“Darkness” ονομάζεται ο πέμπτος δίσκος των Hell Born. Μια κυκλοφορία που, αν και μετράει δύο χρόνια από την κοπή της, η προώθησή της ξεκίνησε στα μέσα του προηγούμενου έτους. Η μπάντα μετράει γύρω στα δεκαπέντε χρόνια ζωής και παρόλο που δεν τυγχάνει ανάλογης προσοχής με τους συμπατριώτες τους Behemoth, από τους οποίους σήμερα παίζουν στο συγκρότημα δύο πρώην μέλη, και Decapitated, ωστόσο το επίπεδο είναι κάτι παραπάνω από αξιοπρεπές. Φυσικά από το μακρινό πλέον 1996 με το ομότιτλο ep “Hell Born” η μπάντα έχει αλλάξει αρκετά πρόσωπα σε διάφορα πόστα διατηρώντας όμως, όλως περιέργως, το ίδιο black/thrash/death ύφος της.
Οι Hell Born, που ουσιαστικά βρήκαν τα πατήματά τους στο “The Call Of Megiddo” (2002), έχουν να επιδείξουν τον καταπληκτικό δίσκο που φέρει το όνομα “Legacy of the Nephilim” (2003), και που στην ουσία κατάφεραν να στρέψουν τα όποια βλέμματα πάνω τους. Αλλά για να επανέρθουμε στο παρόν, το “Darkness” είναι ένα album που κρατάει αυτή την old school αισθητική, χωρίς όμως το σύνολο να ακούγεται απαρχαιωμένο, είτε από συνθετικής άποψης είτε από θέμα παραγωγής. Σίγουρα κουβαλάνε τον αέρα την ανατολικής Ευρώπης, αν κρίνουμε από την βαρβαρότητα, το μένος και την ωμότητα που φέρουν, μένοντας μακριά από την ψυχρότητα της Σκανδιναβικής σκηνής. Ψεγάδι στις συνθέσεις αποτελούν κατά της ταπεινή μου γνώμη τα διάφορα samples από διαλόγους, αλυσίδες κραυγές και τα σχετικά, που από ότι φαίνεται, είναι μια κακή συνήθεια που κουβαλάνε εδώ και αρκετά albums. Η αναφορά σε highlights κομμάτια θαρρώ πως είναι περιττή, αφού από το πρώτο κιόλας κομμάτι καταλαβαίνεις ποια ρότα χαράζουν οι Πολωνοί. Αυτό δηλαδή το επικογενές death που σίγουρα κρατά τα στοιχεία του thrash/black που χαρακτήριζε πιο πολύ τους πρώτους δίσκους του συγκροτήματος.
Ποιο είναι λοιπόν το συμπέρασμα για αυτή την κυκλοφορία; Τα κομμάτια είναι αν όχι εξαιρετικά, σίγουρα άξια προσοχής, από τεχνικής άποψης δεν τίθεται θέμα οποιασδήποτε συζήτησης. και η παραγωγή βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, άρα το αποτέλεσμα μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ικανοποιητικότατο. Αν και δεν έσκασε καμιά βόμβα νετρονίου στα περίχωρα της Αθήνας, ωστόσο πιστεύω πως αξίζει μιας δεύτερης και τρίτης ακρόασης ο δίσκος.
Νίκος Ζ.
www.myspace.com/hellbornofficial
www.witchinghour.pl
Οι Hell Born, που ουσιαστικά βρήκαν τα πατήματά τους στο “The Call Of Megiddo” (2002), έχουν να επιδείξουν τον καταπληκτικό δίσκο που φέρει το όνομα “Legacy of the Nephilim” (2003), και που στην ουσία κατάφεραν να στρέψουν τα όποια βλέμματα πάνω τους. Αλλά για να επανέρθουμε στο παρόν, το “Darkness” είναι ένα album που κρατάει αυτή την old school αισθητική, χωρίς όμως το σύνολο να ακούγεται απαρχαιωμένο, είτε από συνθετικής άποψης είτε από θέμα παραγωγής. Σίγουρα κουβαλάνε τον αέρα την ανατολικής Ευρώπης, αν κρίνουμε από την βαρβαρότητα, το μένος και την ωμότητα που φέρουν, μένοντας μακριά από την ψυχρότητα της Σκανδιναβικής σκηνής. Ψεγάδι στις συνθέσεις αποτελούν κατά της ταπεινή μου γνώμη τα διάφορα samples από διαλόγους, αλυσίδες κραυγές και τα σχετικά, που από ότι φαίνεται, είναι μια κακή συνήθεια που κουβαλάνε εδώ και αρκετά albums. Η αναφορά σε highlights κομμάτια θαρρώ πως είναι περιττή, αφού από το πρώτο κιόλας κομμάτι καταλαβαίνεις ποια ρότα χαράζουν οι Πολωνοί. Αυτό δηλαδή το επικογενές death που σίγουρα κρατά τα στοιχεία του thrash/black που χαρακτήριζε πιο πολύ τους πρώτους δίσκους του συγκροτήματος.
Ποιο είναι λοιπόν το συμπέρασμα για αυτή την κυκλοφορία; Τα κομμάτια είναι αν όχι εξαιρετικά, σίγουρα άξια προσοχής, από τεχνικής άποψης δεν τίθεται θέμα οποιασδήποτε συζήτησης. και η παραγωγή βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, άρα το αποτέλεσμα μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ικανοποιητικότατο. Αν και δεν έσκασε καμιά βόμβα νετρονίου στα περίχωρα της Αθήνας, ωστόσο πιστεύω πως αξίζει μιας δεύτερης και τρίτης ακρόασης ο δίσκος.
Νίκος Ζ.
www.myspace.com/hellbornofficial
www.witchinghour.pl
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου