Οι Netra ανήκουν σ' αυτήν την κατηγορία των Γάλλων που έχουν μαλώσει με το αυτονόητο. Ήδη από το "Mélancolie Urbaine’", εισήλθαν έστω και ανεπίσημα στα σαλόνια της γαλλικής διανόησης. Με το "Sorbyen" απλά μονιμοποιούνται, διδάσκοντας στους υπόλοιπους ευγενείς, ότι το trip hop ίσως να είναι το άλλο μισό του black metal.
Μπορεί κάποιος να εκθρονίσει τη Γαλλία από την πρωτοπορία; Οι μόνοι που μου 'ρχονται πολύ γρήγορα στο μυαλό, είναι ίσως οι συνήθεις επικίνδυνοι Αμερικάνοι (Krallice, Wolves In The Throne Room, Panopticon, Deafheaven, Liturgy, Castevet, Arts, Book Of Sand, Yellow Eyes, Mamaleek κ.α.) ή οι πρόσφατα εξεγερμένοι Ολλανδοί (Terzij De Horde, Gnaw Their Tongues, De Magia Veterum, Hypomanie, An Autumn For Crippled Children, Cold Body Eradication κλπ.), αλλά και πάλι νομίζω ότι υπερβάλλω.
Η στιγμή που συνειδητοποίησα ότι η γαλλική σκηνή δεν αποτελεί απλά μια πρωτοπορία (ήταν ήδη πρωτοπορία από τις αρχές των '00s), ήταν το ύστερο κύμα γαλλικής αλχημείας (2005-), με τα "Le Secret", "Souvenirs D’un Autre Monde" (Alcest) και "Ruines Humaines" (Amesoeurs). Τα αμέσως επόμενα χρόνια απλά επιμήκυναν τον γαλλικό εξτρεμιστικό διαφωτισμό με πραγματείες όπως, "Amesoeurs" (Amesoeurs), "L'ordure à L'état Pur" (Peste Noire), "Mélancolie Urbaine" (Netra) και "ΑΝΤΙ" (Diapsiquir). Οι Γάλλοι είναι απρόβλεπτοι γιατί είναι ψυχασθενείς. Όποιος υποστηρίζει ότι μπορεί να φανταστεί τι θα ακούσουμε τα επόμενα χρόνια από τη γαλλική σκηνή, απλά ψεύδεται. Η παλαβομάρα τους, έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα, που δεν μας επιτρέπει να κάνουμε προβλέψεις˙ απλά καθόμαστε και περιμένουμε την επόμενη επιληπτική κρίση.
http://www.last.fm/music/netra
Αντώνης Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου