Οι καναδικής καταγωγής Bison B.C., με την τρίτη τους κυκλοφορία "Dark Ages", συνεχίζουν ακριβώς από το σημείο που σταμάτησαν με τον προηγούμενο δίσκο τους, ο οποίος τους έκανε ευρέως γνωστούς στο metal κοινό (έπαιξε ρόλο βεβαίως και το ότι υπέγραψαν με τη Metal Blade). Τότε, όπως και τώρα, παραλληλίστηκαν με τους Mastodon και εκθειάστηκαν για τα ογκώδη και πολυάριθμα riffs τους. Παρόλα αυτά πολλά έχουν αλλάξει από τότε.
Το "Dark Ages", όπως και ο προκάτοχός του "Quiet Earth", χαρακτηρίζεται και πάλι από κομμάτια που σε καμία περίπτωση δεν πέφτουν κάτω από 5 λεπτά, ενώ μερικά από τα καλύτερα τους φτάνουν και ξεπερνούν τα 8. Η διαφορά όμως είναι ότι αυτή τη φορά δεν νιώθεις σε κανένα σημείο να μακρηγορούν και να επαναλαμβάνονται, καθώς και ότι κανένα κομμάτι δεν υπάρχει απλώς για να γεμίσει το δίσκο. Αυτό σίγουρα συμβαίνει γιατί πλέον οι επιρροές τους φαίνεται να εκτείνονται από το thrash (ακούστε το "Τake Τhe Νext Εxit") μέχρι το post metal (ολοφάνερο στον εναρκτήριο ύμνο "Stressed Elephant"), δίνοντας τους έναν πολυπρόσωπο χαρακτήρα ακόμα και μέσα στο ίδιο κομμάτι. Φυσικά, τα sludge/stoner και doom είναι πανταχού παρόντα, αλλά χωρίς πουθενά να μπορείς να αποδώσεις στους Bison B.C. ένα σαφή προσανατολισμό. Αυτό που μπορείς όμως να πεις είναι ότι ο ήχος τους είναι βαθιά επηρεασμένος από τους High On Fire. Τα φωνητικά επίσης παρουσιάζουν εμφανή βελτίωση, που ποτέ δεν ήταν άσχημα αλλά τώρα είναι εξαιρετικά. Γενικότερα, οι Καναδοί φαίνονται να έχουν αποκτήσει μεγάλη εμπειρία, τόσο στη σύνθεση όσο και στην εκτέλεση των ιδεών τους και ακούγοντας το "Dark Ages", σου αρέσει δε σου αρέσει, πρέπει να παραδεχτείς ότι η μουσική τους κατάρτιση είναι άψογη.
Για αυτούς που λάτρεψαν τους Mαstodon σε ό,τι είχαν κάνει πριν το "Crack Τhe Skye", δεν χρειάζονται παραπάνω συστάσεις. Νομίζω όμως ότι όλοι πρέπει να ρίξουν μια ματιά σε αυτό το άλμπουμ γιατί είναι χρυσός μέσα στο σκουπιδότοπο.
Το "Dark Ages", όπως και ο προκάτοχός του "Quiet Earth", χαρακτηρίζεται και πάλι από κομμάτια που σε καμία περίπτωση δεν πέφτουν κάτω από 5 λεπτά, ενώ μερικά από τα καλύτερα τους φτάνουν και ξεπερνούν τα 8. Η διαφορά όμως είναι ότι αυτή τη φορά δεν νιώθεις σε κανένα σημείο να μακρηγορούν και να επαναλαμβάνονται, καθώς και ότι κανένα κομμάτι δεν υπάρχει απλώς για να γεμίσει το δίσκο. Αυτό σίγουρα συμβαίνει γιατί πλέον οι επιρροές τους φαίνεται να εκτείνονται από το thrash (ακούστε το "Τake Τhe Νext Εxit") μέχρι το post metal (ολοφάνερο στον εναρκτήριο ύμνο "Stressed Elephant"), δίνοντας τους έναν πολυπρόσωπο χαρακτήρα ακόμα και μέσα στο ίδιο κομμάτι. Φυσικά, τα sludge/stoner και doom είναι πανταχού παρόντα, αλλά χωρίς πουθενά να μπορείς να αποδώσεις στους Bison B.C. ένα σαφή προσανατολισμό. Αυτό που μπορείς όμως να πεις είναι ότι ο ήχος τους είναι βαθιά επηρεασμένος από τους High On Fire. Τα φωνητικά επίσης παρουσιάζουν εμφανή βελτίωση, που ποτέ δεν ήταν άσχημα αλλά τώρα είναι εξαιρετικά. Γενικότερα, οι Καναδοί φαίνονται να έχουν αποκτήσει μεγάλη εμπειρία, τόσο στη σύνθεση όσο και στην εκτέλεση των ιδεών τους και ακούγοντας το "Dark Ages", σου αρέσει δε σου αρέσει, πρέπει να παραδεχτείς ότι η μουσική τους κατάρτιση είναι άψογη.
Για αυτούς που λάτρεψαν τους Mαstodon σε ό,τι είχαν κάνει πριν το "Crack Τhe Skye", δεν χρειάζονται παραπάνω συστάσεις. Νομίζω όμως ότι όλοι πρέπει να ρίξουν μια ματιά σε αυτό το άλμπουμ γιατί είναι χρυσός μέσα στο σκουπιδότοπο.
Ηλίας Κ.
www.myspace.com/bisoneastvan
www.metalblade.com/english/artists/bison/bio.php
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου