Το ντεμπούτο των Static Me με έχει κάνει ευτυχισμένο
τον τελευταίο καιρό. Δεν είναι μόνο ότι γαμάει κέρατα, είναι και το
γεγονός ότι πρόκειται για ένα στυλ μουσικής που είναι τόσο ιδιαίτερα
γαμηστερό, ώστε θεωρώ απαραίτητο να τηρώ νοητά αυστηρή λίστα με τις
μπάντες που το αντιπροσωπεύουν. Κάθε καινούρια προσθήκη σ' αυτή τη λίστα
είναι κάτι σαν κατανάλωση αισθητικής πρέζας για μένα, ενώ η
ψυχαναγκαστικά επαναλαμβανόμενη καταμέτρηση των συγκροτημάτων της λίστας
μπορεί να με φτιάξει για μέρες. Επίσης το να συγκρίνω αυτές τις μπάντες
μεταξύ τους και να βρίσκω ομοιότητες και διαφορές με κάνει να νιώθω
ακόμα πιο παντοδύναμος. Αντιστεκόμενος στο να αρχίσω το namedropping από
τώρα, θα προσπαθήσω να γίνω κατανοητός αναφέροντας τα δύο κοινά
χαρακτηριστικά αυτών των γκρουπς: το ένα είναι τα γυναικεία φωνητικά και
το άλλο είναι ο μουσικός τόπος κάπου μέσα στο τρίγωνο post punk/punk
rock/post hardcore. Οι indie τσόντες είναι κι αυτές στο πρόγραμμα.
Καταλάβατε ή να κάνω και namedropping; Έκανα αστείο-αναφορά σε
Ημισκούμπρια, πόσο πιο χαμηλά;Τη συγκεκριμένη φάση για καιρό την έλεγχαν οι Καναδάδες και οι Αμερικές, σταδιακά όμως άρχισε να μπαίνει και η Ευρώπη. Στη φάση. Έτσι φτάσαμε να στάζει μέλι το στόμα μας όποτε μιλάμε για τους Vanna Inget από τη Σουηδία και να αναγνωρίζουμε τις Αγγλίδες Savages ως την επόμενη μεγάλη μπαντάρα, λίγο μόλις καιρό μετά την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου τους. Μη με λέτε μαλάκα που τσουβαλιάζω έτσι μπάντες με διαφορετικά background και καταβολές μόνο και μόνο επειδή έχουν γυναικεία φωνητικά και πανκίζουν, σας είπα είναι σημαντική η λίστα γιατί συνοψίζει αυτό το γαμημένα τέλειο και απαράμιλλο feeling! Μ' αυτά και μ' αυτά λοιπόν, έχουμε δω το επόμενο ευρωπαϊκό γκρουπ που πληρεί τις προϋποθέσεις για την είσοδό του στο πάνθεον.
Το ομώνυμο ντεμπούτο των Γερμανέζων Static Me το έβγαλε η Adagio830, που την αγαπώ πολύ φέτος γιατί μας έχει ξετινάξει με τις δισκάρες που κυκλοφορεί. Βασικά όπως πάει η δουλειά, στα best of 2013 μου οι μισοί δίσκοι θα είναι Adagio830. Τέσπα, Static Me. Οι Static Me έχουν γυναικεία φωνητικά και πανκίζουν! Συγκρίνοντας με τους υπόλοιπους συναδέλφους καταλήγω στο ότι έχουν αρκετή από τη ρομαντζάδα των Vanna Inget, κάμποση απ' την εκρητικότητα των Arctic Flowers και ένα τσικ από αυτό το αλήτικο, παρτόλικο που βγάζουν οι Gits. Όταν μιλάμε για τέτοιες αυτόφωτες μπάντες βέβαια, μιλάμε για ξεχωριστές ταυτότητες και διαφορετικά vibes, οπότε και οι Static Me έχουν τη δική τους ιδιοσυγκρασία. Το πόσο καλά είναι αυτά τα τραγούδια είναι σκανδαλώδες. Ανάλογα με τις ορέξεις τους, οι Static Me τη μία κλωτσάνε στο καλάμι με punk rock, μετά δίνουν ανάσες με post punk υπνωτισμούς και άλλες φορές προκαλούν σκαλώματα, "πωωωωω" και "πσσσσσς" με μελωδίες που εναλλάσσονται και απροσδόκητα riffs που βαράνε στο δόξα πατρί. Σε μια πρώτη ακρόαση για παράδειγμα και αφού έχεις ακούσει τα δύο πρώτα κομμάτια, δεν περιμένεις με τίποτα μια αργή και βαριά σύνθεση σα το "Fields Of Abuse" που ακολουθεί, και το οποίο έχει μια σοβαρότητα και μια σκοτεινίλα που σε αφήνει κάπως μαλάκα. Και έκει που έχεις λυγίσει, κουμπώνει μετά και το "Static Me" και σπας μπροστά στη διαπίστωση ότι βρήκες ένα δίσκο που έλειπε απ' τη ζωή σου.
Η ερμηνεία στα φωνητικά τέλος, είναι ίσως πιο εντυπωσιακή που έχω συναντήσει σε τέτοιου είδους μπάντες. Η τύπισσα το έχει στο πάνκικο, έχει τσαμπουκαλίδικη χροιά μα βγάζει ενίοτε τρομερό λυρισμό και δε μασάει να τσαλακώσει τη φωνή της με διάφορους τρόπους και απρόσμενα πορωτικά αποτελέσματα. Οι στίχοι είναι φεμινιστικοί, κάτι που δίνει ακόμη περισσότερη αξία σ' αυτή τη μπάντα, μιας και το συγκεκριμένο concept οφείλει να προβάλλεται όσο το δυνατόν περισσότερο στα πλαίσια της σημερινής πανκ σκηνής.
Το άλμπουμ υπάρχει για δωρεάν κατέβασμα στο link παρακάτω. Τσακιστείτε.
http://staticme.bandcamp.com
Βαγγέλης Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου