Παλιά υπήρχε μια στήλη που λεγόταν "Εφτά εφτάρια" στο Metal Invader, αν
δεν κάνω λάθος. Με θυμάμαι να τη διαβάζω την εποχή που, όχι μόνο δεν
ήξερα τις μπάντες που παρουσιάζονταν, μα δεν ήξερα καν τι είναι το
εφτάρι. Παρόλαυτα, η συγκεκριμένη στήλη κατάφερνε να μεταδώσει σ'
εκείνον το χαριτωμένο μπόμπιρα (πεθαίνω για τη λέξη "μπόμπιρας"), δηλαδή
εμένα, τη μυστηριώδη γοητεία των μικροσκοπικών βινυλίων με την
ενοχλητικά μικρή διάρκεια. Αυτή η γοητεία αποτέλεσε και το κίνητρο που
ώθησε το Φίστανκ να κλέψει στεγνά αυτή την παλιά ιδέα, για να προτείνει
στους αναγνώσται του τα εφτάιντσα που του γυαλίσανε μέσα στη χρονιά. Αν
έχετε βαρεθεί να διαβάζετε για χάρντκορ και για πανκ σ' αυτό το
καταραμένο μπλογκ, σταματήστε να διαβάζετε γιατί όλα τέτοια είναι.
Angel Du$t (US)- Xtra Raw
Η
αντικατάσταση του "s" από το σήμα του δολλαρίου στο όνομα της μπάντας
και ο τίτλος του εφτάιντσου ίσως να οδηγούσαν κάποιον στο συμπέρασμα ότι
πρόκειται για ξεχασμένο glam metal γκρουπ των 80's. Η πραγματικότητα
απέχει πολύ απ' αυτό, παρόλο που οι Angel Du$t την
eight-ίλα την εχούν φουλ. Δεν είμαι σε θέση να εξηγήσω τι σκατά
συμβαίνει σ' αυτό το EP, μπορώ όμως με σιγουριά να πω ότι δεν έχω
ξανακούσει κάτι τέτοιο. Οι τύποι παίζουν hardcore punk, παρουσιάζουν
ταυτόχρονα μια τεχνικούρα a-la Bad Brains, ενώ συνδυάζουν το πιο μοντέρνο, μιλιταριστικό mosh/crew συναίσθημα με πανκ ροκ ανεμελιά. Έχουν μέλη από Mindset και Turnstile (άλλοι καμμένοι...) και στα φωνητικά τον τραγουδιστή από Trapped Under Ice, ο οποίος, παρότι χοντρομαλάκας γενικά, ξεπερνάει τον εαυτό του εδώ πέρα. Θυμάμαι τα ναζάκια που έκανε στους Trapped Under Ice, στις φάσεις που στο ξεκάρφωτο τραγουδούσε μεμονωμένες λέξεις με καθαρή φωνή, και σκεφτόμουν "ρε το θεούλη τι κάνει". Στους Angel Du$t
τραγουδάει μόνο έτσι και σε στιγμές σε αφήνει τελείως μαλάκα. Μπορείτε
να τσεκάρετε και τα απαράδεκτα βίντεο για τα κομμάτια "Rage" και "Slam".
Με διαφορά το καλύτερο εφτάιντσο της χρονιάς κατά τη γνώμη μου.
http://reactrecords.bandcamp.com/album/xtra-raw
Sonic Abuse (Ger) - Sonic Abuse
Τους
εν λόγω χαβαλέδες Μοναχιώτες τους ανακάλυψα εντελώς τυχαία τρώγοντας
μπουρίτο. Αν υποθέσουμε ότι οι συγκυρίες που μας κάνουν γνωστή μια
μπάντα συνδέονται κατά κάποιο τρόπο με τη φάση της μπάντας, τότε αυτό τα
λέει όλα. Το εφτάρι ξεκινάει με sample από το "Walk Hard: The Dewey Cox
Story", αν έχετε το θεό σας. Υπερηχητικό πανκ ροκ με καυτά σολίδια και
τραγουδιστή τόσο τσίτα που μου θυμίζει το Mika Luttinen. Στο σύνολο, οι Sonic Abuse ακούγονται σαν πρώιμοι Dean Dirg
με περισσότερη παραμόρφωση και λιγότερο surf. H κοινή χρήση των
μαζορετίστικων "woo-woo-wooh" και από τις δύο μπάντες δε μπορεί να είναι
τυχαία, γαμώτη! Τέρμα καυλωτική μουσική που απαιτεί κουβάδες αλκοόλ.
Οχτώ τραγούδια σε οχτώμιση λεπτά.
http://sonicabuse.bandcamp.com
Written Off (US) - Written Off
Στο πρώτο EP τους, οι Written Off μπορούσαν να συνεννοηθούν στα Rival Mob-έζικα
χωρίς πρόβλημα. Στο ενδιάμεσο μάλλον ξεσκίστηκαν στα φροντιστήρια, μιας
και σ' αυτό το δεύτερο εφτάρι τους τα μιλάνε πλέον φαρσί. Οι γνώσεις
τους στο breakdown-συντακτικό και τη riff-ογραμματική του hardcore και η
ικανότητά τους να χρησιμοποιούν σωστά ρυθμικούς ιδιωματισμούς,
πιστοποιούν την επάρκεια γλώσσας και κάνουν το εφτάιντσο τους μια must
κυκλοφορία για τα απανταχού πιθήκια. Οι στίχοι είναι κυρίως στο δεύτερο
ενικό και επιμένουν να σε βρίζουν ότι είσαι "social disgrace" και
"motherfucker" και να σε απειλούν ότι θα φας ξύλο αν πας κόντρα στους Written Off. Τι άλλο να ζητήσει κάποιος ξέρω γω; Από τη φανταστική Six Feet Under Records.
http://sixfeetunderrecords.bandcamp.com/album/sfu078-written-off-s-t-ii
Gag (US) - 40 Oz. Rule 90'
Το ότι το εξώφυλλο ουρλιάζει "Hoax" προϊδεάζει για το τι βαράνε οι Gag: σκελετωμένο hardcore punk, όσο πιο πρωτόγονο γίνεται. Στην ίδια συνομοταξιά με τα καΐδια της Youth Attack, οι Gag
μάς βιάζουν το είναι, παίζοντας σκατόψυχο και αργόσυρτο χάρντκορ της
ολικής πρέζας, με μπασαδούρα και echo στα φωνητικά, και μοιάζουν να μη
νοιάζονται για τίποτα, ούτε καν για στίχους. Θα ορκιζόμουν ότι στο πρώτο
κομμάτι ο τύπος δεν προφέρει ούτε μία λέξη. Φέτος βγάλανε κι ένα
δωδεκάρι με τίτλο "This Punk Shit Is Cool But I Hope I Am Rob Zombie
When I Am 28". Κύριοι.
http://warthogspeak.bigcartel.com/product/gag-40-oz-rule-90-e-p
Nuclear Spring (US) - Nuclear Spring
Μπαντάρα με μέλη Creem και Natural Law
που ροκάρει με παλιατζίδικο garage-οειδές πανκ με κιθαράρες και διπλά
φωνητικά. Ο τραγουδιστής την έχει δει 'Αγγλος γιατί απλά μπορεί, ενώ η
τραγουδίστρια συνεισφέρει με έξτρα μαχητικότητα. Οι Nuclear Spring
έχουν δικό τους, ιδιαίτερο ήχο και βγάζουν φουλ συναίσθημα, ειδικά στα
μελωδικά σημεία μου κόβονται λίγο τα πόδια. Παρόλο που δε μοιάζουν με
άλλα γκρουπ, θα αρέσουν σίγουρα στους λάτρεις των ρετρό υβριδίων τύπου Kakka-hätä 77, The Estranged, Static Me κλπ. Τσεκάρετε και το φετινό ομώνυμο δωδεκάρι τους που επίσης σπέρνει.
http://hardwarerecords.bandcamp.com/album/nuclear-spring-s-t-7
Sad Boys (US) - Cry Now, Cry Later
Υψίσυχνο και θορυβώδες spazzcore το οποίο θέλει γερά νεύρα, μιας και η παραγωγή κάνει τους Lotus Fucker να ακούγονται σα τους Fear Factory.
Οι κιθάρες έχουν μια διάχυτη χαζοχαρουμενιά και οι ρυθμοί πάσχουν από
βαρύ αυτισμό, ενώ τα γυναικεία φωνητικά μελτμπανανίζουν άσχημα. Ευτυχώς,
η τραγουδίστρια των Sad Boys είναι άνθρωπος και όχι cyborg, οπότε το αποτέλεσμα δε φλερτάρει τόσο επικίνδυνα με το εκνευριστικό. Αν είστε ψυχάκι που ακούει An Albatross, Holy Molar και τέτοια, επενδύστε, οι υπόλοιποι μακριά. Το άκουσα τρεις φορές σερί και με έπιασε πονοκέφαλος. Όπως και να 'χει οι Sad Boys ξεχωρίζουν, γι' αυτό και προτείνονται.
http://www.youtube.com/watch?v=Sov9jRHePI8
Violent Future (Can) - Violent Future
Για κλείσιμο λίγο Καναδάς! Απόλυτος φόρος τιμής στα eighties από τους Violent Future,
μια νέα μπάντα από το Τορόντο που επιδίδεται σε ωμό και αλήτικο πανκ με
υπέροχα τραμπούκικα φωνητικά, όση ακριβώς μελωδία χρειάζεται για να
γίνει κολληματικό, και τύμπανα ό,τι πρέπει για παρέλαση φρικιών στη
Σταδίου. Τρομερός συνδυασμός μούχλας και ενέργειας, το σάπιο πανκ του
λαού.
http://violentfuture.bandcamp.com
Βαγγέλης Ε.
Angel Du$t (US)- Xtra Raw
Η
αντικατάσταση του "s" από το σήμα του δολλαρίου στο όνομα της μπάντας
και ο τίτλος του εφτάιντσου ίσως να οδηγούσαν κάποιον στο συμπέρασμα ότι
πρόκειται για ξεχασμένο glam metal γκρουπ των 80's. Η πραγματικότητα
απέχει πολύ απ' αυτό, παρόλο που οι Angel Du$t την
eight-ίλα την εχούν φουλ. Δεν είμαι σε θέση να εξηγήσω τι σκατά
συμβαίνει σ' αυτό το EP, μπορώ όμως με σιγουριά να πω ότι δεν έχω
ξανακούσει κάτι τέτοιο. Οι τύποι παίζουν hardcore punk, παρουσιάζουν
ταυτόχρονα μια τεχνικούρα a-la Bad Brains, ενώ συνδυάζουν το πιο μοντέρνο, μιλιταριστικό mosh/crew συναίσθημα με πανκ ροκ ανεμελιά. Έχουν μέλη από Mindset και Turnstile (άλλοι καμμένοι...) και στα φωνητικά τον τραγουδιστή από Trapped Under Ice, ο οποίος, παρότι χοντρομαλάκας γενικά, ξεπερνάει τον εαυτό του εδώ πέρα. Θυμάμαι τα ναζάκια που έκανε στους Trapped Under Ice, στις φάσεις που στο ξεκάρφωτο τραγουδούσε μεμονωμένες λέξεις με καθαρή φωνή, και σκεφτόμουν "ρε το θεούλη τι κάνει". Στους Angel Du$t
τραγουδάει μόνο έτσι και σε στιγμές σε αφήνει τελείως μαλάκα. Μπορείτε
να τσεκάρετε και τα απαράδεκτα βίντεο για τα κομμάτια "Rage" και "Slam".
Με διαφορά το καλύτερο εφτάιντσο της χρονιάς κατά τη γνώμη μου.http://reactrecords.bandcamp.com/album/xtra-raw
Sonic Abuse (Ger) - Sonic Abuse
http://sonicabuse.bandcamp.com
Written Off (US) - Written Off
Στο πρώτο EP τους, οι Written Off μπορούσαν να συνεννοηθούν στα Rival Mob-έζικα
χωρίς πρόβλημα. Στο ενδιάμεσο μάλλον ξεσκίστηκαν στα φροντιστήρια, μιας
και σ' αυτό το δεύτερο εφτάρι τους τα μιλάνε πλέον φαρσί. Οι γνώσεις
τους στο breakdown-συντακτικό και τη riff-ογραμματική του hardcore και η
ικανότητά τους να χρησιμοποιούν σωστά ρυθμικούς ιδιωματισμούς,
πιστοποιούν την επάρκεια γλώσσας και κάνουν το εφτάιντσο τους μια must
κυκλοφορία για τα απανταχού πιθήκια. Οι στίχοι είναι κυρίως στο δεύτερο
ενικό και επιμένουν να σε βρίζουν ότι είσαι "social disgrace" και
"motherfucker" και να σε απειλούν ότι θα φας ξύλο αν πας κόντρα στους Written Off. Τι άλλο να ζητήσει κάποιος ξέρω γω; Από τη φανταστική Six Feet Under Records.http://sixfeetunderrecords.bandcamp.com/album/sfu078-written-off-s-t-ii
Gag (US) - 40 Oz. Rule 90'
Το ότι το εξώφυλλο ουρλιάζει "Hoax" προϊδεάζει για το τι βαράνε οι Gag: σκελετωμένο hardcore punk, όσο πιο πρωτόγονο γίνεται. Στην ίδια συνομοταξιά με τα καΐδια της Youth Attack, οι Gag
μάς βιάζουν το είναι, παίζοντας σκατόψυχο και αργόσυρτο χάρντκορ της
ολικής πρέζας, με μπασαδούρα και echo στα φωνητικά, και μοιάζουν να μη
νοιάζονται για τίποτα, ούτε καν για στίχους. Θα ορκιζόμουν ότι στο πρώτο
κομμάτι ο τύπος δεν προφέρει ούτε μία λέξη. Φέτος βγάλανε κι ένα
δωδεκάρι με τίτλο "This Punk Shit Is Cool But I Hope I Am Rob Zombie
When I Am 28". Κύριοι.http://warthogspeak.bigcartel.com/product/gag-40-oz-rule-90-e-p
Nuclear Spring (US) - Nuclear Spring
Μπαντάρα με μέλη Creem και Natural Law
που ροκάρει με παλιατζίδικο garage-οειδές πανκ με κιθαράρες και διπλά
φωνητικά. Ο τραγουδιστής την έχει δει 'Αγγλος γιατί απλά μπορεί, ενώ η
τραγουδίστρια συνεισφέρει με έξτρα μαχητικότητα. Οι Nuclear Spring
έχουν δικό τους, ιδιαίτερο ήχο και βγάζουν φουλ συναίσθημα, ειδικά στα
μελωδικά σημεία μου κόβονται λίγο τα πόδια. Παρόλο που δε μοιάζουν με
άλλα γκρουπ, θα αρέσουν σίγουρα στους λάτρεις των ρετρό υβριδίων τύπου Kakka-hätä 77, The Estranged, Static Me κλπ. Τσεκάρετε και το φετινό ομώνυμο δωδεκάρι τους που επίσης σπέρνει.http://hardwarerecords.bandcamp.com/album/nuclear-spring-s-t-7
Sad Boys (US) - Cry Now, Cry Later
http://www.youtube.com/watch?v=Sov9jRHePI8
Violent Future (Can) - Violent Future
Για κλείσιμο λίγο Καναδάς! Απόλυτος φόρος τιμής στα eighties από τους Violent Future,
μια νέα μπάντα από το Τορόντο που επιδίδεται σε ωμό και αλήτικο πανκ με
υπέροχα τραμπούκικα φωνητικά, όση ακριβώς μελωδία χρειάζεται για να
γίνει κολληματικό, και τύμπανα ό,τι πρέπει για παρέλαση φρικιών στη
Σταδίου. Τρομερός συνδυασμός μούχλας και ενέργειας, το σάπιο πανκ του
λαού.http://violentfuture.bandcamp.com
Βαγγέλης Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου