Εμμένοντας στην “συμπαθέστατος χοντρούλης με μπλακ μέταλ ιστορία”
θεματική μου, καταπιάστηκα με το τελευταίο δίσκο του εμβληματικού στο
χώρο του Svein Egil Hatlevik (Zweizz) με τον – άδοξα – εκκλιπόντα Joey
Hopkins, σε μια συνεργασία που περιμέναμε καιρό η αλήθεια είναι. Έχοντας
βαρεθεί να ακούω το "Bimbo Rimjob" από το myspace του και έχοντας
γλυκαθεί από το εξαιρετικό δείγμα δουλειάς του στους Stagnant Waters,
ανέπτυξα μια τρομερή ανυπομονησία για το αποτέλεσμα της νέας
συνεργασίας, που φάνταζε το λιγότερο υποσχόμενο. Τα δυσάρεστα νέα του
θανάτου του Joey Hopkins και η απόφασή του Zweizz να αναπτύξει μόνος του
το υλικό που είχαν ηχογραφήσει έως τότε, άλλαξαν βίαια τα σχέδια για
την κυκλοφορία – και μας δίνει και το δικαίωμα να αντιμετωπίσουμε το
δίσκο με νέο επίκεντρο τον Zweizz.
Και ναι, το αποτέλεσμα παρ'όλο που συγκεντρώνει ηχητικά στοιχεία τόσο από την σόλο δουλειά του Zweizz όσο και του Joey Hopkins ως Midget Factory (που γνωρίζω μόνο μέσα από τη συμμετοχή του σε εκείνο το tribute στους Ulver), υποδηλώνοντας μια χαμμένη ευκαιρία για μια μοναδική συνεργασία, η συνολική “αλλοφροσύνη” και παιχνιδιάρικα “kitsch” αισθητική που διακατέχει τον δίσκο φέρει την γουρουνίσια βρωμιά του Hatlevik. Όχι πως κυριαρχεί στο υλικό, ίσα ίσα, τα περισσότερα σημεία χαρακτηρίζονται από μια ηλεκτρονική ευαισθησία και την νεορομαντική διάθεση του Joey Hopkins (οι γλυκείς ήχοι του "Eternal Puberty", η χαλαρή διάθεση του "How We Ate The Flesh", το αισθαντικό φινάλε του δίσκου). Απλώς κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα αποφύγεις, και είτε τα lo fi πειραγμένα beats του "Bimor Bibmoj", είτε οι φρενήρεις 8bit μελωδίες και ρυθμοί του "Porcelain Dolls in the Bath" βάφουν τον δίσκο στο γνώριμο μαυρορόζ.
Πέρα από τις απόπειρες μου ανασύνταξης του παζλ της συνεργασίας τους, ο δίσκος καταφέρνει να είναι τελικά όσο ετερόκλητος, πειραματικός, μελωδικός και θορυβώδης θέλει. Κινούμενος ευέλικτα από το lo-fi IDM και glitch στην ambient κι αυτήν την γαμημένα απροσδιόριστη Νορβηγική ευαισθησία της avant garde φάρας τους (την οποία παρεμπιπτόντως και συγκεντρώνει σε μορφή guest εμφανίσεων, τσεκάρετε τα credits του δίσκου), ο δίσκος ακούγεται πολυσυλλεκτικός αλλά ταυτόχρονα συνεκτικός, πιστός στην ιδιαίτερη αισθητική των συντελεστών του. Είτε μισείτε είτε αγαπάτε την γλυκούλα γουρουνομούρη του Zweizz, της σόλο του δουλειάς ή γενικότερα του νέου “περίεργου” ηλεκτρονικού ήχου, μην προσπεράσετε.
Δημήτριος Γ.
Και ναι, το αποτέλεσμα παρ'όλο που συγκεντρώνει ηχητικά στοιχεία τόσο από την σόλο δουλειά του Zweizz όσο και του Joey Hopkins ως Midget Factory (που γνωρίζω μόνο μέσα από τη συμμετοχή του σε εκείνο το tribute στους Ulver), υποδηλώνοντας μια χαμμένη ευκαιρία για μια μοναδική συνεργασία, η συνολική “αλλοφροσύνη” και παιχνιδιάρικα “kitsch” αισθητική που διακατέχει τον δίσκο φέρει την γουρουνίσια βρωμιά του Hatlevik. Όχι πως κυριαρχεί στο υλικό, ίσα ίσα, τα περισσότερα σημεία χαρακτηρίζονται από μια ηλεκτρονική ευαισθησία και την νεορομαντική διάθεση του Joey Hopkins (οι γλυκείς ήχοι του "Eternal Puberty", η χαλαρή διάθεση του "How We Ate The Flesh", το αισθαντικό φινάλε του δίσκου). Απλώς κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα αποφύγεις, και είτε τα lo fi πειραγμένα beats του "Bimor Bibmoj", είτε οι φρενήρεις 8bit μελωδίες και ρυθμοί του "Porcelain Dolls in the Bath" βάφουν τον δίσκο στο γνώριμο μαυρορόζ.
Πέρα από τις απόπειρες μου ανασύνταξης του παζλ της συνεργασίας τους, ο δίσκος καταφέρνει να είναι τελικά όσο ετερόκλητος, πειραματικός, μελωδικός και θορυβώδης θέλει. Κινούμενος ευέλικτα από το lo-fi IDM και glitch στην ambient κι αυτήν την γαμημένα απροσδιόριστη Νορβηγική ευαισθησία της avant garde φάρας τους (την οποία παρεμπιπτόντως και συγκεντρώνει σε μορφή guest εμφανίσεων, τσεκάρετε τα credits του δίσκου), ο δίσκος ακούγεται πολυσυλλεκτικός αλλά ταυτόχρονα συνεκτικός, πιστός στην ιδιαίτερη αισθητική των συντελεστών του. Είτε μισείτε είτε αγαπάτε την γλυκούλα γουρουνομούρη του Zweizz, της σόλο του δουλειάς ή γενικότερα του νέου “περίεργου” ηλεκτρονικού ήχου, μην προσπεράσετε.
Δημήτριος Γ.
http://www.myspace.com/zweizzmusick
http://www.myspace.com/joeyhopkinssmidgetfactory
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου