκοπό να ματώσουν τα αυτιά μας.

DEATHBOUND (FIN) – Non Compos Mentis (2010)

Μάλλον, τελικά, παίζει ρόλο η διάθεση του καθενός για το κατά πόσο δύναται να διευρυνθούν οι μουσικοί του ορίζοντες. Και αυτό γιατί όροι όπως grind/death core, μπορεί να μην μου φαίνονται άγνωστοι, παρόλα αυτά ούτε τον εξυπνάκια δεν μπορώ να κάνω ονοματίζοντας 4 - 5 ιστορικές μπάντες του είδους. Κι όμως, ψαχουλεύοντας λίγο σε παράνομους και βρωμερούς ιστότοπους ο "Non Compos Mentis" των Deathbound κατέληξε στο desktop, καταφέρνοντας μέσα σε λίγα λεπτά να ανεβάσει τα όρια της αδρεναλίνης μου σε αρκετά υψηλά επίπεδα.

Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

PG.LOST (Swe) - Ιn Νever Οut (2009)

Όταν στα μέσα της δεκαετίας του ’90 η μουσική των Slint, των Talk Talk και των Bark Psychosis βαφτιζόταν post rock, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τις διαστάσεις που θα έπαιρνε στις αρχές της επόμενης δεκαετίας το εν λόγω ορχηστρικό κίνημα.

ABIGOR (Aus) - Time Is The Sulphur In The Veins Of The Saint... (2010)

Πριν κάποια χρόνια έκανα το λάθος να πάρω το "Creation Οf Ungod" κάποιων Αυστριακών, ονόματι Pervertum. Ανεκδιήγητοι όπως ο τίτλος του δίσκου, οι εν λόγω κλόουν με στιγμάτισαν, κι από τότε ένα μαύρο σύννεφο πλανιέται πάνω από την Αυστριακή σκηνή. Οι μόνοι που στάθηκαν δίπλα μου εκείνη την περίοδο ήταν οι Pungent Stench και οι αξιότιμοι Abigor, που μέχρι τότε μας είχαν συνηθίσει σε προβλέψιμα, πλην αξιοπρεπή album. Κι αν το "Shadowlord" είναι δικαιωματικά ένα από τα καλύτερα κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ στο black metal, τα "Nachtymnen", "Supreme Ιmmortal Αrt" κλπ είναι από τα πιο αξιοπρεπή δείγματα μελωδικού/majestic black στην ιστορία του είδους.

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

SLOWMOTION APOCALYPSE (Ita) - Mothra (2009)

Έκανε την κινηματογραφική της εμφάνιση στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Λόγος φυσικά γίνεται για την Mothra, μια γιγαντιαία πεταλούδα που σπέρνει τον φόβο και τον τρόμο σε όποια ταινία επιστημονικής φαντασίας κι αν έκανε την εμφάνισή της. Με λάβαρο τον πανικό που σκορπά το συγκεκριμένο όνομα στους απανταχού γνώστες, οι Ιταλοί Slowmotion Apocalypse ευελπιστούν να ταράξουν για τα καλά τα μυαλά μας με την ομώνυμη κυκλοφορίατους.

DARKTHRONE (Nor) - Circle Τhe Wagons (2010)

H πλάκα με τον 15ο δίσκο των Darkthrone δεν είναι ο ίδιος ο δίσκος. Είναι οι αντιδράσεις των πρώην και μη οπαδών τους. Η νίλα είναι πολύ μεγάλη. Οι Darkthrone δεν κάνουν πλέον αυτό που θέλουν. Το κάνανε στα "F.O.A.D." και "Dark Thrones Αnd Black Flags". Στο "Circle Τhe Wagons" υπερβάλλουν στο μέγιστο βαθμό, το τραβάνε από τα αυτιά και είναι ξεδιάντροποι μέχρι αηδίας.

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

NEBUKADNEZAR (Ger) – Dawn Pervades the Twilight (2009)

Ο Nebukadnezar είναι ο Ναβουχοδονόσωρ (το πιο πιθανό ο Β’ ο Μέγας) στα γερμανικά. Κατά συνέπεια όταν μια μπάντα παίζει death metal και το όνομά της παραπέμπει στον πιο ονομαστό αυτοκράτορα ενός από τους σημαντικότερους αρχαίους πολιτισμούς (Βαβυλώνα), το μυαλό σου δεν είναι δύσκολο να πάει στους Nile. Και όντως δε θα πέσεις έξω. Οι γερμανοί λατρεύουν τον ήχο των Nile και είναι εμφανές ότι προσπαθούν να τον αναπαράγουν, υπό το δικό τους "βαβυλωνιακό" πρίσμα.