Ένας από τους παλιούς δασκάλους, και ο πρώτος και ίσως μοναδικός γνώστης
της ξεχασμένης πολεμικής τέχνης του quack fu, με έμαθε μεταξύ άλλων πως
ένας ακόμα ρόλος των καλλιτεχνών, στη δικιά μας περίπτωση των μουσικών,
είναι να επεκτείνει και να διευρύνει τους μουσικούς ορίζοντες και τις
απαιτήσεις των ακροατών του. Πάντα έπαιρνα στην καρδιά μου τα λόγια
αυτού του δασκάλου (ενός από τους πολλούς, και φευ! πού το τέλος
άραγε...), και καθότι είχα σε αυτήν καταλάβει αυτό το μάθημα, εκείνος
ήρθε και το μόρφωσε με λόγια. Οι καιροί, περισσότερο από ποτέ
συμπυκνώνουν τη γνώση των, και όσο αυτοί τρέχουν εμείς ακολουθούμε.Ήρθε λοιπόν το νέο εξαιρετικό, προσέξτε με, ε ξαι ρε τι κό δημιούργημα των Silver Mt. Zion με τη σειρά του να μορφώσει τη διδαχή πιότερο, από σκέψη και λόγια σε χειροπιαστό παράδειγμα. Σαν κάτι να με τραβούσε, έβαλα όλη τη δισκογραφία τους πριν ακούσω το "Fuck Off...", και μπόρεσα σε μηδενική συνέχεια χρόνου να παρακολουθήσω συνολικά την πορεία τους. Από τα πρώτα δύο album που καμώθηκαν με την ευαισθησία και τη ματιά τους χωμένη στην πρώτη δημιουργική ενσάρκωση του Efrim Menuck, με τη δειλή εμφάνιση των φωνητικών που στύλωσαν όλους τους επόμενους δίσκους των, μέχρι τις ατελείωτες εναλλαγές δυναμικών, βιολιών, κιθαριστικών θεμάτων, κιθαριστικών drones, κομματιών χορωδιακών άνευ drummer, πιάνων, και τόσων ακόμα, συνθέσεις όλες ατέλειωτες χαρμολύπες σφιχταγκαλιασμένες να χορεύουν λουσμένες στο φως, ενόσω η μπάντα τις τριγύριζε οριοθετώντας την πίστα, κρατώντας μακριά το σκοτάδι, επειδή πάντα τραγουδούσε από αυτό.
Εξελίσσουμε τις ιδέες μας, αλλιώς δεν θα εξελιχθούμε οι ίδιοι. Η Constellation, μέλη των Gy!be και λοιποί οραματιστές εξέλιξαν τις ρομαντικές ιδέες των χίπιζ, της έκφρασης και της δημιουργίας μακριά από τα χέρια της διαφήμισης, μπλέκοντάς τες με αυτές της συντροφικότητας και της βιομηχανίας, φορμάροντας τόσο μία εταιρία όσο και μία μπάντα που θα κρατούσε τα καλύτερα από κάθε ιδέα για να ενεργήσει μέσα από αυτά. Προτού κάνει την τέχνη, δημιούργησε τις συνθήκες για να κάνει την τέχνη. Και ιδού, από πού οι Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra, η πιο χίπι νον χίπι μπάντα που μπορείς να ζητήσεις, η πιο καυστικά ευγενική παρακινητής, η πιο χαρούμενη κλάψα και λυπητερό χαμόγελο, λειτουργεί και εργάζεται. Μοναδικός σκοπός είναι να μας πει ότι βλέπει κρατώντας τα μάτια ανθρώπινα.
Και ενόσω όλα γνώριμα ξεκινούν, οι ίδιοι δεν επιτρέπουν στην επανάληψη να έχει κανένα χώρο. Μέχρι το "13 Blues for Thirteen Moons" έπαιζαν με τις συνθέσεις τους και τις φόρμες των κομματιών σε κεκτημένο έδαφος, όμως στο "Kollaps Tradixionales" η αλλαγή έρχεται ξανά, η επέκταση των οριζόντων, και η δύναμη, η έξαρση έχουν αυξανόμενης σημασίας ρόλο. Λίθος χρησιμεύων ως πάτημα για την έμπνευση που κρυσταλλώθηκε σε δημιουργία και ονομάστηκε "Fuck Off Get Free We Pour Light On Everything". Όλα όσα γνώριμά τους γνωστοποίησαν, και όλα όσα γνώριμα είναι γύρω τους είναι ο στόχος, και όλα θα λουστούν στο λυτρωτικό τους φως. Είναι στιγμές πλέον που ο θόρυβος και ο ορχηστρικός πανικός μού μοιάζει της λογικής των The Mars Volta. Σε στιγμές οι Russian Circles μεταφράζουν τους The Gathering, οι εναλλαγές από το φως στο σκοτάδι και ο τρόπος που το ένα αντλεί το άλλο ταιριάζει στους Pain of Salvation, ενώ τα κυκλικά ορχηστρικά φωνητικά γίνονται αγγελικές πομπές σαν από Leonard Cohen. Ασιατικές μελωδίες σαν να βγαίνουν από ταινία, και θαρρετές sludge ή post metal πινελιές κάνουν το κάδρο ολιστικό. Και κακώς τα ακολούθησε η έκπληξη αυτά γιατί ο τίτλος του δίσκου είναι σαφέστατος. Όλα υπεισέρχονται στο όλον, και όλα κοσκινίζονται στο βαθουλό λάκκο της μπάντας.
Όσα υποπτευόμουν εξαιτίας του τελευταίου Gy!be, δουλειά που με απογοήτευσε γιατί μελάνωσε την υπέροχη πορεία που είχε αυτό το μνημείο, ένα από τα μεγαλύτερα στην ιστορία μας, επιβεβαιώνονται εδώ. Οι Zion δεν είναι μονάχα η μετενσάρκωση των Gy!be, αλλά και η εξελιγμένη ιδέα τους. Πλέον ξεκάθαρα και χωρίς καλύμματα δηλώνει πως θα προσπαθήσει να μας σκάψει μέχρι να βρει το σβηστό λύχνο μέσα μας, όχι για να τον ανάψει με το φως της, αλλά να μαγνητίσει από τα σπλάχνα το δικό μας.
http://www.tra-la-la-band.com/
Γιώργος Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου