Πρώτος δίσκος για τους Θεσσαλονικείς Echidna χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι εμφανίζονται τώρα για πρώτη φορά στο κοινό. Την μπάντα την γνώρισα πολύ μετά από το πρώτο της (και μοναδικό έως τώρα) demo “…This Suffering” (2006) το οποίο αν και κινείται σε καλό δρόμο δεν μπορεί να συγκριθεί σε καμία περίπτωση με την πρώτη επίσημη κυκλοφορία του συγκροτήματος.
Οι Echidna έρχονται στο Manifests Of Human Existence σαφώς πιο ανανεωμένοι και πιο φρέσκοι, ακολουθώντας έτσι το ρεύμα της εποχής που, καλώς ή κακώς, επιτάσσει έναν πιο prog/technical μπούσουλα στις συνθέσεις των συγκροτημάτων. Έτσι κι εδώ μιλάμε για έναν δίσκο που έχει ως βάση το death, αλλά στην ουσία ξανοίγεται σε όλο το φάσμα της μουσικής σκηνής. Δηλαδή στον πυρήνα μπορείς να βρεις τους Αtheist, και τους Necrophagist, ενώ την ίδια στιγμή μπάντες όπως Dream Theater, Opeth και Meshuggah να αποτελούν τους δορυφόρους στις επιρροές των συνθέσεων. Τώρα κατά πόσο αυτός ο πόλεμος των άστρων μπορεί να δέσει, είναι ένα καλό ερώτημα. Κατά την ταπεινή μου άποψη κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό. Έχουν καταφέρει, δηλαδή, να προσαρμόσουν επιτυχώς μέσα στις ακραίες συνθέσεις τους, ακουστικά όργανα, και industrial/ambient μελωδίες, αφήνοντας ίσως ελάχιστα επιχειρήματα για να κατακρίνει κάποιος αυτόν τον πολυδιάστατο δίσκο. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, αναφέρομαι στο “Tractatus Cerebri”, που διαιρείται σε τρία, κυρίως ορχηστρικά μέρη. Ουσιαστικά η μπάντα πειραματίζεται κάτι παραπάνω από αρκετά, χωρίς να μπορώ να πω με τα σιγουριάς αν σκόπιμα θέλει να φέρει τον ακροατή σε μια κατάσταση σύγχυσης, ειδικά στο actIII.
Από την μεριά της παραγωγής τώρα, έχει γίνει πολύ καλή δουλειά με το μπάσο και τα τύμπανα να ακούγονται αρκούντως επιβλητικά. Τα φωνητικά ακολουθούν καταπόδας, δίχως να αφήνουν περιθώρια για το οποιοδήποτε αντίλογο. Οι κιθάρες στα ρυθμικά κυριολεκτικά είναι ένας οδοστρωτήρας που δεν αφήνει τίποτα στο διάβα του. Εκεί που μας τα χαλάνε είναι στα solo περάσματα όπου ακούγονται έναν κλικ πιο πριμαριστές από ότι θα ήθελαν (αχ αυτό το actIII).
Κλείνοντας θα ήθελα να προτρέψω το ακροατή που έστω και κάτι από τα παραπάνω μπορεί να του κινήσει το ενδιαφέρον, να τολμήσει και να παραγγείλει το Manifests Of Human Existence ή τουλάχιστον να ρίξει ένα βλέφαρο στο πολύ καλό video clip, για ένα από τα καλύτερα tracks του δίσκου "In Fathomless Depths".
Νίκος Ζ.
http://echidna-band.com/manifest/
http://www.myspace.com/echidnagr
Οι Echidna έρχονται στο Manifests Of Human Existence σαφώς πιο ανανεωμένοι και πιο φρέσκοι, ακολουθώντας έτσι το ρεύμα της εποχής που, καλώς ή κακώς, επιτάσσει έναν πιο prog/technical μπούσουλα στις συνθέσεις των συγκροτημάτων. Έτσι κι εδώ μιλάμε για έναν δίσκο που έχει ως βάση το death, αλλά στην ουσία ξανοίγεται σε όλο το φάσμα της μουσικής σκηνής. Δηλαδή στον πυρήνα μπορείς να βρεις τους Αtheist, και τους Necrophagist, ενώ την ίδια στιγμή μπάντες όπως Dream Theater, Opeth και Meshuggah να αποτελούν τους δορυφόρους στις επιρροές των συνθέσεων. Τώρα κατά πόσο αυτός ο πόλεμος των άστρων μπορεί να δέσει, είναι ένα καλό ερώτημα. Κατά την ταπεινή μου άποψη κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό. Έχουν καταφέρει, δηλαδή, να προσαρμόσουν επιτυχώς μέσα στις ακραίες συνθέσεις τους, ακουστικά όργανα, και industrial/ambient μελωδίες, αφήνοντας ίσως ελάχιστα επιχειρήματα για να κατακρίνει κάποιος αυτόν τον πολυδιάστατο δίσκο. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, αναφέρομαι στο “Tractatus Cerebri”, που διαιρείται σε τρία, κυρίως ορχηστρικά μέρη. Ουσιαστικά η μπάντα πειραματίζεται κάτι παραπάνω από αρκετά, χωρίς να μπορώ να πω με τα σιγουριάς αν σκόπιμα θέλει να φέρει τον ακροατή σε μια κατάσταση σύγχυσης, ειδικά στο actIII.
Από την μεριά της παραγωγής τώρα, έχει γίνει πολύ καλή δουλειά με το μπάσο και τα τύμπανα να ακούγονται αρκούντως επιβλητικά. Τα φωνητικά ακολουθούν καταπόδας, δίχως να αφήνουν περιθώρια για το οποιοδήποτε αντίλογο. Οι κιθάρες στα ρυθμικά κυριολεκτικά είναι ένας οδοστρωτήρας που δεν αφήνει τίποτα στο διάβα του. Εκεί που μας τα χαλάνε είναι στα solo περάσματα όπου ακούγονται έναν κλικ πιο πριμαριστές από ότι θα ήθελαν (αχ αυτό το actIII).
Κλείνοντας θα ήθελα να προτρέψω το ακροατή που έστω και κάτι από τα παραπάνω μπορεί να του κινήσει το ενδιαφέρον, να τολμήσει και να παραγγείλει το Manifests Of Human Existence ή τουλάχιστον να ρίξει ένα βλέφαρο στο πολύ καλό video clip, για ένα από τα καλύτερα tracks του δίσκου "In Fathomless Depths".
Νίκος Ζ.
http://echidna-band.com/manifest/
http://www.myspace.com/echidnagr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου