Το σαββατοκύριακο πέρασε... στην Πάτρα. Και σε άλλες περιοχές δηλαδή πέρασε, αλλά εγώ στην Πάτρα ήμουν. Με ψήσανε κάτι κοντοί punks να τραβηχτούμε στην μηναρούπολη για τα πέμπτα γενέθλια (??) του Προκάτ 35. Όχι ότι δυσκολεύτηκα να πω το ναι, μ’αρέσει άλλωστε να κάνω παρέα με κοντούς γιατί φαίνομαι ψηλότερος.
Πρώτη φορά πάτησα το πόδι μου στο Προκάτ 35 Παρασκευή βράδυ, λίγο πριν ξεκινήσει η πρώτη μπάντα που ήταν τα Ραδιενεργά Κατάλοιπα (και όχι απόβλητα). Τούμπανο ο χώρος με μια μικρή σκηνούλα (ενισχυτές-τέντα) μέσα σε κάτι γρασίδια, κάτι πάγκους με μπόλικο merch παραδίπλα, και μπύρα, αρκετή μπύρα... τα σουβλάκια που λέγανε είναι ψέμα γιατί οι γύφτοι τα τρώγανε μεταξύ τους και εμείς ξελιγωθήκαμε, αλλά χαλάλι σας ρε. Μου πήρε λίγη ώρα να εγκλιματιστώ οπότε οι πρώτες δύο μπάντες μου πέρασαν στο φλου, αν και νομίζω οι Αχαΐρευτοι που ήταν κάπως πιο κάτσα μου άρεσαν κομμάτι περισσότερο. Dirty Wombs όμως τους είδα κανονικά, και oh boy!, έγινε μάχη σωστή όπως άξιζε. Άντε με το καλό η κασσέτα γιατί το bandcamp είναι lame φάση. Full on τζέρτζελο και με Χειμερία που ακολούθησαν σε ένα πολύ καλό set, με ένα ακόμα καλύτερο pit. Τα μπαρμπάδια μας βάζουν τα γυαλιά μου φαίνεται σε θέματα τιμιότητας, attitude, μουσικής... γενικά σε πολλά θέματα. Από την άλλη τα κωλοπαίδια οι Antimob ακύρωσαν γιατί κάτι κάνανε με ηχογραφήσεις και με στεναχώρησαν. Οι Chaos Enshrined όμως με έκαναν να χαμογελάσω λίγο πάλι γιατί το black metal τους μου ακούστηκε πολύ σωστό. Δυστυχώς τους Fields of Locust που ήθελα να τους δω με τρέλα, δεν μ’ άφησαν, γιατί είχανε λυσσάξει στην πείνα οι υπόλοιποι κοντοί και με πήρανε και φύγαμε. Ο εκβιασμός του μεταφορικού μέσου, δράμα κατάσταση. Ας μην συζητήσω πως είναι το να ανακαλύπτεις πόσα άτομα χωράνε σε ένα αμάξι 1000 κυβικών (7 τουλάχιστον), όπως επίσης και το να σε πιάνει το φανάρι σε αυτό το ίδιο αμάξι με αυτά τα ίδια άτομα, ακριβώς μπροστά στο αστυνομικό τμήμα... μην μασάτε όμως κωλοδάχτυλο στον φρουρό και φύγαμε με 40km/h... punk είπαμε.
Την δεύτερη μέρα πήγαμε πάλι στο τσακ και χάσαμε το πρώτο κομμάτι από Faithreat, αλλά δεν πειράζει γιατί πίναμε κάτι τσίπουρα και κάτι μπύρες νωρίτερα, οπότε ήμασταν έτοιμοι. Αρρωσταίνω με Faithreat και θα ξενέρωνα αν τους έχανα. Σκληρό crossover με κάτι ωραία καινούρια κομμάτι με φωνητικά πιο αμερικανοthrashαριστά, παλιές καλές αγάπες, πολλές πιο πρόσφατες, μερικές αφιερώσεις και δώρο ένα Nailbomb και ένα Suicidal Tendencies. Τίγκα σωστή εμφάνιση. Οι Zvarna παραπατούσαν, και ανταλλάσανε κουτάκια μπύρα με το κοινό, και το grind τους γαμούσε ζώντες και νεκρούς. Ο ψηλός αλήτης στο μπάσο ήταν αποθέωση και τον στηρίζουμε. Οι Terror Detonator παίξανε Sodom το “Outbreak of evil” που γινε πανικός και μαζί και ένα “Whiskey Funeral” από Darkthrone που κανείς δεν πήρε πρέφα. Παίξανε και από το demo τους κομμάτια που ήταν γαμώ, αλλά και κάποια μάλλον καινούρια που μάλλον δεν είχανε προβάρει πολύ τα βρωμόσκυλα. Εγώ μάλλον γούσταρα. Την σφαλιάρα την ζόρικη όμως μου την σκάσανε οι Mass Culture που πέρα από τα πολύ όμορφα δικά τους κομμάτια, παίξανε και όλο το “Last but not Least” από Fall of Efrafa καταφέρνοντας να βάλουν ακόμα και τις γυναίκες της φάσης στην πρώτη σειρά. Μπράβο ρε μάγκες μου. Και μπράβο και στους Timetrap που ακολούθησαν, γιατί ο drummer τους ήταν ότι πιο ευχάριστο είδα σε αυτό το διήμερο. Χωρίς να θέλω να γίνω ισσοπεδοτικός με αυτή την δήλωση, απλά είναι λίγο σπάνιο να βλέπεις drummer να μπορεί να παίξει μουσική. Όχι ρυθμό, μουσική. Τρομερό, παρότι το συνονθύλευμα fusion jazz punk ότι διάολο ήταν αυτό, με μπέρδεψε λιγάκι. Ρίξανε και μια διασκευή Motorhead στο τέλος, έτσι για την φάση. Τους Caveat Emptor που χανε παίξει πιο πριν τους έχασα λίγο, για να ξαπωστάσω, αλλά ακούγονταν ζόρικοι. Τελευταία μπάντα-έκπληξη (ή όχι και τόσο για τους Πατρινούς) ήταν οι ηρωικοί Death Courier που έχουν επανενωθεί και τα γαμάνε όλα. Λίγο πριν το τέλος του set τους, το μικρό αμάξι ξαναγέμισε (με 6 άτομα αυτή τη φορά) και οι κοντοί από την Αθήνα έχασαν την επική – δεύτερη έκπληξη της βραδιάς που ακολούθησε από ότι μας είπαν. ΤΟΥΣ GUARDIANS (κατσα-blind guardian).
Υπήρχε και τρίτη μέρα με διάφορα events, την οποία δεν στηρίξαμε δυστυχώς γιατί φύγαμε για Αθήνα. Έτσι πέρασα το Σαββατοκύριακό μου στην Πάτρα αγαπητό ημερολόγιο. Cheerz στους μάγκες που κάναμε παρέα, στις μαγκίτισες θεές που μας κοιμήσανε παρότι ήμασταν κοντοί και βρώμικοι, και στις μπάντες που ιδρώσανε για να κάνουμε εμείς κέφι.
Υ.Γ. -Τον ΙΗΣΟΥΟΥΟΥΟΥ ή τον ΒΑΡΑΒΑΑΑΑΑ?
-Το λαμπραντοοορ.
-Το λαμπραντοοορ.
Ιωσήφ Χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου