Αν είσαι έξι και ώρες μπροστά στον υπολογιστή γράφοντας, ακούγοντας χωρίς καμία συναισθηματική συνέχεια μουσική, το κεφάλι σου έχει γίνει πουρές και τα μάτια σου πονάνε θες να ακούσεις το καινούργιο Fire!. Αν πάλι είσαι ένα μπλόκι ζαμπόν που αράζει στον καναπέ του με συντροφιά τσιγάρο και νωθρότητα, πάλι το νέο Fire! θες να ακούσεις.
Θυμάμαι το τελευταίο Fire! με τον Jim O'Rourke που είχα ακούσει και γούσταρα τίγκα τη ζωή μου, και voila, το νεότερο -από ό,τι έχω καταλάβει super project του σαξοφωνίστα Mats Gustaffson με κάποιο σταθερό πυρήνα- ξεφεύγει ακόμα περισσότερο. Αυτό το εναλλασσόμενο super group καταφέρνει ΚΑΘΕ φορά να βολτάρει πάνω στη γραμμή που χωρίζει τον πανικό από την cool jazz ψυχραιμία με τέτοια ελαφρότητα που είναι να τη θαυμάζεις. Στη νέα φωτιά που μας άναψε η Rune Grammofon έχει επιστρατευθεί ορχήστρα 28 ατόμων, ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ, και μόνο αν ακούσετε θα καταλάβετε για τι είδους δέσιμο και αρτιότητα μιλάμε. Αν παρακολουθήσω την εκτελεστική δεινότητα, τα μέτρα και τους ρυθμούς που αλλάζουν όποτε να 'ναι, τη δύναμη της σύνθεσης και την ενότητα που γεννήθηκε σε ένα στούντιο, γήπεδο, θέατρο, όπου σκατά ηχογραφήθηκε αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ παίζει να πάθω εγκεφαλικό. Αν το αφήσω να με παρασύρει θα μείνω παγιδευμένος για ώρες στη μαγεία του και θα κάνω να ακούσω μουσική ξανά καναδυό ώρες, εκτός να πατήσω το replay.
Ο δίσκος δεν ενώνει την cool jazz και τη free jazz και το noise. Ο δίσκος καταφέρνει να αποδείξει ότι δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμή. Οι εναλλαγές δεν "είναι τόσο φυσικές που μπλαμπλαμπλα" και λοιπές δημοσιογραφικές μαλακίες. Οι εναλλαγές απλά είναι. Από χαλαρές στιγμές σε ορυμαγδούς, από αισθήματα ευγενικά και καταπραϋντικά σε ρυθμικούς πανικούς. Ο Mats Gustaffson είναι μία φιλοπόλεμη ύαινα, καραδοκεί, χτυπάει και χάνεται, σε πλήρη ενάργεια ξέρει ακριβώς τι να κάνει και πώς να το κάνει. Ρε, ο τύπος δίνει την εντύπωση πως το τυχαίο και το ελεύθερο είναι η μετρήσιμη φύση του. Φυσικά όλα τα μέλη σε αυτό το δίσκο είναι σίγουρα πρώτης διαλογής οπότε το να αρχίσω ξεχωριστά να λέω για τον drummer, τις τραγουδίστριες, τα drums και λοιπά δεν έχει αξία. Τσάμπα χρόνος και προτιμώ να τον σπαταλήσω μακριά από το pc με τον δίσκο σε σωστή ένταση.
Ζήτω ξανά στη Rune Grammofon.
www.runegrammofon.com
http://matsgus.com/archives/1791
Γιώργος Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου