Συνέντευξη: TARDIVE DYSKINESIA

Μπορεί οι μισοί από μας να μην ξέρουμε τη διαφορά ανάμεσα στα 7/8 και τα 3/4, αλλά εδώ και πέντε-έξι χρόνια όποτε σκάμε σε live των Tardive Dyskinesia κουνάμε το κεφάλι μας στον ρυθμό τους and we just don't care. Δύο χρόνια μετά το δυνατό “The Sea Of See Through Skins”, ψυχανεμιστήκαμε τα τελειώματα του επερχόμενου τρίτου τους δίσκου και τους ζητάμε και τον λογαριασμό. Δείτε τι μας είπαν...

Ν: Αν και η πορεία σας μετά την τελευταία σας κυκλοφορία είναι λίγο πολύ γνωστή, θέλετε να μας δώσετε ένα σύντομο βιογραφικό για τα πρώτα χρόνια της μπάντας και για γεγονότα που όρισαν την πορεία σας έως τώρα?

Ξεκινήσαμε από πιτσιρίκια τη μπάντα με το όνομα Οverride κάπου στα μέσα του 97', με σκοπό να παίξουμε τη μουσική που μας άρεσε να ακούμε και να περνάμε καλά. Ύστερα από 3 demoς, αρκετά live και αλλαγές μελών, το 2003 αλλάξαμε το όνομα μας σε Tardive Dyskinesia, ο ήχος μας έγινε πιο progressive και καταφέραμε τελικά τo 2006 να κυκλοφορήσουμε με τη βοήθεια της Venerate Industries τo πρώτο ολοκληρωμένο μας album "Distorting Point Of View" το οποίο μας έχωσε βαθιά μέσα στην underground σκηνή της Ελλάδας, παίζοντας πολλά live και ανοίγοντας γνώστες μπάντες. Το 2009 κυκλοφορεί το δεύτερο ολοκληρωμένο μας album "The Sea Of See Through Skins" από την ιταλική Coroner Records και ακολούθησε μία ευρωπαική περιοδία με τους Pro-Pain σε 24 πόλεις και δύο πολύ κάλα support act live για εμάς με τους Dillinger Εscape Plan καί τους Meshuggah στο Gagarin. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχουμε ολοκληρώσει κάτα 80% τις ηχογραφήσεις του νέου μας album, έχουμε 2 καίνουρια μέλη στη μπάντα, τον Νίκο Αργυρόπουλο (drums) και τον Στέφανο Λαδόπουλο (κιθάρες) και προβάρουμε παλιά και νέα κομμάτια για να ξαναβγούμε στο σανίδι σύντομα! Αυτά!

Ν: Μετά από τον έναν και πλέον χρόνο που κυκλοφορεί ο "The Sea Of See Through Skins", φαντάζομαι πως μπορείτε να δείτε τα πράγματα πιο αποστασιοποιημένα. Λογικά είστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα μιας και ο δίσκος γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Είναι όμως κάποιο σαράκι που σας τρώει? Κάποια ατέλεια?

Καλά... η επιτυχία είναι σχετική με τα δεδομένα της μουσικής βιομηχανίας στης μέρες μας, αν αναλογιστεί ότι η μπάντα μας βάζει μέσα οικονομικά, μέχρι και σήμερα. Η επιτυχία έτσι όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς είναι η εξέλιξή μας σαν μπάντα και σαν μουσικοί και η ανταπόκριση μίας μικρής μερίδας ατόμων που γουστάρουν και μας υποστηρίζουν. Δέν θα αλλάζαμε τίποτα στο "The Sea.." και το σαράκι που μας τρώει το βγάζουμε ήδη πάνω στο νέο μας υλικό!

Ι: Στο video clip για το "Triggering The Fear Reactor" τι ζόρια τραβάει ο καραφλός (guru του metal) χαρακτήρας? Το γελάκι στο τέλος ξέρεις οτι με τρομάζει έτσι?

Χαχαχα!! Ο Τόλης είναι ένα πολύ χαρισματικό άτομο που θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει ηθοποιός η κάτι τέτοιο!! Του το λέμε αλλά δεν μας ακούει!!! Χαχα!! Το story έχει να κάνει με έναν τύπο που προσπαθεί να ξεφύγει από την καθημερινή του πραγματικότητα που τον έχει φρικάρει, ψάχνοντας το παρελθόν του και πυροδοτώντας τους φόβους του μυαλού του. Δέν ξέρω αν αυτά που λέω φαίνονται στο clip αλλά κάτι τέτοιο σκεφτόμασταν. Το γελάκι στο τέλος με τρομάζει και εμένα όσες φορές και να το δω!! Χαχα!!

Ν: Ο δίσκος στάθηκε σαν αφορμή για μια ευρωπαϊκή περιοδεία μαζί με τους Pro-Pain. Πως έκατσε η όλη φάση? Ποιες οι εντυπώσεις σας? Υπάρχουν βλέψεις για κάτι μεγαλύτερο?

Μέσω της Coroner Records ήρθαμε σε επαφή με την Go Down Believing που είναι το booking agency των Pro-Pain, HateSphere, Mnemic κτλ. Και έτσι έγινε το κονέ. Το ευρωπαικό tour ήταν μια γαμάτη εμπειρία για εμάς, ένα μεγάλο party που κράτησε ένα μήνα! Εννοείται ότι είμαστε ψημένοι να κάνουμε πολλά tour ακόμα και να διαδώσουμε τη μουσική μας σε όλο τον κόσμο.

Ι: Με ποιες μπάντες που έχετε παίξει έχετε περάσει καλύτερα? Και θέλω να πεις ένα εξευτελιστικό σκηνικό.

Με τα φιλαράκια μας από την Θεσσαλονίκη, Kvazar, Agnes Vein, Freefall και με τους καμμένους αθηναίους Sun Of Nothing και Universe217 τα περνάμε πάντα φίνα! Κλασικό εξευτελιστικό σκηνικό είναι ο κώλος του Φοίβου (drums στους Agnes Vein) στο τέλος κάθε set. Όπως και το στριπτίζ του φίλου μας του Άκη σε ένα live μας στο Αν club!!

Ι: Ωραία τώρα πες και ένα rockstarιλίκι που έχετε κάνει-σας έχει συμβεί.

Στο tour με τους Pro-Pain ζήσαμε αρκετές rockstarιλίδικές στιγμές αφού όπου πηγαίναμε τρώγαμε καλά, μας είχαν έτοιμο τραπέζι με διάφορα εδέσματα, αλκοόλ και χόρτο. Επίσης υπογράφαμε και αυτόγραφα, κάτι που δεν το είχαμε ξανακάνει ποτέ! Μεγαλεία σου λέω!!

Ι: Πως σας φαίνεται το DIY ή εστω πιο indie στυλ? Υπάρχουν εταιρείες που νιώθουν ακόμα?

Απο τη στιγμή που μία μπάντα βάζει λεφτά απο την τσέπη της για να φτιάξει δίσκους, να πληρώσει τις πρόβες της κ.τλ. είναι DIY. Αλλά σίγουρα δεν το αντιμετωπίζουμε σαν ιδεολογία. Πιστευώ ότι όλες οι μπάντες, ανεξαρτήτως μουσικού ιδιώματος, αν είχαν μία εταιρία απο πίσω να τους τα ακουμπάει δεν θα χάλαγε κανέναν. Υπάρχουν indie εταιρείες που ασχολούνται και προωθούν underground μπάντες και μπορώ να σου πω και δύο ελληνικές, οι Venerate Industries και Catch the Soap productions που κάνουν πραγματικά πολύ καλή δουλειά!

Ν: Από την εγχώρια Venerate στην Ιταλική Coroner. Ποιες οι διαφορές στη συνεργασία σας με τις δύο εταιρείες? Ποιες είναι οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται?

Καταρχήν με τα παιδιά απο την Venerate είμαστε φιλαράκια και ακόμα υπάρχει αλληλοϋποστήριξη μεταξύ μας παρόλο που υπογράψαμε με άλλη εταιρία. Η Coroner ήταν ένα βήμα παραπάνω για εμάς καθώς το “The Sea..” πήγε απο την μία άκρη του κόσμου στην άλλη, σε όλα τα γνώστα rock/metal περιοδικά και websites, και σε γενικές γραμμές αυτό ήταν που θέλαμε, «σπρώξιμο!» σύν ότι κλείσαμε και το tour!

Ν: Μαθαίνουμε ότι έχετε νέο δίσκο στα σκαριά! Θα ακολουθεί την ίδια συνταγή με τον προηγούμενο? Θα κυκλοφορήσει από την ίδια εταιρεία?

Όπως σου είπα είμαστε στα τελειώματα των ηχογραφήσεων του νέου άλμπουμ. Το μόνο που μπορώ να σου πώ είναι ότι θα είναι αρκετά διαφορετικό απο ό,τι έχουμε κάνει στο παρελθόν αλλά ταυτόχρονα θα κρατάει την ταυτότητά μας σταθερή. Αυτη τη φορά πειραματιστήκαμε με αρκετή μελωδία και αρκετά progressive περάσματα. Ανυπομονούμε να παίξουμε αυτά τα κομμάτια live! Όσο για το πού και ποιός θα το κυκλοφορήσει, αυτό είναι άγνωστο ακόμα. Η Coroner πάντως δείχνει να ενδιαφέρεται αλλά ακόμα είναι νωρίς να πούμε κάτι.

Ν: Πριν λίγο καιρό είχατε κάποιες αλλαγές στην σύνθεσή σας. Κατά πόσο αυτό επηρεάζει την δομή της μπάντας αλλά και τον τρόπο που συνθέτει?

Η αλήθεια είναι οτι όταν ο Στέφανος και ο Νίκος μπήκαν στην μπάντα το album συνθετικά ήταν ήδη έτοιμο και δεν κάναμε πολλές αλλαγές, πέρα απο κάποιες λεπτομέρειες απο δώ και από ‘κεί. Σε αυτήν την ερώτηση θα σου απαντήσω όταν αρχίσουμε να συνθέτουμε καινούριο υλικό με το νέο line up.

Ι: Συνθετικά ένα κομμάτι για να βγει πόσους μήνες-χρόνια σας παίρνει? Έρχεται κάποιος με 3-4 riffs και του λέτε ωραία έλα να τα παίξουμε σε ρυθμούς που θα εκνευρίσουν τον κόσμο ? (Ναι δεν μπορώ να παίξω έτσι και σας ζηλεύω)

Χαχαχα!!! Μερικές φορές μπορεί να φάμε 2-3 μέρες σε πρόβα παίζοντας μόνο ένα riff μέχρι να βγεί όπως το θέλουμε! Συνήθως κάθομαι και συνθέτω ολοκληρωμένα κομμάτια στο σπίτι μου με drum machine ή ο πέτρος φέρνει κάποια riffs, τα παρουσιάζoυμε στους υπόλοιπους, τα βάζουμε κάτω κι αρχίζουμε να τους αλλάζουμε την Παναγία!!

Ι: Ο Μάνθος είναι ο απόλυτος ροκ σταρ της μπάντας? Έχει τα πιο πολλά tattoo από όλους σας νομίζω.

Ναι, είμαι!

Ν: Πόσο σημαντικοί είναι για την ζωή σας οι Tardive Dyskinesia?

Όσο είναι η σιλικόνη στο τραβέλι!

Ι: Ασχολείστε με κάτι άλλο εκτός της μουσικής? Υπάρχει κάποιο άλλο ταλέντο ή είστε ταγμένοι στο metal?

O Πέτρος είναι κουρέας, εγώ είμαι γραφίστας, ο Στέφανος είναι ηχολήπτης/παραγωγός, ο Νίκος είναι δικηγόρος και ο Κορνήλιος άνεργος!! Όπως καταλαβαίνεις είμαστε νορμάλ (περίπου) άτομα που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα όπως όλοι και τον ελεύθερο μας χρόνο ασχολούμαστε με το συγκρότημα ή με τα οικιακά!

Ι: Γενικά παίζετε και σε άλλες μπάντες είτε ως session είτε ως κανονικά μέλη. Ρίχτε μια σύντομη αναφορά για την κάθε μία και γιατί παίζετε εκεί.

Eγώ παίζω κιθάρα στους Lunatic Medlar, ένα project που αποτελείται απο μέλη των Universe217, Sun of Nothing και Konkave και μερικές φορές μπάσο στους Sarabante. Ο Kορνήλιος έχει μια trip hop/experimental μπάντα, τους Savage Land μαζί με την Chrysa (Bella Fuzz). O Στέφανος παίζει κατά καιρούς και στους Mahakala και ο Νίκος παίζει στους Insane Court. Ο καθένας μας έχει τον προσωπικό του χρόνο και τα δικά του μουσικά project αλλά η προτεραιότητα όλων μας αυτή τη στιγμή είναι οι Tardive Dyskinesia.

Ν: Αναμφισβήτητα τα τελευταία χρόνια υπήρχε μια άνοδος στην ελληνική σκηνή, ως προς την ποσότητα και την ποιότητα. Θεωρείτε πως η οικονομική κρίση θα επηρεάσει έναν από τους δύο παράγοντες? Ποιοι είναι αυτοί που θα επιβιώσουν?

Χμ... Νομίζω πως η ποσότητα είναι αυτή που θα επηρεαστεί στο τέλος και αυτές οι μπάντες που αγαπάνε πραγματικά αυτό που κάνουν και βγάζουν ποιοτικές δουλειές θα είναι και αυτές που θα επιβιώσουν!

Ο τελευταίος λόγος δικός σας.

Να έχετε τα μάτια και τα αυτιά σας ανοιχτά γιατί το καινούριο μας δημιούργημα δεν θα αργήσει και πολύ! Επίσης ετοιμάζουμε ενα rough-mix ενός από τα καινούρια μας κομμάτια το οποίο θα είναι διαθέσιμο σε λίγες μέρες στα site μας (facebook, youtube, myspace κ.τ.λ.) σε μορφή animation video!!! Έτσι, για να πάρετε μιά γεύση για το τί πρόκειται να ακολουθήσει! Ευχαριστούμε για τη συνέντευξη!

Συνέντευξη: Νίκος Ζ., Ιωσήφ Χ.