ΨΑΡΟ_ΚΟΡΦΑΔΕΣ 2011 pt.II

Την χρονιά του νέου πραξικοπήματος (όχι δεν είναι πολιτικό σχόλιο), την χρονιά που οι Morbid Angel μας έκαναν να κλαίμε από τα γέλια (σε πείσμα των true οπαδών που αποφάσισαν στα γεράματα ότι είναι ανοιχτόμυαλοι), την χρονιά που οι Sarabante έκαναν το μεγαλύτερο βήμα που έχει κάνει πρωτοεμφανιζόμενη ελληνική μπάντα… Αυτή τη χρονιά, το 2011 δηλαδή (για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας), δεν την απόλαυσα καθόλου, αλλά διαπίστωσα καθώς έφτιαχνα τη λίστα μου ότι άκουσα πολύ περισσότερες ελληνικές μπάντες από κάθε άλλη χρονιά. Δεν είναι χαριστικό το τοπ μου, κάποιοι είναι φίλοι αλλά δεν είμαι manager τους οπότε δεν κερδίζω και τίποτα. Οι Sarabante λοιπόν παρά την γκρίνια για το neocrust, συνεχίζουν να παίζουν με ασύλληπτο ρυθμό σε κάθε είδους player μου. Το "Remnants" με όλα όσα θα μπορούσαν να φανούν αρνητικά καταλήγει να είναι ο αγαπημένος μου δίσκος για φέτος και να κάνει ακόμα και το "Unveiling the truth" από εκείνο το ιστορικό rehearsal demo τους να φαντάζει απλά "πολύ καλό". Οι Sun Of Nothing δεν ξεκολλούσαν επί κυριολεκτικά ένα εξάμηνο. Ο νέος τους δίσκος είναι ο απόλυτος καθρέφτης της πόλης, δεν είναι soundtrack, είναι η ίδια η πόλη σε ήχους ξεβρακώνοντας κάθε είδους glitch προσπάθεια. Από την άλλη οι λαοφιλείς πλέον Planet Of Zeus που δεν χωρέσανε στο An Club μοιάζουν να μην χωράνε σε αυτή την ίδια πόλη, ούτε και στη χώρα δηλαδή. Οι Dephosphorus πέρασαν μεν στα ψιλά εδώ πέρα αλλά έχουν κάνει όλο το σύμπαν να παραμιλάει με το αστρογκράιντ τους (sic). Oι Nadiwrath είναι αλήτες, είναι αλκοολικοί και στην τελική αποδεικνύουν ότι το black metal βγήκε από το punk και φάτε τα στη μούρη γιατί τόσα χρόνια σας το λέμε και δεν μας πιστεύετε. Σε πιο κλασσικές φόρμες το alter ego τους οι Dodsferd (με διαφορετικό βασικό συνθέτη όμως) κάνουν όσα βήματα χρειάζεται ώστε να κρατήσουν το ενδιαφέρον ψηλά. Οι Bliss επιτέλους το κυκλοφόρησαν και το σύνθημα "βγάλτο το γαμημένο-δεν μπορώ να περιμένω" δικαίωσε όσους μιλούσαν για μια από τις καλύτερες εγχώριες μπάντες. Οι αγαπημένοι 1000mods πέρα από τον πάταγο που έκαναν στο "Go fish Go!", έβγαλαν έναν εκπληκτικά διασκεδαστικό δίσκο με τουλάχιστον 2-3 κομμάτια που σιγοτραγουδώ συχνά πυκνά στο δρόμο. Για τους I Want You Dead σας τα είπαμε και στους περσινούς Ψαροκορφάδες, τους κάναμε και interview, τους φωνάξαμε και στο "Go fish Go!", έ αν και πάλι δεν τους ακούσατε δεν ξέρω τι άλλο να πω, θα αρχίσω να χτυπάω κουδούνια με το ρόπαλο. Βάζουμε και μια σφήνα εδώ τους Rivals! που άκουσα τελευταία στιγμή και ενθουσιάστηκα. Και στο τέλος μας μένουν οι Mortal Tormentοι οποίοι περπατώντας στα χνάρια των Bliss, μετά από αιώνες αποφάσισαν να βγάλουν τον δίσκο τους, να σπάσουν τα τύμπανα μας με breee φωνητικά από τον βόθρο, και να μας βάλουν στην πρίζα με ένα videoclip μες το κρεατικό και την καύλα.

Κάπου εδώ είναι η ώρα που πετάω ένα bridge, και φέρνω στην κουβέντα το hip hop, το οποίο μας απασχόλησε σε κάποια εκπομπή του GfG! από το ραδιομέγαρο, και αναφέρω τον Ήρωα τον οποίο έγω έμαθα φέτος, αλλά αυτός κυκλοφόρησε πέρσι τον δίσκο του για να μην επιτρέπεται να τον βάλω στο τοπ μου. Σπάω όμως τους κανόνες και αναφέρω στους φετινούς Ψαροκορφάδες το "Θέλω να μιλάς" που παρά τον δασκαλίστικο στίχο, σε στυλ Μεθυσμένα Ξωτικά, μου άρεσε πάρα πολύ. Για το τέλος άφησα τον Μικρό Νικόλα που επέστρεψε πιο δυνατός από ποτέ, η Ζαχάρω παίρνει τα ινία, όλοι όσοι δεν δείξατε σεβασμό στο πρώτο, τρέχτε να κρυφτείτε. Το μόνο που μπορεί να τρομοκρατήσει ακόμα περισσότερο είναι ένα split με τον θεό Alitiz. Φανταστείτε έναν νευρικό να φρίττει το σκυλί. (Οδηγίες χρήσης εδώ και εδώ).

Στα "ξένα" δεν θα πω πολλά μιας και οι μπάντες είναι λίγο πολύ γνωστές. Τα 4-5 πρώτα πραγματικά τα απόλαυσα, τα υπόλοιπα απλά τα γούσταρα πολύ. Από τις όχι τόσο γνωστές τσεκάρετε τους Enslave με το ηρωικό τους japcore και τους Dog's Holy Life με το υπερδιασκεδαστικό crust τους.

Όχι δεν άκουσα το νέο Tom Waits, αντιστέκομαι στον καταναγκασμό του πιρουνιού, τρώω με τα χέρια, είμαι απολίτιστος, ακούω Βανδαλούπ και είμαι καλά. Πρέπει επίσης να πω ότι για πρώτη φορά φέτος μετά από χρόνια "στήριξα" την DiDi που συνήθως γράφω στα αρχίδια μου και πήγα σε φεστιβάλ της. Στο Sonisphere βγήκε όλη η παιδική μου αθωότητα και πέρασα τέλεια με ένα μισόλιτρο ρακί βλέποντας για δέκατη φορά ΚΑΘΕ μπάντα που έπαιζε και αναθεωρώντας σε μεγάλο βαθμό την αντιμετώπισή μου απέναντι στην μουσική. Στο RW από την άλλη έκανα ένα καταπληκτικό πικνικ την ημέρα του Αγγελάκα με το πιο πετυχημένο pongo της ιστορίας στον γενειοφόρο τιτάνα Ψαραντώνη που κάνει θεούς να γονατίζουν με το κρητικό του black metal. Και πανηγύρισα το σύμπαν την ημέρα των Prodigy. Σε πιο αυτοοργανωμένα σκηνικά highlight το live των τρομερών Dog's Holy Life στον Στρέφη με το πάρτυ (δεν έχουμε ιδέα ποιανού) στον Λυκαβηττό στα καπάκια, που έκανε την μπάντα να σκέφτεται σοβαρά να μετακομίσει Ελλάδα. Ωραία η Νέα Μάκρη με τα "Μουσικά κύματα", πολλά υποσχόμενη η Χαλκίδα με το "Ides of August", το καλύτερο χριστουγεννιάτικο των Nightstalker εδώ και μερικά χρόνια. Αυτά για την χρονιά που πέρασε. Επίσης τώρα που έχουν πέσει οι τιμές στις εσπρεσιέρες, να πάρετε μια. Ο espresso γαμάει το πρωί. Φραπέ μόνο το βράδυ για σοβαρές αυπνίες και μελλοντικά προβλήματα με το στομάχι. Αυτά. Cheerz.

Ελληνικά:
Sarabante - Remnants
Planet of zeus – Macho Libre
Sun Of Nothing – The Guilt Of Feeling Alive
Nadiwrath – Nihilistic Stench
Dephosphorus – Axiom
1000mods – Super Van Vacation
I Want You Dead – We Are The Legions Of Scums
Rivals! - Make your own path
The Bliss – Gabbatha
Mortal Torment – Resuscitation
Dodsferd – Spitting With Hatred The Insignificance Of Life

Ξένα:
Red Fang – Murder The Mountains
Dog’s Holy Life – Forty Four Weeks
Rwake – Rest
Most Precious Blood – Do Not Resuscitate
Enslave – Far East Hardcore
Nightbringer - Apocalypse Sun
Altar Of Plagues – Mammal
Samsara Blues Experiment - Revalation And Mystery
65 Daysofstatic - We were exploding anyway

V/A:
Spinalonga Recs – Miss Fortune Was A Henhouse Manager
Greek Death/Grind Scene Vol.1

Extras:
Μικρός Νικόλας – Θα γαμηθεί ο Δίας

Videos:
Planet Of Zeus – "Vanity Suit" (μας κάνουν πλάκα είναι σίγουρο λέμε)
Mortal Torment – "Decomposition In Vomit" ( και πού 'στε ακόμα)
Bliss - "Zapukletska"


P.S.: Αγωνιούμε για νέα Injekting Khaos, Conspiracy Of Denial, Despite Everything, Potergeist,Routes Last Rizla.

P.S.2: Ωραία είναι και η Αμοργός και μην την κράζετε.

P.S.3: Το ξέρω ότι είναι μεγάλο αλλά ελπίζω σε δημοσίευση.

Ιωσήφ Χ.



Σκατά! Δεν αισθάνομαι καθόλου όμορφα, κάθε φορά που πρέπει να γράψω ένα τέτοιο κείμενο! Πάνω που πάω να καταλήξω κάπου, να συμπληρώσω μια λίστα, Μπάπ! Πάρτα! Σκάει μύτη κι άλλη μια δισκάρα που την είχα ξεχάσει... και το 2011, δεν έχω παράπονο, ήταν τίγκα από ωραία πράματα!

Ταγμένος στην καφρίλα κατά 99% και την περασμένη χρονιά και σε φάση ανασκόπησης, το βίαιο και βάρβαρο death metal υπηρέτησαν επάξια οι Condemned, Attack Of Rage, Abnormity, Thirst Of Revenge, Gone Postal, Lacerated & Carbonized, Spectral Mortuary, Ancient Necropsy, Castrensis, Blastanus, το άλλοτε μοχθηρό και άλλοτε μπυρόβιο old-school πνεύμα αναβίωσαν δισκάρες των Dominus Xul, Cruciamentum, Repuked, Cerekloth, Fleshless, Maveth, Desolate Shrine, ενώ τον σκεπτόμενο κάφρο αντιπροσώπευσαν για άλλη μια φορά οι Νεοζηλανδοί Ulcerate με το αψεγάδιαστο "Destroyers of All", και οι Βέλγοι Torment με το άρρωστο "Pain Is Transient, Failure Forever".

Σε πιο ανεβασμένα επίπεδα αδρεναλίνης και αηδιαστικού χαβαλέ (gore/porn/grindcore δηλαδή), μας πήραν στην κυριολεξία τ' αυτιά οι Anus Magulo, Analdiction, Eustachian, Grunt, Gride, Gridlink, Methadone Abortion Clinic, Lock Up, Ultimo Mondo Cannibale, Hutt, Spasm και οι φοβεροί και τρομεροί Sublime Cadaveric Decomposition, που επέστρεψαν μετά από διάστημα 4 χρόνων με το αμάλγαμα καφρίλας "Sheep & Guns".

Γεγονός 1ο: Δυστυχώς οι παππούδες μας άφησαν με το πουλί στο χέρι το 2011. Οι Deranged, αν και όχι άσχημοι, εμφανίστηκαν πιο "αμερικάνοι" απ' όσο θέλαμε, οι Exhumed πιο thrash-άτοι απ' ότι έπρεπε (και με μελωδικά solos;;;!!! Παίζει; ), οι Autopsy λιγότερο σάπιοι απ' όσο επιβάλλεται, οι Macabre απλά δε μας έπεισαν (κρίμα γιατί ήταν απ' τα αναμενόμενα), ενώ ο Killjoy δε μας τά 'πε και άσχημα με τους Necrophagia, αλλά ΟΚ, ξεκολλήστε λίγο με το μαλάκα το Manson εκεί στο USA! Και βέβαια, οι άθλιοι πλέον Morbid Angel (ναι, δεν ντρέπομαι να το πω κι ας είναι μια απ' τις λίγες μπάντες που μ' έχουν κάνει να προσκυνήσω!) που κυκλοφόρησαν την πίπα της δεκαετίας χαλαρά! Θέλω να χαρίσω την κόπια μου και δεν την παίρνει κανένας! Ευτυχώς έσωσαν την κατάσταση οι θεοί Haemorrhage με το "Hospital Carnage", το οποίο τρώει και χέζει αλεσμένες σάρκες όπως πρέπει!

Γεγονός 2ο: Η μεταμόρφωση της ελληνικής καφροσκηνής σε δασύτριχο κτήνος με αβυσσαλέες διαστάσεις συνεχίζεται, οπότε έχουμε και λέμε! Το "Resuscitation" των Mortal Torment μας τάισε με το "έτσι θέλω" τόνους ωμό κρέας, οι Atavism με το νέο τους split ξέρασαν πάνω μας ό,τι είχαν φάει τα τελευταία 3 χρόνια, οι Necrovorous μαζί με Embrace Of Thorns και Erevos, μας έστειλαν στο βρωμοδιάολο, ενώ οι Dephosphorus μας έστειλαν στα άστρα! Και βέβαια splits δεν κυκλοφόρησαν μόνο οι Atavism: oι oldschool freaks Nocturnal Vomit ξεφούρνισαν το "Summoning The Fallen Ones" 7-ιντσο, οι παίζω-μόνο-χύμα Slaughtergrave, ούτε ξέρω πόσα split-tapes μας πέταξαν στα μούτρα, ενώ η χρονιά τέλειωσε πολύ ευχάριστα (για μένα) με την κυκλοφορία της "Repulsive Deeds of Sodomy" 4-φασικής παρτούζας με νέο υλικό από Incineration, Κρέας, Necrorgasm, The Anal Treatment XXX-perience και την κυκλοφορία της "Greek Death/Grind Scene Vol.1" συλλογής, που παρουσιάζει, νέο, παλιό, ακόμα και ακυκλοφόρητο υλικό από 23 μπάντες.
Σχετικά με το τελευταίο, δεν ξέρω αν τό 'χετε συνειδητοποιήσει ακόμα ή αν έχετε ήδη τσεκάρει κάποιοι τη φάση, αλλά όταν λέμε συλλογή, δεν εννοούμε κάποια πληρωμένη πουτσο-συλλογή, ξεφτιλισμένης φυλλάδας σε χάρτινη θήκη. Μιλάμε για επαγγελματικότατη κυκλοφορία, η οποία οργανώθηκε ανεξάρτητα μέσω ενός facebook group (το ομώνυμο βασικά) και η οποία τυπώθηκε με έξοδα των ίδιων των συγκροτημάτων και διανέμεται δωρεάν!!! Αν αυτό δεν είναι σωστό οπαδιλίκι και υποστήριξη της σκηνής, τότε δεν ξέρω τί άλλο μπορεί να είναι... σίγουρα όχι τα πουτσο-cd των μουσικών περιοδικών πάντως! Και επειδή τυχαίνει να ξέρω τη φάση εκ των έσω, μπορώ να διαβεβαιώσω την κάθε μικρόμυαλη λινάτσα εκεί έξω, πως η συμμετοχή στη συλλογή ήταν 100% ελεύθερη και αμερόληπτη. Βασικά δε χρειάζεται να γράψω παραπάνω, μπείτε να τσεκάρετε λίγο τη φάση στο εν λόγω group και ελάτε να μου πείτε μετά αν λέω μαλακίες ή όχι!

Υ.Γ. Το 2012 αναμένεται ζοφερό από μπόλικες απόψεις... Yγεία και Tύχη λοιπόν!

Γεράσιμος Β.

1- Peste Noire – L’ordure a l’etat pure
2- Deafheaven – Roads to judah
3- Hypomanie – A city in mono
4- De magia veterum - The Divine Antithesis
5- Gnaw their tongues - Per Flagellum Sanguemque, Tenebras Veneramus
6- Yellow eyes - Silence Threads the Evening's Cloth
7- Panopticon – Social Disservices
8- Diapsiquir - A.N.T.I.
9- Altar of plagues - Mammal
10- 65 days of static – Silent running
11- Chinese man – racing with the sun
12- Movits! – Ut ur min skalle
13- Tape five – Tequilla EP
14- Airs- Lunaire split
15- Liturgy - Aesthethica
16- Krallice – Diotima
17- Morbosidad /Sadomator – Rites of desecration
18- Lantlos – Agape
19- Explosions in the sky – Take care, take care, take care
20- Russian circles – Empros


ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΩΡΑ!
(με συναυλία Morbosidad στο Σύνταγμα)

Αντώνης Δ.