Τον τελευταίο καιρό περνάω μια φάση σχετικής
μονιμότητας, όπου μου φαίνεται τελείως περιττό και μαλακία να κάτσω να
γράψω μια απ' τα ίδια για συγκεκριμένους δίσκους. Σε κάτι τέτοιες
περιπτώσεις, όπως σε αυτήν της καινούριας κυκλοφορίας των Hot Water Music,
δεν βλέπω κανένα νόημα στο να αναφέρω τα στάνταρ μπλαμπλα, τα οποία
μπορείτε κάλλιστα να διαβάσετε σε κάθε μουσικό ή εγκυκλοπαιδικό site. Ο
σκοπός αυτού εδώ του κειμένου είναι να λειτουργήσει απλά σαν υπενθύμιση
του ότι οι Hot Water Music υπάρχουν εδώ και είκοσι
χρόνια και έχουν κυκλοφορήσει αποκλειστικά αριστουργηματικό και απόλυτα
τίμιο post-hardcore, με κορώνα στο κεφάλι τους μια αμερικανιά που ποτέ
άλλοτε δεν ακούστηκε τόσο γλυκιά και συμπαθής.
Το περσινό εφτάιντσο των Hot Water Music με τα κομμάτια "The Fire, The Steel, The Tread" και "Adds Up To Nothing" με είχε σοκάρει και απογοητεύσει συνθετικά, μιας και τότε γύρευα πανκιές και τελικά βρήκα μπαλάντες (μετά από αρκετούς μήνες "χώνεψης" παραδέχτηκα ότι είναι τραγουδάρες). Η προοπτική ενός Hot Water Music δίσκου AOR-οποιημένου και στερημένου τσίτας έμοιαζε εφιάλτης, αλλά το "Exister" ήρθε κι έβαλε τα πράματα στη θέση τους, αφού σε όλες τις συνθέσεις υπάρχει το νεύρο, με τον τρόπο που μόνο οι Hot Water Music ξέρουν να το διοχεύτευουν. Μην περιμένετε βέβαια το ύφος των πρώτων δίσκων ή τίποτα τέτοιο, αν ακούτε Hot Water Music και δε το 'χετε πάρει χαμπάρι ακόμα ότι μαλακώνουν προοδεύτικα χώρις όμως πότε να υπήρξαν τσιχλοφουσκέ και ξεκωλιάρηδες, μάλλον δεν πρόκειται να καταλάβετε για ποιο νεύρο μιλάω. Είναι αυτό που πάντα έδινε την ενέργεια στη μουσική αυτής της μπάντας, ανεξαρτήτως στυλιστικής περιόδου. Οι συνθέσεις του "Exister" δεν αποτελούν εξαίρεση. Και είναι τόσο άψογα αυτά τα γαμωτράγουδα, ένα μέτριο τραγούδι δεν έχουν γράψει αυτοί οι άνθρωποι στη ζωή τους. Ειδικά αυτά τα "State Of Grace" και "Drag My Body" παίζει να έχουν ναρκωτικά μέσα. Εκτελεστικά δε, ό,τι και να πω είναι λίγο, το μπάσο στο "Drag My Body" μόνο. Τέλος, είναι απαραίτητη μια αναφορά στα φωνητικά του Chuck Ragan, το γρέζι έχει τερματίσει πλέον, ο τυπός πρέπει να 'χει συρματόπλεγμα για φωνητικές χορδές. Για του λόγου το αληθές.
Η σημαντικότητα του "Exister" δεν εξαντλείται στο γεγονός ότι αποτελεί το επόμενο βήμα μετά το "The New What Next" του 2004 και το πρώτο full-length των Hot Water Music μετά την επανασύνδεσή τους, ούτε δικαιολογείται η σπουδαιότητα του από την ένταση της αναμονής για την κυκλοφορία του. Έχει μεγάλη αξία σαν τρανή απόδειξη του ότι οι Hot Water Music γερνάνε όμορφα, όπως ο Greg Graffin και ο Bob Mould, αν τους ακούγατε από τότε και καταφέρατε να μεγαλώσετε εξίσου όμορφα μαζί τους, σας ζηλεύω, αν όχι ποτέ δεν είναι αργά να ακούσετε από την αρχή την ιστορία τους μέσα από τις δουλειές τους. Αν οι Hot Water Music δεν έγιναν μέχρι τώρα rock stars, είναι πλεόν καιρός να γίνουν, χωρίς αυτό να πλήττει με κανένα τρόπο την ποιότητά τους. Το βρίσκω ιδανικό happy end.
Το περσινό εφτάιντσο των Hot Water Music με τα κομμάτια "The Fire, The Steel, The Tread" και "Adds Up To Nothing" με είχε σοκάρει και απογοητεύσει συνθετικά, μιας και τότε γύρευα πανκιές και τελικά βρήκα μπαλάντες (μετά από αρκετούς μήνες "χώνεψης" παραδέχτηκα ότι είναι τραγουδάρες). Η προοπτική ενός Hot Water Music δίσκου AOR-οποιημένου και στερημένου τσίτας έμοιαζε εφιάλτης, αλλά το "Exister" ήρθε κι έβαλε τα πράματα στη θέση τους, αφού σε όλες τις συνθέσεις υπάρχει το νεύρο, με τον τρόπο που μόνο οι Hot Water Music ξέρουν να το διοχεύτευουν. Μην περιμένετε βέβαια το ύφος των πρώτων δίσκων ή τίποτα τέτοιο, αν ακούτε Hot Water Music και δε το 'χετε πάρει χαμπάρι ακόμα ότι μαλακώνουν προοδεύτικα χώρις όμως πότε να υπήρξαν τσιχλοφουσκέ και ξεκωλιάρηδες, μάλλον δεν πρόκειται να καταλάβετε για ποιο νεύρο μιλάω. Είναι αυτό που πάντα έδινε την ενέργεια στη μουσική αυτής της μπάντας, ανεξαρτήτως στυλιστικής περιόδου. Οι συνθέσεις του "Exister" δεν αποτελούν εξαίρεση. Και είναι τόσο άψογα αυτά τα γαμωτράγουδα, ένα μέτριο τραγούδι δεν έχουν γράψει αυτοί οι άνθρωποι στη ζωή τους. Ειδικά αυτά τα "State Of Grace" και "Drag My Body" παίζει να έχουν ναρκωτικά μέσα. Εκτελεστικά δε, ό,τι και να πω είναι λίγο, το μπάσο στο "Drag My Body" μόνο. Τέλος, είναι απαραίτητη μια αναφορά στα φωνητικά του Chuck Ragan, το γρέζι έχει τερματίσει πλέον, ο τυπός πρέπει να 'χει συρματόπλεγμα για φωνητικές χορδές. Για του λόγου το αληθές.
Η σημαντικότητα του "Exister" δεν εξαντλείται στο γεγονός ότι αποτελεί το επόμενο βήμα μετά το "The New What Next" του 2004 και το πρώτο full-length των Hot Water Music μετά την επανασύνδεσή τους, ούτε δικαιολογείται η σπουδαιότητα του από την ένταση της αναμονής για την κυκλοφορία του. Έχει μεγάλη αξία σαν τρανή απόδειξη του ότι οι Hot Water Music γερνάνε όμορφα, όπως ο Greg Graffin και ο Bob Mould, αν τους ακούγατε από τότε και καταφέρατε να μεγαλώσετε εξίσου όμορφα μαζί τους, σας ζηλεύω, αν όχι ποτέ δεν είναι αργά να ακούσετε από την αρχή την ιστορία τους μέσα από τις δουλειές τους. Αν οι Hot Water Music δεν έγιναν μέχρι τώρα rock stars, είναι πλεόν καιρός να γίνουν, χωρίς αυτό να πλήττει με κανένα τρόπο την ποιότητά τους. Το βρίσκω ιδανικό happy end.
Βαγγέλης Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου