UFOMAMMUT (Ita) – Eve (2010)

Οι Ufomammut 5 δίσκους τώρα δεν σταματούν να εξελίσσουν τον ήχο τους. Πιέζοντας τα όρια τους συνδυάζουν την νοοτροπία των Sabbath με το βάρβαρο και μουδιασμένο doom των Electric Wizard, τη stoner διδαχή των Sleep και την Pink Floyd, Hawkwind space ψυχεδέλεια. Απενοχοιποιημένοι των ομοιοτήτων και αποστασιοποιημένα βουτηγμένοι στη μουσική που γέννησαν οι μέντορές τους, οι Ufomammut κοιτάνε πίσω μα δεν αναπολούν. Σε κάθε τους δουλειά προσαρμόζουν τις επιρροές τους στο σήμερα δίνοντας βάση στο χαρακτήρα τους, και όχι σε άσκοπες αναπροσαρμογές ήδη δουλεμένων ιδεών.

Μελετώντας και αφομοιώνοντας τα “πρέπει” του ήχου τους παγιώνουν τη μουσικότητα τους και βρίσκουν την προσωπική αλήθεια και έκφραση δίνοντας πρώτα έδαφος στην καλλιτεχνική τους ροή, χτίζοντας στοιχεία που σε αναγκάζουν να τους προσέξεις για τη μαεστρία και το ύφος τους. Έτσι 10 χρόνια τώρα παραδίδουν psych-doom κυκλοφορίες που πρωτύτερα προσανατολισμένες στη heavy πλευρά του είδους άρχισαν να εμπλουτίζονται όλο και περισσότερο από το space στοιχείο.

Μπορεί η κυρίαρχη μουσικά φόρμα του heavy riffing με τις psych προσθέσεις κυρίως από τα keyboards να ήταν η δομική τους αρχή, μα το 2010 ήταν χρονιά εξέλιξης, και η μορφή της το Eve. Έχοντας στην πλάτη τους τα μονολιθικά riffs του Snailking και έχοντας ήδη κατανοήσει την δύναμη του space-psych ήχου μέσα από το Idolum, οι Ufomammut συνδυάζουν επιτυχώς τα 2 στοιχεία και κάνουν το νέο βήμα στην δημιουργικότητα τους. Λειτουργώντας απλωτά πλέον, όλα παίρνουν το χρόνο τους. Το Eve δεν γίνεται να συγκριθεί με προηγούμενες κυκλοφορίες κυρίως λόγω της συνθετικής και όχι μουσικής νοοτροπίας του.

Το Eve είναι ένα κομμάτι (ΕΝΑ κομμάτι, αν ακούσετε το δίσκο αλλιώς μειώνετε την σημασία του) που εξελίσσεται σε 5 πράξεις και σε εκτινάζει απότομα στο διάστημα αφήνοντας σε εκεί μετέωρο. Από εδώ και πέρα η γραμμικότητα είναι η βασική σου μέριμνα, και καθώς στο διάστημα η ουσιαστική δύναμη κίνησης είναι η βαρύτητα, οι Ufomammut θα προσφέρουν την απαραίτητη σπρωξιά για να την αποκτήσεις για να ξεκινήσει η διαδρομή και ταυτόχρονα η εξιστόρηση της θεματικής του δίσκου, της ιστορίας της πρώτης γυναίκας που δημιουργήθηκε. Τα φωνητικά ταλαντώνονται από ήρεμες “ψαλμωδίες” σε δυναμικές εκρήξεις. Οι κιθάρες και το μπάσο ξέρουν πότε να δημιουργούν τα ψυχεδελικά χαλιά για να αναπτυχθεί η κίνηση και πότε να οργώσουν με ογκώδη riffs συνδυάζοντας τις δυναμικές τους με τα drums ως οδηγούς που κρατούν συγκεντρωμένη την πορεία είτε με την καταιγιστική τους παρουσία είτε με τις σιωπές τους, καθώς τα πλήκτρα θα απογειώνουν τa space-psych-noise-ambient σημεία του δίσκου. Η παραγωγή χωρίς υπερβολές αγγίζει κάποια επιστημονικά επίπεδα.

Όλα αυτά ακούγονται γνώριμα; Αδιαφορίστε, κάντε ένα εικονικό rerun στο μυαλό σας και αντιδράστε σαν να τα διαβάζετε πρώτη φορά. Γιατί οι Ufomammut αυτό έκαναν. Ωρίμασαν αρκετά και έδειξαν τέτοια αρχίδια ώστε να μετατρέψουν αυτή την "παλιά" και γνώριμη διαδικασία σε κάτι νέο, βυθισμένο στην ενέργεια και το μπουλντοζικό συναίσθημα. Με έκαναν να αντιδρώ σαν ένα νέο ακροατή που καταιγίζεται από θαυμασμό σε έναν ήχο και μία μουσική που έχω επαρκώς αφομοιώσει. Από την πρώτη κι όλας ακρόαση οι γροθιές στον αέρα, τα μάτια στο ταβάνι και το μυαλό να φωνάζει βουβά (ήταν μεσημέρι Κυριακής όταν άκουγα το δίσκο... τακτ) "ακούω άραγε το δίσκο της χρονιάς; Και αν όχι ακούω το νέο ογκόλιθο που θα σημαδέψει το χώρο και τον ήχο στο μυαλό μου ανεπανόρθωτα;"

Επιτέλους (όχι γιατί το αναμέναμε, επιτέλους για τη σκηνή) οι Ufomammut ανακάλυψαν μία νέα δυναμική και καταφέρνουν όχι μονάχα να παγιώσουν ξανά το όνομα τους στο σύγχρονο χώρο του βαρύ ψυχεδελικού ήχου αλλά και να ηγηθούν αυτού. Άλλοτε νωχελικό, άλλοτε ήρεμο και άλλοτε καταστροφικό, η τριάδα από την Ιταλία με το Eve πετά πιο κοντά στον ήλιο παρά ποτέ.

Τελειώνοντας, το Eve κονταροχτυπιέται ΜΟΝΑΧΑ με το νέο Suma. Καταβροχθίστε και τους 2 δίσκους.

Γιώργος Κ.

http://www.ufomammut.com/
http://www.myspace.com/ufomammut
http://www.supernaturalcat.com/