Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

DEATH DRIVE & I WANT YOU DEAD (Gre) - The ΑΩ Remixes (2014)

Περίεργη κυκλοφορία. Το ακόμα πιο περίεργο είναι ότι γράφω εγώ γι' αυτήν. Αλλά θα μου πεις και ποιός να γράψει; Ο Ιωσήφ περνάει κάποια μυστήρια φάση και ακούει μόνο κασέτες (χωρίς να έχει κασετόφωνο!), ενώ ο Γιώργος χρειάζεται μια περίοδο προσαρμογής που κρατάει γύρω στους δυόμιση μήνες, προκειμένου να μεταβεί σε άλλο genre και να καταφέρει να γράψει γι' αυτό. Δεν είναι καθόλου αστείο, παίζει μάλιστα να είναι κάποιου είδους αυτισμός. Το παίρνω πάνω μου λοιπόν και ας ξεφτιλιστώ, δεδομένου ότι με τα ηλεχτρονικά χαώνομαι. Πάμε!

Δε νομίζω να έχω ξανακούσει remixes σε χάρκορ μπάντα στο παρελθόν, μπορεί και να 'χει ξαναγίνει, δεν ξέρω. Για την Ελλάδα πάντως αποτελεί σίγουρα μια φρέσκια ιδέα και πρωτόγνωρο κόνσεπτ, οπότε έχουμε συν ένα πόντο από το ξεκίνημα και άλλον ένα για την εξωφυλλάρα. Ο Death Drive, πρώην Tokyo Mask και κατά κόσμον Κώστας Καραμήτας, ειδικεύεται στο ambient/dub/downtempo/tespakatitetoio, και απ' ό,τι διάβασα, είναι γνωστός διεθνώς, έτσι ώστε κερδίζει έναν επιπλέον πόντο για το CV του. Κι ακόμα έναν επείδη είχε το θάρρος απ' ό,τι βρίσκεται εκεί έξω να διαλέξει για ρεμιξάρισμα μια σκατοκαφρίλα του ελέους σα το "ΑΩ". Τη μεγαλύτερη σημασία βέβαια την έχει το αποτέλεσμα, όμως και εδώ ο Death Drive παραδίδει, οπότε έχουμε άλλη μια ντουζίνα πόντους συν ένα νεκρό μωρό στη λίστα. Ο ΝτιΝτής απο- και επανα-συναρμολογεί τα κομμάτια των I Want You Dead, καταφέρνοντας να αποδώσει την αρχική σκατοψυχιά των πρωτοτύπων με τα μέσα που διαθέτει: μεταποιημένα samples των ορίτζιναλ ουρλιαχτών και θραύσματα από riffs που κλείνουν συνωμοτικά το μάτι στους μυημένους, soundtrack-ικές δομές, πνιχτά μπάσα και beats περασμένα από φίλτρο μινιμαλισμού και διάφορους απρόσμενους θορύβους. Λέω να επικαλεστώ και το όνομα του Burial (αφού βέβαια του προσθέσω εκατό κιλά Σατανά), για να περιγράψω αυτή την ατμόσφαιρα πηγαδίσιας και μουντής "χορευτικότητας". Τα κομμάτια με κρατάνε μια χαρά, ενώ με εντυπωσιάσε η ικανότητα του Death Drive να αλλάζει διαθέσεις ομαλά και έξυπνα, π.χ. στις εναλλαγές industrial κοπανήματος και ambient χαλάρωσης.

Είναι σίγουρο πως αυτή την κυκλοφορία του ελληνικού underground δεν την περιμένατε, αφού ούτε καν φανταζόσασταν ότι μπορεί να υπάρξει τέτοια αρρωστίλα, παρόλαυτα τα remixes του "ΑΩ" είναι εκεί έξω, είναι κάτι διαφορετικό/εξωτικό και είναι σέξυ. Τσεκάρετε το υπέρτατο remix του "Cvlts" όπωσδήποτε.

http://iwantyoudead.bandcamp.com/album/the-remixes

Βαγγέλης Ε.

1 σχόλιο:

Ιωσήφ Χ. είπε...

Υπήρξε κάποτε μια τρομακτική μπάντα που λεγόταν Fullmoon Bongzai. Σε χνάρια Zweiz και έτσι φάση, μιας και λέμε για ελληνικό αντεργκραου και μπίτια

https://soundcloud.com/fullmoonbongzai/hitchiking-in-golgotha?in=fullmoonbongzai/sets/noisense-a-voodoo-beach