Υπάρχει μια συγκεκριμένη φιλοσοφία που οφείλει να υπηρετεί ένα side project σαν σχήμα (γιατί ως side project πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους Kingdom). Καθώς αυτό κινείται παράλληλα με το κύριο σχήμα του - και με την προϋπόθεση πως προχωράει με τελικό σκοπό να συνθέσει μια ολοκληρωμένη δουλειά, ένα νέο πρωτότυπο σύνολο - οφείλει να παρουσιάζει το διαφορετικό πρόσωπό του μουσικού, μια πλευρά του που το κύριο project του δεν καλύπτει ή και σε περιπτώσεις καταπιέζει. Σε κάθε άλλη περίπτωση το όποιο ταλέντο χαραμίζεται στην επανάληψη, στην ανατροφοδότηση της ίδιας λούπας και το side project κρίνεται άχρηστο και αποτυχημένο.
Βρίσκω τους AmenRa μια μπάντα με πολύ μεγάλο ειδικό βάρος. Ακολουθούν πιστά ένα σαφέστατα σκοτεινό concept, κατέχουν μια σαφώς προσανατολισμένη θεματολογία, έναν παγερό και ισοπεδωτικο ήχο, ένα υγειέστατο καλλιτεχνικό attitude, μια ιντριγκαδόρικη αισθητική της αντίθεσης. Είναι θα έλεγε κανείς ΒΑΡΕΙΣ – κι ας υποθέσουμε πως αυτή η ασφυκτική μονολιθικότητα και το βάρος είναι και ο λόγος που οδήγησε τον τραγουδιστή Colin και τον κιθαρίστα Mathieu στην δημιουργία (μαζί με τον Tim Bryon στα drums) των Kingdom. Λίγο πριν κυκλοφορήσει το απίστευτο "ΙΙΙΙ" των AmenRa λοιπόν κυκλοφορούν με τη σειρά τους το πρώτο demo τους. Μια δουλειά που ενώ περιμένεις να σε εισάγει σε όλα τα προαναφερθέντα, σε αφήνει σοκαρισμένο με το πόσο δημιουργικά προβλέψιμοι κατάφεραν να γίνουν.
Δεν ξέρω αν η ηχητική ομοιότητα έχει να κάνει με την ένταξη του σχήματος στο γενικότερο Church of Ra concept (την οπτικο/ακουστική σφραγίδα των σχημάτων που τα τελευταία χρόνια άρχισαν να σχηματοποιούνται και να κινούνται γύρω από τους AmenRa), πάντως το demo των Kingdom, η κυκλοφορία που ως στόχο έχει να σου εγκαινιάσει το νέο σχήμα, καταφέρνει να ακούγεται στις καλύτερες στιγμές του σαν μια μέτρια αντιγραφή των πιο χλιαρών στιγμών των AmenRa – πράγμα λίγο τραγικό για μια μπάντα που ξεχώρισε κυρίως λόγω της ερμηνευτικής της έντασης. Αν και το "Hemeltraan" θα έρθει αισίως να μας διαψεύσει τρία χρόνια μετά, στο demo αυτό, το τρίο φαίνεται αποφασισμένο να αναπαράγει την ίδια δοκιμασμένη (από τους ίδιους μάλιστα) σύγχρονη sludge-doom-postcore συνταγή, με τις μόνες διαφορές να βρίσκονται στην μέθοδο έκφρασης της ίδιας θεματικής: η αγωνία των AmenRa εκφράζεται εδώ με μια εσωστρεφή αυτοκαταστροφή που θέλει να σιγοκαίει μέσα από τα ήσυχα-σχεδόν-σιωπηλά ambient μέρη και τους ελάχιστους στίχους. Ακόμα κι αυτά τα "νέα" στοιχεία όμως, φαίνονται βεβιασμένα, κάνοντας τα να μοιάζουν περισσότερο με πρόσχημα παρά με αφετηρία για δημιουργία, αποδεικνύοντας την κυκλοφορία ακόμα πιο άτολμη.
Για να σταματήσω την υπερανάλυση, το demo των Kingdom καταφέρνει να στέκεται όρθιο ηχητικά, ακουμπώντας στις πλάτες όμως των AmenRa. Είναι το ξαναζεσταμένο φαΐ που τρώγοντας το θα θυμηθείς πόσο καλύτερη γεύση είχε όταν το έτρωγες φρεσκομαγειρεμένο. Μια μέτρια (αναλογιζόμενος το ταλέντο των ανθρώπων που αναμίχθηκαν) δουλειά που το μόνο που καταφέρνει είναι να χαϊδέψει τα αυτιά των fans των AmenRa - που εύκολα όμως θα ξεπεράσουν κι οι ίδιοι 3 μόλις χρόνια μετά με το "Hemeltraan". Χαλάλι...
Δημήτριος Γ.
www.myspace.com/kingdomcomes
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου