Συνέντευξη: Aenaon

Μέσα στο κατακαλόκαιρο εμείς ακούμε black metal. Ναι τέτοιοι είμαστε, σιγά που δεν το περιμένατε. Οι Aenaon δεν είναι πολύ καλύτεροι γιατί μέσα στο κατακαλόκαιρο παίζουν black metal. Καταπληκτική ευκαιρία να μετρήσουμε την αρρώστια μας με τον Astrous (τραγουδιστή) ο οποίος σε ένα ζόρικο name droping μας βάζει να ξεσκονίσουμε δισκοθήκες. Η ευρύτητα των ερεθισμάτων που εντοπίζεται στον δίσκο και αποτυπώνεται στην συνέντευξη τελικά δεν είναι τυχαία, ούτε και αναμενόμενη βέβαια για black metal σχήμα. Προβληματιστείτε λοιπόν…

Λοιπόν, νομίζω ότι εδώ είναι η ερώτηση που ξεκινά στραβά μια γνωριμία. Δώστε μας ένα βιογραφικό της μπάντας διαφορετικό από αυτό της εταιρίας.

Δεν νομίζω να διαφέρει πολύ από τις υπόλοιπες μπάντες... Ο Μπαμπής, ο Γιώργος και οποιοδήποτε άλλο όνομα θέλεις, μαζεύτηκαν να κάνουν ένα group για να διοχετεύσουν την τρέλα, την καύλα και γενικά τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες μέσω της μουσικής. Ως fans του black metal επέλεξαν να ακολουθήσουν αυτό το μονοπάτι κάτω από το όνομα "Aenaon". Μετά από πρόβες, προσπάθειες και προβλήματα στο line-up κατάφεραν να βγάλουν ένα promo το 2007, ένα mcd το 2009, ένα split 7" το 2010 και τώρα το 2011 ένα album με τίτλο "Cendres Et Sang".

Πώς προέκυψε η συμφωνία με την Code666; Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος τρόπος με τον οποίο δούλεψε γι' αυτό η μπάντα;

Νομίζω πως ναι... μια τεράστια λίστα από εταιρείες και contacts, ένα private site με online όλο το υλικό του album, πολλή υπομονή, άγχος και διαπραγματεύσεις. Τρία labels έδειξαν ενδιαφέρον, ένα από αυτά ήταν η Code666. Άκουσε το υλικό και μας ζήτησε να περιμένουμε μέχρι να αποφασίσουν, μάλιστα η αναμονή κράτησε ένα μήνα... Τελικά ξαναμιλήσαμε μαζί τους, κάνανε την πρόταση τους και συμφωνήσαμε. Ο σημαντικότερος λόγος που έγινε αυτή η επιλογή ήταν γιατί είναι ένα σοβαρό label, με τρομερά αξιόλογη ιστορία και μπάντες και προφανώς γιατί ταιριάζουμε μουσικά και αισθητικά μαζί τους. Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ τους Aenaon στην Necroblasphemic Sodomy Records, ίσως με κάποιο άλλο project!

Εδώ και μερικά χρόνια οι σχέσεις των ελληνικών μπαντών με τη Νορβηγική σκηνή πληθαίνουν (τους δίνουμε γυναίκες και μας δίνουν βοήθειες, χεχε). Πέρα από την πλάκα πιστεύεις ότι υπάρχουν κοινά στην ιδιοσυγκρασία των δύο λαών; Ή έστω, μπορούμε να ταιριάξουμε μουσικά;

Μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή αν έχουμε "δώσει" γυναίκες στην Νορβηγική σκηνή... Ελπίζω πάντως από τέτοια περιστατικά να μη γίνει ένας δεύτερος "Τρωικός Πόλεμος" για κάποια ωραία Ελένη! Ok, ειλικρινά τώρα νομίζω πως Ελλάδα και Νορβηγία έχουν τόσες διαφορές όσο και ομοιότητες. Αν το δούμε με βάση τη μυθολογία των δύο λαών, σίγουρα η ανθρωποκεντρική θρησκεία είναι ένα κοινό γνώρισμα που γαλούχησε τα γονίδια των απογόνων τους. Σήμερα ίσως οι Έλληνες είναι πιο χαβαλέδες σε σχέση με τους Νορβηγούς, αν και δεν μου αρέσει να κατηγοριοποιώ έτσι αυθαίρετα λαούς. Ο κάθε άνθρωπος, Έλληνας ή Νορβηγός, ορίζεται από τις πράξεις του. Παντού υπάρχουν μαλάκες και παντού υπάρχουν γαμώ τα άτομα. Τώρα για το αν μπορούμε να ταιριάξουμε μουσικά μαζί τους, φαντάζομαι πως ναι... Εξάλλου για περισσότερο από μία δεκαπενταετία ο Έλληνας μεταλάς βομβαρδίζεται από τα περιοδικά με groups όπως Darkthrone, Mayhem, Burzum, Immortal, Emperor, Satyricon κλπ. κλπ. Βέβαια από την πλευρά των Νορβηγών δεν ξέρω εάν ισχύει το ίδιο...

Ο ήχος του δίσκου είναι ζόρικος, είναι καθαρός αλλά όχι πλαστικός. Υπήρξε σημαντική βοήθεια από τον Tom Kvalsvoll ή είναι κάτι στο οποίο είχατε κατασταλάξει πριν κάνετε το ταξίδι; Παρεμπιπτόντως πώς και καταλήξατε στο συγκεκριμένο studio (μιας και δεν είστε η πρώτη ελληνική μπάντα);

Με τον Tom είχαμε δουλέψει μαζί και για το "I, Tyrant" που βρίσκεται στο split 7". Τότε τον είχαμε επιλέξει εξαιτίας της φήμης που απέκτησε από τις all-star συνεργασίες του. Είχαμε μείνει πάρα πολύ ευχαριστημένοι, αλλά επειδή γενικά είμαστε της αντίληψης του πειραματισμού και των νέων προκλήσεων/συνεργασιών, στην αρχή επικοινωνήσαμε και με άλλα γνωστά studios. Τους στείλαμε μέρος του υλικού μας, πήραμε δείγματά τους και τ' απορρίψαμε... Μετά από αυτές τις άκαρπες προσπάθειες αντιληφθήκαμε πως ο Tom καταλάβαινε απόλυτα αυτό που παίζουμε και ήξερε ακριβώς τι πρέπει να κάνει για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Τελικά ο πειραματισμός δεν κάνει πάντα καλό! Χεχε... Τώρα, όσον αφορά στις άλλες ελληνικές μπάντες που έχουν δουλέψει στα Strype Audio νομίζω πως είναι οι Universe217 και οι Naer Mataron. Ίσως μου διαφεύγει και κάποια άλλη... δεν είμαι σίγουρος.

Ποιές θα λεγες ότι είναι οι βασικές σας επιρροές σαν μπάντα; Με κάψατε με το ξεκίνημα του πρώτου κομματιού το οποίο μου φερε στο μυαλό Jaga Jazzist. Ακούτε τίποτα σχετικό ή απλά παραλογίζομαι;

Jagga Jazzist? Για να τους τσεκάρω στο youtube! Όχι μην ανησυχείς, δεν παραλογίζεσαι! Και Jagga Jazzist ακούμε, και Weather Report και Brand X ακόμη και νεότερες μπάντες όπως Contemporary Noise Quintet, Cabezas de Cera και πολλές πολλές άλλες. Βέβαια σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και ο σαξοφωνίστας Χρήστος Αγγουριδάκης ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με metal/black metal. Παίζει σε μία πάρα πολύ καλή funk/reggae μπάντα, τους Orchestra Sonora. Γενικά ακούμε οτιδήποτε είναι καλό και έχει να πει κάτι. Δεν μας αρέσουν οι δογματισμοί.

Μουσικά πιστεύετε ότι πρέπει να υπάρχουν όρια στα μουσικά ιδιώματα; Πρόσφατα ανέβηκε πολύ σαν trend το "post black metal". Ξεφεύγει λέτε από κάποιο σημείο και μετά με μπάντες όπως οι Alcest;

Όπως σου είπα δεν κολλάμε στις ταμπέλες. Από την άλλη αναγκαστικά, για να περιγράψεις μια μουσική την βάζεις σε καλούπια και τη χαρακτηρίζεις αναλόγως. Παράδειγμα, το να υπάρχει ένας δίσκος power metal με 1-2 τραγούδια που έχουν black metal κραυγές, δεν σημαίνει πως είναι και black metal δίσκος και φυσικά το αντίστροφο. Επομένως τα όρια μπαίνουν από τους ακροατές και πάντα είναι διαφορετικά για τον καθέναν. Αυτός που ακούει Naked City και Fantomas, το "Cendres Et Sang" θα το θεωρήσει black metal, αυτός που ακούει Nazxul και Mutiilation θα το αποκαλέσει μπασταρδεμένο, στη καλύτερη "πειραματικό". Πάντως το post είτε είναι rock είτε black έχει δώσει πράγματα στη μουσική και νέες διεξόδους. Το κακό είναι όμως πως από ένα σημείο και μετά καταντάει αφάνταστα μονότονο και βαρετό.

Θεωρείτε ότι ένας καλός εξοπλισμός βοηθάει στο να πετύχεις έναν πιο καλό ήχο; Γενικά φοβάστε την πιθανότητα να χάνεται μέρος του συναισθήματος όσο υπερ-αναλύεται και εκλογικεύεται η δομή ενός κομματιού;

Σίγουρα ο καλός εξοπλισμός βοηθάει, αλλά πιο σημαντικό νομίζω είναι να υπάρχουν άτομα που να 'ναι γνώστες του αντικειμένου και να έχουν άποψη για τη μουσική. Τι να τον κάνει τον εξοπλισμό κάποιος που δεν ξέρει να τον χειριστεί κατάλληλα; Τώρα όσο για το συναίσθημα και την υπερ-ανάλυση ενός κομματιού, νομίζω πως απαιτείται ισορροπία και "καλλιτεχνική διαύγεια". Φυσικά είναι και το τι θέλει να βγάλει ο κάθε μουσικός... οπότε και εδώ τα πράγματα είναι αρκετά υποκειμενικά..

Στιχουργικά επιδιώκετε να κινείστε γύρω από συγκεκριμένους άξονες; Υπάρχουν θέματα τα οποία πιστεύεις δεν ταιριάζουν με κάποια είδη μουσικής;

Φαντάζομαι πως αν οι στίχοι μας μιλούσαν για μπιζέλια και λαχανάκια Βρυξελλών δεν θα ταίριαζαν ούτε με τη μουσική μας ούτε με αυτό που θέλουμε να κάνουμε. Ίσως αν ήμασταν οι Carnival In Coal να μπορούσαμε να γράφουμε και για τέτοια! Επομένως ναι, υπάρχουν κάποια standards που θέτονται όταν δημιουργούμε ένα τραγούδι. Εξάλλου οι στίχοι έχουν άρρηκτη σχέση με αυτά που μας εκφράζουν και μας κεντρίζουν το ενδιαφέρον σαν άτομα.

Παραδοσιακά από το EP έχετε ωραία εξώφυλλα. Τα επιλέγετε ώστε να ταιριάζουν με την μουσική συμπληρώνοντάς την ή απλά σας αρκεί το να χτυπάει όμορφα στο μάτι;

Έχουμε γούστο νομίζω! Xαχα! Βασικά είναι συνδυασμός και των δύο που λες... Προφανώς ένα cover πρέπει να είναι σχετικό με αυτά που πραγματεύεται η κάθε μας δουλειά και φυσικά να το βλέπουμε οι ίδιοι και να το γουστάρουμε! Παραδείγματος χάρην, όσο ακόμη γράφαμε το δίσκο και δεν ξέραμε τι εξώφυλλο θα έχουμε, έτυχε να επισκεφτώ το site του Lukasz Wodynski, έπαθα πλάκα με τη δουλεία του και συγκεκριμένα με τον πίνακα που έγινε τελικά και το εξώφυλλο μας. Μόλις το είδα ήξερα αμέσως πως αυτό είναι σε εικόνα ακριβώς ότι είναι κι η μουσική μας...

Θεωρείτε ότι το image παίζει σημαντικό ρόλο; Παρατήρησα μια μεταστροφή σε πιο ήπιες εμφανίσεις με τον νέο δίσκο. Από το Zyklon-ικό μουράτο "σας γαμάω γιατί μπορώ" σε ένα πιο μαζεμένο Ulver-ικό στυλ. Θεωρείς ότι η μουσική πρέπει να μιλάει πρώτα από όλα;

Στο metal καλώς ή κακώς το image παίζει αρκετά σημαντικό ρόλο και να σου πω την αλήθεια δε μου αρέσει ιδιαιτέρως αυτό. Θέλω να πω, πως πολλές φορές οι μπάντες αλλά και οι οπαδοί κοιτάνε όλα τ' άλλα εκτός από την ίδια τη μουσική, χάνουν την ουσία. Γαμάτες photos, ultra τέλεια my(dead)space και γενικά ένα wannabe υφάκι, που δυστυχώς εάν αφαιρέσεις αυτό το περιτύλιγμα το μόνο που ακούς είναι άγευστη και τετριμμένη μουσική με καλογυαλισμένο ήχο. Όσο για την αλλαγή στο στυλ των φωτογραφιών μας νομίζω πως έγινε εντελώς ασυνείδητα μιας και έχουμε βαρεθεί τις φανφάρες και τους εντυπωσιασμούς. Απλές cool photos που απλά να εξυπηρετούν τον σκοπό τους και τίποτα παραπάνω. Ίσως στο μέλλον μας δεις με καμιά ντουλάπα στο κεφάλι σαν τους Portal, όλα είναι θέμα διάθεσης!

Σχέδια για περιοδίες υπάρχουν;

Ναι! Πρώτα θα ξεκινήσουμε από τα νησιά Τρινιντάντ και Τομπάγκο, μετά θα κάνουμε ένα mini tour στη κεντρική Αφρική, θα περάσουμε σε Ινδία, Ταϊλάνδη με τελικό προορισμό τη Νέα Ζηλανδία! Τελικά ήμουν καλός στη γεωγραφία! Στα σοβαρά τώρα, είναι πολύ δύσκολο να κάνουμε ολόκληρα tours για πολλούς παράγοντες. Κυρίως φταίει πως είμαστε σε διαφορετικές περιοχές, έχουμε δουλειές που δεν επιτρέπουν πολλές άδειες και φυσικά για να το κάνεις αυτό πρέπει να ρέει το χρήμα... Επομένως, νομίζω πως αν πάνε όλα καλά θα αρκεστούμε σε μερικά lives στην Ελλάδα, τουλάχιστον προς το παρόν...

Πως βλέπεις τα πράγματα στην Ελλάδα; Ξεχωρίζεις κάποιες μπάντες;

Αν βγάλεις το πέπλο της ποζεριάς που καλύπτει κατά κόρον την ελληνική σκηνή θα έλεγα πως υπάρχουν πάρα πολλές καλές μπάντες. Το κακό είναι πως οι περισσότερες νομίζουν ότι είναι το κέντρο του κόσμου... Σκέψου ότι σε πολλές είχαμε στείλει για trade και δεν μπήκανε καν στο κόπο να απαντήσουν, έστω και αρνητικά. Γενικά η ελληνική σκηνή είναι αρκετά μυστήρια.. Όλοι επιζητούν support, αλλά κανένας δεν δίνει... Αν πρέπει να αναφέρω κάποιες μπάντες θα ήταν Enshadowed, Agnes Vein, No Hand Path, Sun Of Nothing, Transcending Bizarre, Universe217, Bohemian Grove και φυσικά πολλές άλλες που δεν μου έρχονται τώρα στο μυαλό.

Τι παίζει στο στέρεο σου τον τελευταίο καιρό;

Η πιο δύσκολη ερώτηση που έκανες ως τώρα! Νομίζω πως αυτή τη περίοδο ακούω πολύ Cathedral, maudlin of the Well, Angst Skvadron, Skyclad και Deathspell Omega.

Θέλετε να με καταραστείτε με έναν πρωτότυπο τρόπο;

Να κολλήσεις 20 ιούς στα Linux σου!

Ιωσήφ Χ.