THE OCEAN, Intronaut, Red Fang @ An Club - - 4/06/11

Και τα κατάφερα και πήγα στο live που λέτε. Ξεκίνησαν οι Red Fang, πριν μπω βέβαια, αλλά ως γνωστός ninja κατάφερα να χάσω μόνο ένα κομμάτι. Οπότε δεν ξέρω με ποιο ξεκίνησαν, γιατί για να ‘μαι ειλικρινής δεν έκανα τον κόπο να ρωτήσω υποπτευόμενος ότι κανείς δεν θα ήξερε. Όπως αποδείχθηκε μάλλον έκανα λάθος, γιατί οι Red Fang τελικά είχαν τους πιο πωρωμένους οπαδούς του event... 

Τι και αν το main κομμάτι του pit ήταν πιο άδειο σε αυτούς, από ότι φάνηκε οφειλόταν αποκλειστικά και μόνο στο ότι δεν ήταν οι υπόλοιποι (οι μη fans δηλαδή) αρκετά άντρες για να κατέβουν να συγκρουστούν με τους μουσάτους μαλλιάδες που χτυπιόντουσαν κάτω. Προσοχή, όχι headbanging… χτύπημα… έχει διαφορά. Οι μουσάτοι μαλλιάδες που ήταν πάνω, πέραν της εκπληκτικής ομοιότητας με κάποιους από τους κάτω, τα έσπασαν το ίδιο και ακόμα περισσότερο. Έτσι με μια κλιμακωτά αυξανόμενη ένταση, ήταν ένα προδιαφαινόμενο (δικιά μου λέξη) καλό η κατάληξη. Ο πάγος έσπαγε, η σύνδεση με το κοινό μεγάλωνε και ήταν θέμα χρόνου το όλο σκηνικό να απογειωθεί. Ακούστηκαν κομμάτια από τον νέο δίσκο όπως το “Malverde” το “Hank is dead”, το “Wires” και “Into the eye”. Όλα τους ήταν πολύ όμορφα με μόνο παράπονο το ότι η φωνή του Maurice Bryan Giles (κιθαρίστα, τραγουδιστή) τους δεν ακουγόταν στο επίπεδο που την θέλαμε. Τα όμορφα πράγματα όμως κάποια στιγμή έπαψαν να είναι όμορφα και άρχισαν να εξελίσσονται σε άγρια. Οι άτιμοι Αμερικάνοι το είχαν προσχεδιασμένο, η εμφάνιση τους ήταν λογικό (ως opening band) ότι θα έφτανε στο τέλος της σύντομα, ταυτόχρονα όμως έφτανε και η ώρα που αυτοί απλά φτύνουν το μισό σύμπαν στη μούρη και εμείς ψάχνουμε τα σαγόνια μας. “Humans Remain, Human Remains” και καπάκι “Good to Die”, και μόλις πας να βγάλεις τα δόντια σου από το κάγκελο της σκηνής… “Prehistoric Dog”. Δεν θέλω να πω κάτι άλλο. Θα μπορούσα να φύγω ευτυχισμένος εκείνη την στιγμή…

www.myspace.com/redfangpdx

Δεν το έκανα όμως γιατί και οι Intronaut με είχαν απασχολήσει με θετικό τρόπο κάποτε. Βλέποντας τους για πρώτη φορά live σιγουρεύτηκα για το πόσο καλοί μουσικοί είναι. Αλήθεια όμως, είναι πάρα πολύ καλοί, και ο drummer τους είναι χταπόδαρος θεός. Μουσικά βέβαια η εμφάνιση τους μετά τους Red Fang, ήταν ένα είδος ξενερώματος. Από τα ψηλά στα χαμηλά. Χωρίς να αρνούμαι το αξιοσημείωτο συναίσθημα των συνθέσεων τους, το οποίο αναπαράγουν και στα live φυσικά. Αλλά ρε γαμώτο δεν παίζουν shoegaze… Βασιζόμενοι στην παικτική τους ακρίβεια, πιστεύω θα μπορούσαν να βάλουν στην θέση τους χάρτινα ομοιώματα και από πίσω το cd να παίζει, γλυτώνοντας τον λίγο ιδρώτα που έριξε ο μπασίστας τους. Οι τύποι κάθονταν σαν γαμημένα αγάλματα. Τι διάολο… βλέπεις την προηγούμενη μπάντα να διαλύει σύμπαντα και η απάντηση σου είναι αυτή…; Μπορεί να υπερβάλω λίγο, αλλά το κάνω μόνο και μόνο επειδή αδικούν την μουσική τους. Έχεις τόσο συναίσθημα στη μουσική σου ψηλέ μου, βγαλ' το στη σκηνή και όχι κλαίγοντας στην βεράντα σου όταν βρέχει. Α, και ο ήχος ήταν λίγο πιο βαβουριάρικος από ότι χρειαζόταν, αλλά αυτό δεν με ενόχλησε καθόλου προσωπικά. Ο υπόλοιπος κόσμος ακολούθησε το παράδειγμα της μπάντας και παρέμεινε ακίνητος, πιθανά προσηλωμένος στα ηχοχρώματα και δεν ξέρω και 'γω τι, αλλά όταν κάνεις εμφάνιση των Pelican να φαντάζει σαν αγώνας MMA, τότε σίγουρα πρέπει να το κοιτάξεις.

www.myspace.com/intronaut

Και οι The Ocean με είχαν απασχολήσει θετικά παλιότερα και έκατσα και σε αυτούς. Όχι σε όλο το set γιατί είχαμε και δουλειές να περιμένουν. Δύσκολο να τους αξιολογήσω. Η αλήθεια είναι ότι από όταν αποφάσισαν να γίνουν ο Πλιάτσικας του metal core με έχασαν. Ολοκληρωτικά όμως. Αυτός ό νέος τραγουδιστής τους, ένας συνδυασμός, εμετοσακούλας και γιαλαντζί κάφρου με εκνευρίζει. Με κάνει να μην θέλω μπύρα, το οποίο μπορεί να μου χρησιμεύσει στο μέλλον όταν το συκώτι μου δεν αντέχει πια. Τώρα πάντως μου ήταν παντελώς άχρηστος. Χοροπηδάει σαν τρελός αποδίδοντας πολύ σωστά τα φωνητικά, και μπράβο του. Το θέμα είναι ότι δεν μου βγάζετε από το μυαλό ότι αυτός φταίει για το κακούργημα του Heliocentric. Όσο έκατσα κυρίως από αυτό τον δίσκο έπαιζαν και ο διχασμός μου μεγάλωνε. Στην σκηνή τα σπάνε, όσο μικρή και αν είναι αυτή. Συνεπώς κρατάνε το ενδιαφέρον σου σε μεγάλο βαθμό ότι και να γίνει. Η εμφάνιση τους όμως πριν μερικά χρόνια με τους At The Gates, πραγματικά με είχε αφήσει μαλάκα από κάθε άποψη… είχαμε ένα διαφαινόμενο (δεν είναι δικό μου) next big thing. Τελικά όμως καταλήξαμε να έχουμε μια ακόμα επαγγελματική metal μπάντα, με συμπαθητική μουσική για μεγάλη γκάμα ακροατών και εντυπωσιακή βιτρίνα. Ο χαρακτήρας της κολεκτίβας ξέμεινε για λόγους ακαδημαϊκούς, ή marketing… ότι σας κολλάει καλύτερα. Το κούρασα και το ξέρω. Δεν πρέπει να τους θάβω γιατί όντως είναι επαγγελματίες και αυτό που κάνουν το κάνουν καλά. Σίγουρα σε όποιον αρέσει η γενικότερη κατεύθυνση των τελευταίων δίσκων, αξίζει να τους δει. Αλήθεια σέβονται τα λεφτά που τους δίνεις, και άρα με μοντέρνους όρους σέβονται και εσένα. Για μένα έχασαν απλά την μαγεία τους.

www.myspace.com/theoceancollective

Μπορεί να μην φαίνεται τόσο, αλλά έφυγα πολύ ευχαριστημένος από το live. Τρεις ωραίες μπάντες, δυνατή μουσική και μερικά highlights συναυλιακού οργασμού… και σε καλή τιμή. Επέλεξα μάλλον υποσυνείδητα και ψυχαναγκαστικά να προβάλω την γκρίνια έναντι της ευχαρίστησης, γιατί θα μπορούσε να είναι ένα από τα καλύτερα live της χρονιάς, και το έχασε για ηλίθιες λεπτομέρειες (ή προσωπικά σκαλώματα). Ίσως από την άλλη να το έχασε γιατί οι Red Fang που βγήκαν πρώτοι, έδειξαν πως κάτι μπαρμπάδια βάζουν τα γυαλιά σε όλους με απλό rock και αγνή διασκέδαση. Όπως και να χει το live ήταν τίμιο και άξιζε. Καμιά 250άρα που ήρθαν θα συμφωνήσουν μαζί μου πιστεύω. Το επίπεδο τελειότητας που έφτασε, έγκειται σε προσωπικά γούστα και απαιτήσεις.

Ιωσήφ Χ.