Δεν ξέρω αν με ευχαριστεί το γεγονός ότι οι εφημερίδες έχουν ελαττώσει τα δωρεάν cds. Πάντα με ιντριγκάριζε η ανούσια αφθονία τους και τα new age διλήμματα που έφερνε στην επιφάνεια... μπορώ να σκουπιστώ με cd αντί για εφημερίδα για παράδειγμα ή μπορώ να τυλίξω μισό κιλό γαύρο με το live του Βασίλη Καρρά; Παρότι ποτέ δε μπόρεσα να καταλήξω σε μια εμπεριστατωμένη άποψη για την αναγκαιότητα τους, πρέπει να παραδεχτώ ότι σε ένα πράγμα σίγουρα τα αποτελέσματα δεν άφηναν περιθώριο αμφισβήτησης: τα περιστέρια. Αυτοί οι γαμημένοι μποέμ φτερωτοί αρτίστες που σπάνε το γκρίζο της πόλης με τόνους άσπρων σκατών. Ανελέητο bombing και όποιον πάρει ο χάρος. Αυτοί οι καταραμένοι καμικάζι λοιπόν, φοβούνταν την απόκοσμη λάμψη του ημιεργοστασιακού Χατζηγιάννη που κρέμαγες στο μπαλκόνι σου, σύμφωνα με τις πάντα έγκυρες πληροφορίες τις κυρίας Νίτσας από τον πρώτο.
Οι μέρες όμως πέρασαν, και οι κακουχίες έφθειραν τα cds που κάποτε έσπερναν τον φόβο και τον τρόμο, οι εφημερίδες σε κρίση πλέον έκοψαν τα πολλά-πολλά και η αβεβαιότητα επέστρεψε θριαμβεύουσα με ένα χαιρέκακο χαμόγελο στα χείλη. Αυτή η ιστορία θα μπορούσε να έχει κακό, αλλά πολύ κακό, τέλος με επικρατέστερη για την κατακλείδα την λεπτοσπείρωση ή συναφείς ασθένειες. Και εδώ λοιπόν είναι που έρχεται το internet να εξαργυρώσει τη φήμη του και να σώσει ζωές.
Πριν δυο χρόνια περίπου, μια ομάδα κανίβαλων αποφάσισε με ένα όχι πρωτόγνωρο, αλλα σίγουρα ελπιδοφόρο, εγχείρημα, να ενώσει μπάντες που αρέσκονται στην μυρωδιά του αίματος σε ένα δίκτυο αλληλοϋποστήριξης και προώθησης. Το πρώτο αποτέλεσμα αυτών των κόπων ήρθε σε μορφή cd με τίτλο "Greek Death Grind Scene vol.1", ακολούθησαν διάφορα εντυπωσιακά lives, μα πάνω απ' όλα συνετέλεσε στη δημιουργία μιας περιρρέουσας ατμόσφαιρας γύρω από τον όρο «σκηνή». Όρο εξαφανισμένο για περίπου μια 20ετία. Αυτό από μόνο του είναι μια τεράστια επιτυχία της αυτο-οργάνωσης και της αγνής αγάπης των ατόμων που εμπλέκονται. Και για αυτό και μόνο δικαιούνται απέραντο σεβασμό.
Ένα χρόνο μετά λοιπόν, και φτάνοντας στο σήμερα μετά από απεραντολογίες χαζομάρας, το cd "Greek Death Grind Scene vol.2" βρίσκεται στα χέρια μας. Είναι περιττό να αναλύσουμε την ποιότητα της κάθε μπάντας μιας και δεν είναι αυτό το ζητούμενο. For the record όμως, να επισημάνουμε ότι πραγματικά δεν υπάρχει ούτε μια συμμετοχή που να κυμαίνεται σε μέτρια επίπεδα, τα κομμάτια είναι όλα από αρκετά καλά ως γαμημένα τέλεια. Το ίδιο το cd είναι pro εργοστασιακό με 12σέλιδο booklet με τις απαραίτητες πληροφορίες για την κάθε μπάντα. Έτσι ερχόμαστε στο "δια ταύτα", η λύση βρίσκεται στα χέρια σας και το μόνο που χρειάζεστε είναι ένα κείμενο με απλές οδηγίες χρήσης από κάποιον που έχει αρκετό ελεύθερο χρόνο να τις συντάξει. Τοποθετείστε το cd στο stereo/pc σας, δυναμώστε... αλλά δυναμώστε ρε παιδάκι μου... και δώστε σε αυτά τα γαμημένα φτερωτά γκρι μιάσματα έναν λόγο να σας φοβούνται και πάλι. Κανένα έμβιο ον δε θα πλησιάσει το μπαλκόνι σας ξανά όσο τούτος ο δίσκος θα δονεί το σπίτι σας. Ζήτω το metal του θανάτου.
Υ.Γ.: Ο δίσκος αυτός, όπως και ο προηγούμενος, διανέμονται ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΩΡΕΑΝ.
http://www.facebook.com/groups/GreekDeathGrindScene/
Ιωσήφ Χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου