Ρε πούστη μου τι πράγμα είναι αυτό. Πάτησαν με
χαρακτηριστική άνεση τον πρώτο δίσκο αυτοί, το έχουμε χάσει τελείως. Σαν
να μην έφτανε που εκείνο το ''It’s the Evil'' του 2010 ήταν τελειότητα ή
πως το split me Nu Sensae έκανε την μια πλευρά να
ακούγεται περιττή, το "Sorry" του 2012 θα έπρεπε να λέγεται Sorry alla
kala sas gamame (ξαφνική δροσιά!). Τέλος πάντων, συνεχίζουμε.
Όποιος θυμάται εκείνο το ευφάνταστο review του υποφαινόμενου, θα θυμάται επίσης πως είχα φάει σκατά με τον εντελώς ψυχάκια κιθαρίστα που παίζει, παίζει, παίζει και δεν χορταίνεις να τον ακούς. Σκεφτείτε ένα σετ χεριών που παίρνει στοιχεία από Thurston Moore, Greg Sage, Μπάμπη Παπαδόπουλο (Tρύπες zomg) και αξιοποιείται για να παίζει παραλλαγές δίσκων των Ηot Snakes. Ο τύπος είναι ακόμη μια φορά το highlight του δίσκου και όποιος θέλει να ακούσει πόσο τέλεια είναι η κιθαριστική πρόταση όλων των ξώγαμων του punk (ειδικότερα του post-punk) μπορεί να αρχίσει την μελέτη από εδώ.
Δίχως να θέλω να αδικήσω κάποιον, μακάρι οι Hot Snakes να έβγαζαν δίσκους σαν και αυτόν εδώ. Πολύ λυπάμαι αλλά οι White Lung καθιστούν ανίκανους όσους παίζουν αυτό το μελωδικό και νευρικό post-hardcore να τους φτάσουν. Η φάση ποια είναι; Εχουν γίνει ακόμα πιο συμβατικοί, πιο μελωδικοί, πιο στρογγυλεμένοι, πιο αμιγώς punk αλλά και πάλι δεν έχουν χάσει ούτε για λεπτό τον προσανατολισμό τους, που μας προσέφερε τόσο απλόχερα εκείνο το πολιτισμικό σοκ δυο χρόνια πίσω. Για να το θέσω λίγο σωστότερα, ακόμα και αν παρουσιάζουν πιο έντονα κάποιες pop ευαισθησίες που θα τις έλεγε ακόμα και ραδιοφωνικές κάποιος κακοπροαίρετος ("Bag", "Take the Μirror", "Bad Way") όσο και αν ψαχουλευτεί το ''Sorry'' δύσκολα θα βρεθεί κάτι που θα έμοιαζε εκτός τόπου και χρόνου στο ντεμπούτο τους. Πρέπει να πω πως τα φωνητικά είναι πολύ πιο προσεγμένα αυτήν την φορά, τουλάχιστον ένα επίπεδο πάνω, κρατώντας τέλεια την ισορροπία μεταξύ πιο δυναμικών και πιο μελωδικών στιγμών. Ακόμη, όλο το άλμπουμ είναι μετα βίας 20 λεπτά και κυλάει νεράκι. To τέλειο punk προιόν. Πούτσα και ξύλο σε όσους βγάζουν punk δίσκο πάνω από μισή ώρα (εκτός απ’τους θεούς τεχνοθρασοβήγκανς βέβαια, εντάξει).
Δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε πολύ το θέμα. Είπαμε, είναι το νέο White Lung, είναι καλύτερο απ’οτι έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα, βγαίνει στην Deranged που έχει μαζέψει όλα τα πουλέν και νικά τον ανταγωνισμό. Τιμήστε.
Κώστας Χ.
Όποιος θυμάται εκείνο το ευφάνταστο review του υποφαινόμενου, θα θυμάται επίσης πως είχα φάει σκατά με τον εντελώς ψυχάκια κιθαρίστα που παίζει, παίζει, παίζει και δεν χορταίνεις να τον ακούς. Σκεφτείτε ένα σετ χεριών που παίρνει στοιχεία από Thurston Moore, Greg Sage, Μπάμπη Παπαδόπουλο (Tρύπες zomg) και αξιοποιείται για να παίζει παραλλαγές δίσκων των Ηot Snakes. Ο τύπος είναι ακόμη μια φορά το highlight του δίσκου και όποιος θέλει να ακούσει πόσο τέλεια είναι η κιθαριστική πρόταση όλων των ξώγαμων του punk (ειδικότερα του post-punk) μπορεί να αρχίσει την μελέτη από εδώ.
Δίχως να θέλω να αδικήσω κάποιον, μακάρι οι Hot Snakes να έβγαζαν δίσκους σαν και αυτόν εδώ. Πολύ λυπάμαι αλλά οι White Lung καθιστούν ανίκανους όσους παίζουν αυτό το μελωδικό και νευρικό post-hardcore να τους φτάσουν. Η φάση ποια είναι; Εχουν γίνει ακόμα πιο συμβατικοί, πιο μελωδικοί, πιο στρογγυλεμένοι, πιο αμιγώς punk αλλά και πάλι δεν έχουν χάσει ούτε για λεπτό τον προσανατολισμό τους, που μας προσέφερε τόσο απλόχερα εκείνο το πολιτισμικό σοκ δυο χρόνια πίσω. Για να το θέσω λίγο σωστότερα, ακόμα και αν παρουσιάζουν πιο έντονα κάποιες pop ευαισθησίες που θα τις έλεγε ακόμα και ραδιοφωνικές κάποιος κακοπροαίρετος ("Bag", "Take the Μirror", "Bad Way") όσο και αν ψαχουλευτεί το ''Sorry'' δύσκολα θα βρεθεί κάτι που θα έμοιαζε εκτός τόπου και χρόνου στο ντεμπούτο τους. Πρέπει να πω πως τα φωνητικά είναι πολύ πιο προσεγμένα αυτήν την φορά, τουλάχιστον ένα επίπεδο πάνω, κρατώντας τέλεια την ισορροπία μεταξύ πιο δυναμικών και πιο μελωδικών στιγμών. Ακόμη, όλο το άλμπουμ είναι μετα βίας 20 λεπτά και κυλάει νεράκι. To τέλειο punk προιόν. Πούτσα και ξύλο σε όσους βγάζουν punk δίσκο πάνω από μισή ώρα (εκτός απ’τους θεούς τεχνοθρασοβήγκανς βέβαια, εντάξει).
Δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε πολύ το θέμα. Είπαμε, είναι το νέο White Lung, είναι καλύτερο απ’οτι έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα, βγαίνει στην Deranged που έχει μαζέψει όλα τα πουλέν και νικά τον ανταγωνισμό. Τιμήστε.
Κώστας Χ.
http://www.derangedrecords.com
http://www.myspace.com/whitelungwhitelung
2 σχόλια:
kovei kwlares
re ti klama einai autos o diskos ...
Δημοσίευση σχολίου