Οι Hedvika ήταν η έκπληξη ενός αδιάφορου live. Ήθελα να τους ακούσω στο χώρο μου χωρίς να μου φαίνονται η όαση μιας υποφερτής βραδιάς για να έχω εμπεριστατωμένη άποψη, μην κακοχαρακτηριστώ και μετά πώς θα κυκλοφορώ στο δρόμο.
Το ντεμπούτο τους φωνάζει πριν καν το βάλεις να παίζει και ικανοποιεί φουλ τις προσδοκίες. Οι επιρροές από Cult Οf Luna και Rosetta, είναι χαρακτηριστικές, το λαρύγγι του frontman -παλιά καραβάνα της σκηνής (Earth Of Distrust, The Brightly Shining Sea)- σκίζει και οι συνθέσεις έχουν αφομοιώσει τέλεια όλα τα στοιχεία που παιδεύουν, συμπληρώνοντας το χώρο που μένει με προσωπικότητα. Για την ώρα βαδίζουν μία ασφαλή συνθετική πορεία, και αυτό κρατάει πίσω το δίσκο και δε με αφήνει να πανηγυρίσω. Ο δίσκος χρειάζεται να τελειώσει για να με γεμίσει, ευτυχώς χωρίς κόπο αφού το επίπεδο της μπάντας είναι κάλλιστο και η ροή του ανεμπόδιστη.
Άντε με τους Fields Of Locust να ξυπνάνε, τους Sun Of Nothing στο περίμενε και ότι άλλο η εγχώρια σκηνή μπορεί να αρχίσει να δημιουργείται. Έχει δυναμική και κατά όπως δείχνει καλό επίπεδο. Και τι διάολο, μας χαλάει να βλέπουμε λίγο περισσότερο post metal; Το παραρίξαμε στη μόδα.
http://hedvikamusic.bandcamp.com/
Γιώργος Κ.
2 σχόλια:
Βαλε και λιγο isis και the ocean στις επιρροες... Καλοι και live φανταζομαι καλυτεροι.
ε, δεν τα ανέφερα γιατί κάνουν κρά από τους τίτλους και μόνο. το κράτησα μυστήριο, ουαχαχα. live πράγματι καλύτεροι, ο φροντμαν είναι ψημένο παιδί.
εκ της διευθύνσεως
Δημοσίευση σχολίου