CLOUD RAT (USA) - Moksha (2013)

Εντωμεταξύ, "Moksha" στον Ινδουισμό είναι η απελευθέρωση της ψυχής από την ταλαιπωρία της επανάληψης θανάτου και μετενσάρκωσης επ' άπειρον. Αλλά για ποιά απελευθέρωση και λοιπά ροζ μιλάμε, όταν αυτό το πράμα το μόνο που κάνει είναι να σε κρατάει δέσμιο των δικών σου βίαιων ορμών; Κάποιοι μπαχαλάκηδες, τίποτα βουνίσιοι τύποι ή διάφοροι κατά συρροή δολοφόνοι ίσως να καταφέρνουν να εξωτερικεύουν αυτές τις εσωτερικές πιέσεις, με μας τους υπόλοιπους όμως τι γίνεται; Στις οργανωμένες κοινωνίες που ζούμε, το να δείρεις έναν αστυνομικό με το γκλομπ που του 'χεις αποσπάσει, το να σπας τζάμια αυτοκινήτων με κλωτσιές, το να δολοφονείς φασίστες και όλους τους άδικους ανθρώπους, είναι πράξεις που επιφέρουν σοβαρές νομικές κυρώσεις, και ειλικρινά τώρα, ποιός από μας δε χαλιέται από την ιδέα της φυλάκισης επειδή έπραξε σύμφωνα με τα πιστεύω του;

Οπότε, ρε Cloud Rat, τι πρέπει να κάνουμε; Να αρχίσουμε να αυτοτραυματιζόμαστε; Πονάει και κάνει κακό στην επιδερμίδα. Να πέσουμε στο αλκοόλ ή τα ναρκωτικά; Σε πρώτη φάση είναι μια εύκολη και γρήγορη λύση, αλλά μακροπρόθεσμα ρισκάρουμε να χάσουμε πιο πολλά απ' όσα κερδίζουμε. Να μην ακούμε το "Moksha"; Ούτε αυτό γίνεται. Παραείναι εθιστική η επαφή με αυτές τις ενδοψυχικές εκρήξεις, αφού μιλάμε για φαινόμενα τα οποία, παρά την άυλη φύση τους, σε κάνουν να νιώθεις τη σάρκα από την οποία είσαι φτιαγμένος. Ανεβάζεις σφυγμούς, σφίγγεις γροθιές, τρίζεις δόντια, διαστέλλονται οι κόρες των ματιών σου. Δίνεις επιτέλους την πρέπουσα σημασία στο ότι είσαι ένα ζώο με το ανεξήγητο προνόμιο του να ξεχωρίζεις την αδικία και να συμπάσχεις με τον πόνο των άλλων, κάτι που σε τέτοιες περιπτώσεις είναι κατάρα, γιατί δε μπορείς να κάνεις κάτι γι' αυτό, πέρα απ' το να δίνεις κάνα ψιλό σε ζητιάνους και να σταματήσεις να βρίζεις από μέσα σου τον Πακιστανό που σου καθαρίζει το τζάμι. 

Στο "Moksha" οι Cloud Rat παρουσιάζουν το grindcore που δεν αυτοπεριορίζεται. Ανεξάρτητα από τις διαφορετικές εκφράσεις στις οποίες το συναντάμε εδώ, άλλοτε σα Bolt Thrower-ικό πυροβολισμό, άλλοτε σαν οδυρμό Khanate-ίσιο, παραμένει grindcore. 100% grindcore. Το νέο τους logo και το εξώφυλλο του δίσκου θυμίζουν Voivod. Τύχαιο; Μάλλον. Αυτό που σίγουρα δεν είναι τυχαίο είναι η διάδραση μεταξύ Cloud Rat και ακροατή, η οποία παραείναι βασανιστική για να θεωρηθεί παρόμοια με αυτή μεταξύ μέντορα και μαθητευόμενου. Σε προκαλεί να συνειδητοποιήσεις τι μπορείς να αισθανθείς και σε αναγκάζει να νιώσεις ντροπή που το απωθείς κάθε φορά που κλείνεις τη μουσική. 

Αυτό το κείμενο είναι απ' αυτά που σβήνω άνετα ολόκληρα αφού τα τελειώσω, γιατί, εκτός του ότι αμφιβάλλω αν βγάζει νόημα, είναι σκέτο μελόδραμα και επίσης δεν είναι και κανένα αριστούργημα της νεοελληνικής γραμματείας. Όμως αυτό μου βγήκε ακούγοντας το "Moksha", οπότε πιστεύω ότι είναι απολύτως σχετικό και πειστικό για τη δύναμη του δίσκου. 

http://cloudrat.blogspot.de/

Βαγγέλης Ε.