Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και πριν το "Diotima", δεν πίστευα ότι οι Krallice
θα μπορέσουν να ξεπεράσουν εύκολα τα πρώτα δύο άλμπουμς και ιδιαίτερα
το "Dimensional Βleedthrough", που αποτελεί το άλλο μου μισό. Το
"Diotima" επιβεβαίωσε εν μέρει τις προβλέψεις μου και το φετινό "Years
Past Matter" απλά επισφράγισε τις σκέψεις μου.
Το math-ηματικό, "θετικό" black των Krallice, είναι σαν τον καρχαρία: πρέπει συνεχώς να κινείται, αλλιώς πεθαίνει μόνο του, μπροστά στα μάτια όσων το φοβήθηκαν αλλά και των ελάχιστων που το κατάλαβαν.
Το anti-groove σχημάτων όπως οι Krallice, δεν μπορεί να επαναλαμβάνεται, δικαίωμα για επανάληψη και ξεροκεφαλιά έχει μόνο η βρωμιά κι η απλυσιά... οι Revenge, οι Archgoat κλπ. Αυτοί που δεν τέλειωσαν το σχολείο μπορούν να κάνουν ότι θέλουν, όταν όμως έχεις κάνει διδακτορικό υπάρχουν και κάποιες απαιτήσεις.
Το "Years…" δεν με απογοήτευσε, απλά μ’έκανε να πω αυτό το "κατάλαβα", που τις περισσότερες φορές σηματοδοτεί την αρχή ενός χωρισμού˙ εκείνο το στάδιο της κρίσης, όπου συνειδητοποιείς για τα καλά ότι "δεν πάει άλλο". Δύο δίσκοι είναι αρκετό διάστημα όπως και να το κάνουμε. Αν θέλουν μπορούν να σε ξανακερδίσουν αλλά προς το παρόν αίρονται οι δεσμεύσεις, υπάρχουν τόσες μπάντες και τόσος κρυμμένος ερωτισμός που δεν μπορούμε να εμμένουμε στα παλιά.
Οι παλιές αγάπες βέβαια ποτέ δεν ξεχνιούνται˙ κι επειδή στην μουσική (ευτυχώς) οι καλύτερες στιγμές στέκουν εκεί ηχογραφημένες και αποκομμένες από τις άσχημες, με ένα κλικ μπορείς ανά πάσα στιγμή να ξαναερωτευτείς χωρίς κόπο και υποσχέσεις. Απλά κι εγωιστικά. Ευχαριστώ τους Krallice για όλα, ελπίζω κάποτε να ξανασυναντηθούμε.
Αντώνης Δ.
Το math-ηματικό, "θετικό" black των Krallice, είναι σαν τον καρχαρία: πρέπει συνεχώς να κινείται, αλλιώς πεθαίνει μόνο του, μπροστά στα μάτια όσων το φοβήθηκαν αλλά και των ελάχιστων που το κατάλαβαν.
Το anti-groove σχημάτων όπως οι Krallice, δεν μπορεί να επαναλαμβάνεται, δικαίωμα για επανάληψη και ξεροκεφαλιά έχει μόνο η βρωμιά κι η απλυσιά... οι Revenge, οι Archgoat κλπ. Αυτοί που δεν τέλειωσαν το σχολείο μπορούν να κάνουν ότι θέλουν, όταν όμως έχεις κάνει διδακτορικό υπάρχουν και κάποιες απαιτήσεις.
Το "Years…" δεν με απογοήτευσε, απλά μ’έκανε να πω αυτό το "κατάλαβα", που τις περισσότερες φορές σηματοδοτεί την αρχή ενός χωρισμού˙ εκείνο το στάδιο της κρίσης, όπου συνειδητοποιείς για τα καλά ότι "δεν πάει άλλο". Δύο δίσκοι είναι αρκετό διάστημα όπως και να το κάνουμε. Αν θέλουν μπορούν να σε ξανακερδίσουν αλλά προς το παρόν αίρονται οι δεσμεύσεις, υπάρχουν τόσες μπάντες και τόσος κρυμμένος ερωτισμός που δεν μπορούμε να εμμένουμε στα παλιά.
Οι παλιές αγάπες βέβαια ποτέ δεν ξεχνιούνται˙ κι επειδή στην μουσική (ευτυχώς) οι καλύτερες στιγμές στέκουν εκεί ηχογραφημένες και αποκομμένες από τις άσχημες, με ένα κλικ μπορείς ανά πάσα στιγμή να ξαναερωτευτείς χωρίς κόπο και υποσχέσεις. Απλά κι εγωιστικά. Ευχαριστώ τους Krallice για όλα, ελπίζω κάποτε να ξανασυναντηθούμε.
Αντώνης Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου