Πρόβατα και όπλα; Τι ειν’ αυτό; Καρβουνιασμένο χιούμορ; Ανάπηρη αναφορά στους Guns n’ Roses; Ή μήπως οι εμετούληδες (βλ. goregrind) Γάλλοι θέλουν να ρίξουν κοινωνικό σχόλιο; Το ότι η μπάντα στα δυο πρώτα τις άλμπουμ ήταν τόσο "μογγολική", που δεν είχε ούτε στίχους, μπορεί να δικαιολογήσει κάποιο απ’ τα παραπάνω; Ίσως, αφού και μουσικά να το πάρει κανείς, η απόλυτη καφρίλα έχει δείξει μια διεστραμμένη συμπάθεια για το rock n’ roll (ειδικώς & γενικώς) μέσα από παραδείγματα τύπου Rompeprop, Birdflesh, Dead, ακόμα και Carcass (αν αναλογιστούμε πως ξεκίνησαν και πως κατέληξαν), και με αποκορύφωμα τους θεόμουρλους Gore Beyond Necropsy, που από την απόλυτη grind ηχορύπανση, κατέληξαν να παίζουν (υπό το όνομα Noise A Go Go’s) "Rock n’ Noise, Grind n’ Roll" όπως λένε και οι ίδιοι και έχουν απόλυτο δίκιο..!Το να είσαι βέβαια κάφρος και να εκτιμάς το rock n’ roll (να ακούς Little Richard και να γουστάρεις ρε παιδί μου) ή το ανάποδο, σημαίνει ότι έχεις περάσει σαν ακροατής από πολλά ενδιάμεσα στάδια. Όταν έχεις μπάντα δε, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι μετά το ξεκάβλωμα (1-2 πρώτα άλμπουμ) που θα έχεις εναποθέσει επιτέλους όλες τις ονειρώξεις σου για απόλυτη βία, τρόμο και υπέρμετρη βαρβαρότητα, θα βγάλεις στη φόρα όλα τα υπόλοιπα ακούσματά σου, σε μια προσπάθεια η μουσική σου να ακουστεί πιο ενδιαφέρουσα, τουλάχιστον στα δικά σου αυτιά. Αν είσαι και καλός στο να στήνεις κομμάτια, ακόμα καλύτερα για σένα.
Όλ' αυτά δεν τα γράφω για πλάκα, αλλά γιατί αυτό είναι το σήμα που μεταδίδει το "Sheep & Guns". Και για να μη σας πρήζω πολύ, το "Sheep & Guns" τα σπάει! Αν και είχε φανεί απ’ το ήδη τετραετίας επικού περιεχομένου "Inventory of Fixtures" (και γαμώ τους τίτλους), οι Γάλλοι έχουν ωριμάσει σαν το παλιό κρασί και εξαπολύουν κομματάρες τη μία πίσω απ’ την άλλη. Δημιουργούν γύρω τους μια ενεργειακή σφαίρα grindcore προστασίας, η οποία περικλύει ό,τι τραβάει η όρεξή σας, από crust/punk περάσματα, μέχρι speed-αριστές ροκιές και Sabbath-ικά κοψίματα. Η δομή και η εναλλαγή των ιδεών θυμίζει Napalm Death - τους πρόσφατους, αυτούς με τον καλό ήχο, πράγμα που δεν είναι καθόλου, μα καθόλου κακό, πιστέψτε με. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ok, μην περιμένετε να ακούσετε κάτι τελείως "σκισμένο". Το όλο κλίμα είναι πιο βοθρέ και "southern", αν μπορεί κανείς να το πει έτσι.
Πραγματικά δε χρειάζεται να πω περισσότερα. Σημειώστε μόνο πως η μπάντα υπάρχει απ’ το 1997, έχει περάσει από Osmose productions και αυτός είναι μόλις ο τέταρτος δίσκος της, ο οποίος είναι αυτοχρηματοδοτούμενος. Να πάτε να τον ακούσετε λέμε, γιατί ξερνάει ενέργεια!
Γεράσιμος Β.
http://vibedeck.com/scd
http://www.myspace.com/sublimecadavericdecomposition
http://fr-fr.facebook.com/scdmusic
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου