DESPITE EVERYTHING (Gre) - The Dawn Chorus (2013)

Δεν έχει τέλος η φετινή βροχή από τις δισκάρες που ξερνάει το ελληνικό underground, κάτι που επιβεβαιώνει τη θεωρία μου, ότι όσο χειρότερες γίνονται οι κοινωνικές συνθήκες στην Ελλάδα, τόσο περισσότερο και ποιοτικότερο χάρντκορ/πανκ κυκλοφορεί. Έχω μια παρόμοια θεωρία για τα μαγαζιά με frozen yoghurt, αλλά δεν είναι επί του παρόντος. Πίσω στη μουσική, δε λέω, και παλιά είχαμε την ελληνόφωνη πανκομέταλ φάση, παρόλαυτα αυτά η σκηνή τα τελευταία χρόνια είναι σαφώς πιο διαβασμένη, και δε μασάει να ψαχτεί και να παίξει μπάλα με καμιά ντουζίνα διαφορετικά μουσικά τόπια, τα οποία στο παρελθόν είχαν τόση σχέση με την Ελλάδα, όση και το φυστικοβούτυρο με τις διαφορικές εξισώσεις.

Κάποιος που παρακολουθεί το όλο πανηγύρι, δε γίνεται να μην πέσει κάποια στιγμή πάνω στους Despite Everything, την punk rock μπάντα που ξεχώρισε ήδη από το πρώτο της εφτάρι το 2009 και από τότε δε σταμάτησε να είναι άψογη. Ενδεικτικό της σοβαρότητας αυτού του γκρουπ είναι το γεγονός ότι έδωσαν συναυλίες σε Αμερική δύο φορές, άσε δε το split με τους απίστευτους Καναδούς Unfun, που από μόνο του θα έπρεπε να αποτελεί επιπλέον πιστοποιητικό γαματοσύνης. Κάπως έτσι φτάνουμε στη χρονιά του φιδιού, όπου οι Despite Everything κυκλοφορούν το πρώτο τους full length με 13 νέα κομμάτια. Η μπάντα στο "Dawn Chorus" συνεχίζει να τελειόποιει το γλυκόπικρο punk rock ήχο της με επιπλέον post hardcore πινελιές και παραγωγή που σκίζει. Στο σύνολο ο δίσκος είναι συνθετικά λιγότερο σκληρός σε σχέση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες του γκρουπ, και ίσως περισσότερο συναισθηματικός και τεχνικός. Έχοντας πει αυτό, μπορώ να αφήσω τις μετριοπαθείς δηλώσεις και να προχωρήσω στο εξής: οι Despite Everything είναι οι Έλληνες Hot Water Music. Τη συγκεκριμένη δήλωση δεν είναι ανάγκη να την πάρετε τοις μετρητοίς, μιας και προσωπικά έχω μια τάση να φαντάζομαι Hot Water Music παντού. Το σίγουρο όμως είναι, ότι το "The Dawn Chorus" είναι δίσκος που θες να τον ακούς πάντα ολόκληρο και που, χάρη στο συνδυασμό τεχνικούρας και γλυκύτητας, σε έχει σούζα καθ' όλη τη διάρκειά του, κάτι που αποτελεί καθαρά Hot Water Music-άδικο χαρακτηριστικό. Κι αυτές τις επιρροές Propagandhi που λένε όλοι, 'ντάξει τις ακούω, παρόλαυτα ο κράχτης δε βρίσκεται εκεί. Στο σύνολο είναι το κλου. Μέχρι και ποστροκιές θα πετύχετε εδώ μέσα λέμε.

Τέλος, τα φωνητικά είναι φανταστικά και τρομερά δουλεμένα, και η βραχνάδα τους ερωτεύσιμη. Μου λείπει παρόλαυτά μια δεύτερη φωνή με άλλη χροιά για να κουμπώσει με την πρώτη και να δέσει τελείως το γλυκό. Αυτή είναι και η μοναδική μου ένσταση. Στ' αρχίδια σας είπατε; Σύμφωνοι. Τραβάτε τώρα και λιώστε το δίσκο όπως είστε.

http://despiteeverything.bandcamp.com

Βαγγέλης Ε.