Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Ø (Fin) - Heijastuva (2011)

Κάτι τέτοιες στιγμές δικαιώνουν την ανάγκη εξερεύνησης μουσικών παθών. Tο "Heijastuva" προκαλεί την αποφόρτιση του Mika Vainio από την Pan Sonic παρακαταθήκη.

Με ένα 17λεπτο κομμάτι κιθαριστικού feedback, που πηγαινοέρχεται από την Brian Eno ανάγκη, στην Fennesz ιδιοσυγκρασία, να προηγείται τριών κομματιών ηλεκτρονικού μινιμαλισμού, ο Vainio χτίζει ένα μελαγχολικό τοίχο που αλληλεπιδρά τόσο άμεσα, και αναγκαία αποξενώνει τον δίσκο από μία ομαλή φυσική συνέχεια. Η συνειδητή αλλαγή σε αυτή την ηλεκτρονική "Space Odyssey" μινιμαλιστική παγερότητα των 3 κομματιών που ακολουθούν, είναι τόσο αναπάντεχη όσο και καθαρτική.

Καλλιτεχνικό περιεχόμενο μέσω ιδιόμορφης εκφραστικής ποικιλίας, που καλεί την μελαγχολία και δημιουργεί την επιφάνεια για να την αντανακλά.


Γιώργος Κ.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλο φαινεται το αλμπουμακι, και συνοπτικη και η κριτικη του Γιωργαρου, που θα ηθελα να μου εξηγησει λιγο την τελευταια του φραση γιατι δεν βγαζω ακρη...

FishTank είπε...

είμαι ανίκητος όταν με πιάνουν τα ποιητικά μου! στο πρώτο κομμάτι φορτίστηκα συναισθηματικά πολύ (μια πολύ όμορφη μελαγχολία συγκεκριμένα) και τα επόμενα κομμάτια είχαν μία παγερότητα. αυτή η απότομη αλλαγή και σε είδος και σε συναίσθημα (από το κιθαριστικό περνάει στο μινιμαλιστικό ηλεκτρονικό) ήταν τόσο αποφορτισμένη του προυγούμενου συναισθήματος και ένιωσα πως είχε σκοπό σαν να βγάλει την προηγούτμενη μελαγχολία απο πάνω μου.

Ανώνυμος είπε...

Κομπλε! Θα τσεκαρω σιγουρα το αλμπουμακι,και θα σου πω γνωμη. (ο Σπυρος ειμαι ρε!)

Γενικα,παντως,εχει πεσει ωραια δουλιτσα στο blog,μπραβο παιδια!