Σε κάποια φάση που λέτε πιάνω τον εαυτό μου να χαζεύει ανασκόπηση για τις καλύτερες συνταγές με σκουμπρί του 2011. Πρόβλημα. Πρέπει κάτι επειγόντως να γίνει, και επειδή η ρίψη TV από τον τρίτο εκτός των απρόβλεπτων συνεπειών, παίζει να διώκεται και ποινικά, αρπάζω την όμορφη παρέα μου και ξεκινάμε το βροχερό απόγευμα τις τριακοστής μέρας του Δεκέμβρη για Κόρινθο. Θα δούμε live ρε.
Κάτι η κίνηση, κάτι τα σουβλάκια , ε είναι και το όλο Avopolis trend που μου χει κολλήσει τελευταία, φτάνουμε στο τέλος των Weathers. Παίζουν ένα δικό τους κομμάτι που ακούγεται πολύ καλό, βαρύ και ασήκωτο. Με το που τελειώνει ευχαριστούν τον κόσμο και jamαρουν το Funeralopolis. Ωραία ξεκινήσαμε. Sorry μάγκες που δεν σας είδα ολόκληρους. Με θάρρος όμως και βεβαιότητα που δεν μπορώ να εξηγήσω αυτή τη στιγμή προτρέπω τον κόσμο να τσεκάρει, γιατί ακούγονται πολλά υποσχόμενοι.
Το «Κέντρο Nέων» είναι ένα προκάτ πράμα που από διακόσμηση δεν σκίζει, αλλά με την βοήθεια των Sunn κεφαλών-ενισχυτών, κάτι Orange (έτσι για να τρίζουμε περισσότερο), και μερικών άλλων όχι τόσο εντυπωσιακών, ο ήχος που βγαίνει γίνεται διπλά κλειστοφοβικός. Φωτισμό να στρώσετε παίδες και θα ναι γαμώ. Οι Last Rizla είναι από τους αγαπημένους μου στην ελληνική σκηνή. Δεν έχουμε πολλές τέτοιες μπάντες. Βγήκαν δυνατά με σχετικά uptempo κομμάτι, αλλά σύντομα έριξαν τους τόνους, βάρυναν και ψυχεδέλιασαν. Κάποιο από τα σημεία σε κάποιο από τα κομμάτια τους , που όπως πάντα παίχτηκαν σερί σαν ένα, δεν μου άρεσε. Ήταν πολύ σάπιο και δεν το ήθελα εκείνη την στιγμή. ΌΛΟ το υπόλοιπο σετ τους για άλλη μια φορά ήταν bombastic. Ο drummer (δεν ξέρω πως τον λένε φάση) κοπανάει πολύ, δυνατά, ρυθμικά, ζόρικα… είναι ωραίος τύπος ρε παιδί μου. Ο κιθαρίστας (ούτε αυτουνού το όνομα ξέρω) είναι μικροσκοπικός και πορωτικός. Άμα έβγαινε σε μπρελόκ, σίγουρα θα έπαιρνα ένα και θα γούσταρα όποτε το έβγαζα από την τσέπη. Ο Κωστής (ο μπασίστας που τον ξέρω) ήταν ένα τσακ λιγότερο στον κόσμο του, από ότι άλλες φορές, αλλά με σταθερά χαμηλές συχνότητες που σπέρνουν πανικό στα μυαλά μας. Οι Last Rizla γενικά είναι γαμώ τις μπάντες και στα live είναι ακόμα καλύτεροι και σε χαζεύουν άπειρα με το συνονθύλευμα drone-sludge-post-whatever που παίζουν. Τώρα που λύνουν σιγά σιγά το θέμα με τα χτενίσματα, νομίζω θα γίνουν μεγάλη μπάντα.
Ο κόσμος πηγαινοερχόταν όλη την ώρα οπότε δυσκολεύομαι να βρω τον συνολικό αριθμό ατόμων που παρευρέθηκαν. Το σίγουρο είναι ότι μόλις οι 1000Μods πάτησαν το πόδι τους στο φρεσκοστημένο (λίγες ώρες νωρίτερα) από τους ίδιους stage, όλοι οι εναπομείναντες μεταφέρθηκαν μπροστά. Καμιά 100αρα, μπορεί και παραπάνω ο κόσμος εκείνη την στιγμή λοιπόν. Οι χιλιομοδήτες εντός έδρας είναι άπαιχτοι, όσο και αν δεν έβλεπαν μπροστά τους. Τα φιλικά πειράγματα ήταν αναμενόμενα και δεν μας χάλασαν καθόλου. Τους είδα και πριν κάτι μέρες με τους Nightstalker, αλλά αυτό λογικά δεν νοιάζει κανέναν αφου report δεν έγραψα. Θέλω να πω όμως ότι ενώ σε κείνο το live ήταν ένα τσακ πιο επαγγελματίες, τώρα μου φάνηκαν να το διασκεδάζουν περισσότερο. Το πανηγύρι ξεκίνησε με “7 flies” και κορυφώθηκε στο “El rolito” επιβεβαιώνοντας οτί ενώ δεν είναι το απόλυτο hit τους, συναυλιακά ανεβάζει το κέφι στα ταβάνια. Το απόλυτο hit είναι το “Vidage” και το ξέρουν και οι ίδιοι, ο χαμός στον κόσμο και στα δυο κομμάτια ήταν παραπλήσιος, με μικρό προβάδισμα νομίζω στο πρώτο. Παίχτηκε όλος ο δίσκος όπως ήταν λογικό, με μερικά extras για όσους έκαναν υπομονή να μείνουν μέχρι το τέλος. Προτείνω αν έχετε καλό γούστο στην μουσική να αγοράσετε τον δίσκο τους “Super Van Vacation”, γιατί παίζουν πολύ σωστή μουσική. Από την άλλη live δεν θα δυσκολευτείτε να τους πετύχετε και γενικά μπορούν εύκολα να γίνουν η νέα αγαπημένη σας μπάντα. Κάντε το τώρα έτσι ώστε όταν γίνουν γνωστοί να μπορείτε να λέτε «τους άκουγα από τον πρώτο δίσκο». Εγώ αυτό θα κάνω σας το λέω.
Το live τελείωσε αργά, με ένα σουρεαλιστικό jam αναμεμειγμένο με ξεστήσιμο της σκηνής, αλλά δεν μας ένοιαζε γιατί περάσαμε πανέμορφα με μόλις 3 ευρώ είσοδο και καμιά 10αριά για μπύρες (1,5 ευρώ η μία, do the maths). Σκληρό χτύπημα στην κρίση με stoner και αλητεία. Στα συν ότι όλες οι μπάντες είχαν merch, σε στρατηγικό σημείο που δεν γινόταν να το αγνοήσεις. Ε, ακουμπήσαμε και κει κάτι στους Last Rizla με τις ζόρικες μεταξοτυπίες τους σε αφίσες από lives, που έχει σχεδιάσει ο Κωστής (αυτός που είναι φίλος μου). Να τσεκάρετε και το blog τους http://fuzzink.blogspot.com. Θα κλείσω με συμπέρασμα, ότι έχουμε κάνει γαμώ τις σκηνές και δεν με χαλάει καθόλου που το νέο hype είναι η παραδοχή αυτού του γεγονότος, και όχι αυτή η φυγόπονη μεμψιμοιρία που είχαμε για καραμέλα προκειμένου να δικαιολογήσουμε την τεμπελιά μας παλιότερα. Το μόνο που χρειάζεται είναι στήριξη. Cheerz σε όλους όσους το παλεύουν λοιπόν.
Ιωσήφ Χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου