Όσοι μάς διαβάζετε, ξέρετε ήδη τους Ruined Families,
αφού αναφέρουμε το όνομά τους με κάθε ευκαιρία. Μπορεί επίσης να
θυμάστε, ότι το ντεμπούτο τους, "Four Wall Freedom", σφήνωσε στις λίστες
μας με τα καλύτερα του 2010. Ίσως να τους ακούσατε και στο "Go, fish,
go!" πριν λίγες μέρες, όπου πόρωσαν με τις μουσικές τους επιλογές.
Μερικοί, παίζει και να απορήσατε βλέποντάς τους να σαπορτάρουν τους The Men
στο live τους στην Αθήνα. Με τι έχουμε να κάνουμε τελικά εδώ; Με άλλο
ένα "για Ελλάδα καλό είναι" γκρουπ; Με ικανούς δημοσιοσχεσίτες που
βρίσκονται εκεί που πρέπει όταν πρέπει; Απλά με μερικές δεκάδες
megabytes στο σκληρό μας δίσκο ή έστω ενα, συμπιεσμένο ανάμεσα σ' άλλα,
κομμάτι βινυλίου, που μαζεύει σκόνη; Η απάντηση είναι "καμία σχέση" και
με το νέο τους εφτάρι η εικόνα ξεκαθαρίζει ακόμα περισσότερο, αρκεί να
έχετε τα μάτια για να τη δείτε και τα αρχίδια για να ασπαστείτε τη νέα
αλήθεια, ότι οι Ruined Families είναι οι γαμημένοι Μεσσίες.
Εδώ θα βρείτε τέσσερα καινούρια κομμάτια από τους Ruined Families. Αν περιμένετε να μάθετε για το αν οι κιθάρες παίζουν γαμάτα riff, για το ποια μπάντα θυμίζει το τάδε σημείο, για το αν τα τραγούδια είναι μόνο γρήγορα ή αν έχουν και μελωδικά περάσματα και για το αν τα φωνητικά θερίζουν ή απλά σπέρνουν, θα σας τη χαλάσω γιατί αυτή η κυκλοφορία παραείναι σημαντική για να μπω σ' αυτό το τριπάκι. Το μόνο που θα πω σχετικά με τη μουσική και την αύρα που την περιβάλλει είναι ότι οι Ruined Families θα μπορούσαν άνετα να δισκογραφούν στη Youth Attack, παρόλο που δεν πληρούν τις "τεχνικές προδιαγραφές" (πηγαδίσια παραγωγή, εσκεμμένη συνθετική μονοτονία κλπ.). Δεν είναι ότι σημαίνει και τόσα πολλά η τζίφρα της συγκεκριμένης, αρκετά αντιπαθητικής σε μένα λόγω του ελιτισμού που προωθεί, εταιρείας, άλλα όπως και να το κάνουμε, η Youth Attack παρουσιάζει το πιο χύμα και αντισυμβατικό hardcore αυτή τη στιγμή, το σωστό hardcore δηλαδή. Η πραγματικότητα δεν απέχει και πολύ βέβαια, αφού σε αυτήν την κυκλοφορία εμπλέκεται ανάμεσα σε άλλα τρία labels (Dog Knights Productions, Gardens, Halo Of Flies) η κορυφαία Adagio 830, συνένοχη στο έγκλημα με μπάντες όπως Mouthbreather, June Paik, Battle Of Wolf 359, Funeral Dinner και άλλες.
Κι όμως, εξακολουθώ να μη μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο ταιριαστό από το λογότυπο της Youth Attack πάνω σ' αυτό το εφτάρι. Είναι αυτό το συνεχόμενο νεύρο που στην αρχή ξαφνιάζει και στην πορεία γίνεται ανησυχητικό. Και η μουσική που δε χρειάζεται κορυφώσεις και σωστό στήσιμο, γιατί είναι σε κάθε δευτερόλεπτό της επώδυνη. Οι Ruined Families δεν κάνουν την παραμικρή προσπάθεια να μαζέψουν το ηχητικό και συναισθηματικό μπουρδέλο που προκαλούν, παρά το κόβουν στα τέσσερα και το αφήνουν αδέσποτο. Είναι πράγματα που συμβαίνουν μόνο στο underground του underground, όπου ο μοναδικός λόγος που οι στίχοι τραγουδιούνται και οι νότες παίζονται είναι το άγχος των δημιουργών ότι θα πεθάνουν πρόωρα. Όταν είχε βγει το "Four Wall Freedom" λέγαμε όλοι "ουάου, μπράβο επιρροές Cursed που είναι ψαγμένη και σκοτεινή μπάντα". Τι Cursed και Youth Attack και μαλακίες, εδώ παίζονται πολύ περισσότερα. Όταν άλλοι θεωρούν κατόρθωμα το να αφομοιώσουν τους Tragedy και τους Converge, οι Ruined Families μοιάζουν σημαδεμένοι εκ γεννετής με τις τέσσερις μπάρες των Black Flag.
Εδώ θα βρείτε τέσσερα καινούρια κομμάτια από τους Ruined Families. Αν περιμένετε να μάθετε για το αν οι κιθάρες παίζουν γαμάτα riff, για το ποια μπάντα θυμίζει το τάδε σημείο, για το αν τα τραγούδια είναι μόνο γρήγορα ή αν έχουν και μελωδικά περάσματα και για το αν τα φωνητικά θερίζουν ή απλά σπέρνουν, θα σας τη χαλάσω γιατί αυτή η κυκλοφορία παραείναι σημαντική για να μπω σ' αυτό το τριπάκι. Το μόνο που θα πω σχετικά με τη μουσική και την αύρα που την περιβάλλει είναι ότι οι Ruined Families θα μπορούσαν άνετα να δισκογραφούν στη Youth Attack, παρόλο που δεν πληρούν τις "τεχνικές προδιαγραφές" (πηγαδίσια παραγωγή, εσκεμμένη συνθετική μονοτονία κλπ.). Δεν είναι ότι σημαίνει και τόσα πολλά η τζίφρα της συγκεκριμένης, αρκετά αντιπαθητικής σε μένα λόγω του ελιτισμού που προωθεί, εταιρείας, άλλα όπως και να το κάνουμε, η Youth Attack παρουσιάζει το πιο χύμα και αντισυμβατικό hardcore αυτή τη στιγμή, το σωστό hardcore δηλαδή. Η πραγματικότητα δεν απέχει και πολύ βέβαια, αφού σε αυτήν την κυκλοφορία εμπλέκεται ανάμεσα σε άλλα τρία labels (Dog Knights Productions, Gardens, Halo Of Flies) η κορυφαία Adagio 830, συνένοχη στο έγκλημα με μπάντες όπως Mouthbreather, June Paik, Battle Of Wolf 359, Funeral Dinner και άλλες.
Κι όμως, εξακολουθώ να μη μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο ταιριαστό από το λογότυπο της Youth Attack πάνω σ' αυτό το εφτάρι. Είναι αυτό το συνεχόμενο νεύρο που στην αρχή ξαφνιάζει και στην πορεία γίνεται ανησυχητικό. Και η μουσική που δε χρειάζεται κορυφώσεις και σωστό στήσιμο, γιατί είναι σε κάθε δευτερόλεπτό της επώδυνη. Οι Ruined Families δεν κάνουν την παραμικρή προσπάθεια να μαζέψουν το ηχητικό και συναισθηματικό μπουρδέλο που προκαλούν, παρά το κόβουν στα τέσσερα και το αφήνουν αδέσποτο. Είναι πράγματα που συμβαίνουν μόνο στο underground του underground, όπου ο μοναδικός λόγος που οι στίχοι τραγουδιούνται και οι νότες παίζονται είναι το άγχος των δημιουργών ότι θα πεθάνουν πρόωρα. Όταν είχε βγει το "Four Wall Freedom" λέγαμε όλοι "ουάου, μπράβο επιρροές Cursed που είναι ψαγμένη και σκοτεινή μπάντα". Τι Cursed και Youth Attack και μαλακίες, εδώ παίζονται πολύ περισσότερα. Όταν άλλοι θεωρούν κατόρθωμα το να αφομοιώσουν τους Tragedy και τους Converge, οι Ruined Families μοιάζουν σημαδεμένοι εκ γεννετής με τις τέσσερις μπάρες των Black Flag.
Βαγγέλης Ε.
3 σχόλια:
Το αποπάνω σχόλιο διεγράφη γιατί δεν μας ενδιαφέρουν ρουμάνικα πορνοσάιτς, όξω σπάμερς!
σπαμάρισμα μόνο σε ruined families με τσόντες ... τυχαιο ? :P
Δημοσίευση σχολίου