DRIP OF LIES (Pl) - Failure (2012)

Γινόμαστε γκρινιάρηδες γιατί νομίζουμε ότι είμαστε γλυκούληδες. Αλλά δεν είναι αλήθεια. Στην πραγματικότητα είμαστε γεροξούρες δυσκοίλιοι που μας αρέσει να παρελθοντολογούμε. "Δεν το φιάχνουν όπως παλιά το crust", "αααχ, εγώ τους Disfear μου τους θέλω χωρίς μουστάκια", "μεγάλωσα με Hellbastard, τι ναυτά τα σουηδικά" (σε αντιδιαστολή με το προηγούμενο για Disfear) κτλ. Όλοι το κάνουμε μην κοροϊδευόμαστε, και ας έχουμε αφίσα Iron Maiden στο δωμάτιο. Failure.

Έτσι λέγεται και ο δίσκος των Drip Of Lies. Τους οποίους τους promote-άρανε ως την νέα καλύτερη crust μπάντα ξέρω 'γω. Δεν είναι για κανένα λόγο. Οι Sarabante είναι αυτή, και οι Antimob ίσως. Αλλά ο δίσκος είναι full ευχάριστος όπως και να το κάνεις. Με αφετηρία κάπου στους προπέρσινους Masakari, και επιρροές από διάφορα νεο crust συγκεντρώνουν όλες τις ψιλο cliché μελωδίες και στοιχεία που εγγυούνται επιτυχία. Τα εμπλουτίζουν και με λίγο hardcore και λίγη darkίλα νέας κοπής και όλα καλά. Δεν είναι από αυτούς που έχουν κάνει τους Tragedy headliners στο εικονοστάσι τους, αλλά τους έχουν αρκετά ψηλά, κάπου λίγο πιο κάτω από τους From Ashes Rise. Στο πρώτο άκουσμα δεν έσκισα τα βρακιά μου, γιατί αυτό μου λέγανε ότι θα κάνω. Κάπου στο δεύτερο τρίτο όμως μου έφυγαν δυο πόντοι.

Για να 'μαι ειλικρινής λοιπόν και επειδή ποτέ δεν μπόρεσα να αντισταθώ σε ένα fruit punch με ομπρελίτσα, παρέα με φουσκωτή χελώνα σε πισίνα, οι Drip Of Lies έτσι στην απέξω με ελαφρο crust αμερικανικής κοπής* που γλυκοκοιτάζει και καμιά Deathwish σε σημεία, έρχονται έστω και λίγο αργά να συνοδεύσουν το απεριτίφ σας, στο σπίτι κάποιου πλούσιου φίλου. Εκτός και αν έχετε και σεις πισίνα οπότε το πράμα αλλάζει, γιατί το ακούτε και μόνοι σας. Επειδή η μοναξιά όμως είναι κακό πράγμα, οι έχοντες πισίνα και λίγους φίλους παρακαλούνται να επικοινωνήσουν στο mail του Φίστανκ.

http://dripoflies.bandcamp.com/album/failure-lp

Υ.Γ.: Και George Carlin sample δώρο... για το extra point
*Υ.Γ.2: γνωστό και ως (aka) dark neo crust

Ι. Χ.