Λοιπόν η φάση έχει ως εξής: πάμε πολύ την Spinalonga και τις μέχρι τώρα προσπάθειες της, καθώς και τους συντελεστές του "Miss Fortune...", οπότε κρίναμε πως ένα τυπικό review θα ήταν out of place ή τουλάχιστον βαρετό. Oι συλλογές αυτές έχουν έναν επετειακό χαρακτήρα, αλλά συνήθως καθιστούν ικανή μια απεικόνιση της ελληνικής underground πραγματικότητας. Aκαδημαϊκός χαρακτήρας και sludge αδέρφια, γιατί έτσι πρέπει. Aυτό που ακολουθεί είναι μια χαλαρού τύπου κουβέντα, βασισμένη σε μια μάλλον εμβρυακή ιδέα, για κάτι που οτιδήποτε άλλο θα ήταν απλά αδύνατο να ευδοκιμήσει χωρίς να φανεί ξενέρωτο ή έστω προβοκατόρικο στη προσπάθεια περιγραφής του. Συγχωράτε μας αν φάτε ξενέρα με τις πάσες που φαίνονται σαν δημοσιογράφοι κρατικής τηλεόρασης, είπαμε θα στρώσουμε με τον καιρό. Τι μένει; Α ναι, δύο ψάρια έδωσαν ένα διαδικτυακό ραντεβού και έβαλαν μπρος τα nerdy αισθητήρια τους, μαζί με τα όποια καλλιτεχνικά, στηρίξτε τη ΦΑΣΗ.
Kώστας: Αρχικά να πούμε πως γουστάρω πολύ Spinalonga. Tόσο λειτουργικά και οργανωτικά όσο και μουσικά. Tα "Ιn The Junkyard" ήταν κάτι παραπάνω από άξια και με έσπρωξαν σε πολύ σωστές κατευθύνσεις ηχητικά. Μου έκανε εντύπωση που αυτήν την φορά κινήθηκαν σε πιο heavy/ψυχεδελικούς ήχους, αλλά οι επιλογές σε έναν βαθμό τους δικαιώνουν και πάλι.
Σήφης: Σίγουρα είμαι σύμφωνος όσον αφορά το παρελθόν της εταιρίας και την τάση της να προωθεί ελληνικές μπάντες που το αξίζουν, όσο ανέμπνευστα τετριμμένο και αν ακούγεται αυτό, ενώ παράλληλα διατηρεί και έναν DIY χαρακτήρα. Η νέα πιο βαριά κατεύθυνση κατά τη γνώμη μου, ίσως σηματοδοτεί και την επικράτηση ενός διαφορετικού ήχου στο μουσικό τοπίο της χώρας. Ενός ήχου που βρισκόταν σε πολύ πρώιμο στάδιο την εποχή των πρώτων "Junkyards", αλλά μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να παρουσιάσει τρομακτικά δείγματα προόδου και έμπνευσης.
Κ.: Χεχ, καλό point. Γενικά η τελευταία δεκαετία ήταν σημαντική στον ακραίο ήχο σε παγκόσμιο επίπεδο και ευτυχώς έπαιξε κινητικότητα και εδώ. Για πες, μουσικά γενικά πως την είδες την φάση; Ξεχώρισες τίποτα;
Σ.: Ω, ναι! Εντάξει από τη μία υπάρχουν μπάντες οι οποίες μου ήταν γνωστές είτε μέσα από δουλειές τους, είτε από live εμφανίσεις, και συνεχίζουν να με εντυπωσιάζουν, όπως οι Last Rizla, οι Bad Trip, Sadhus, Drunk Motherfuckers αλλά και κάποιες νέες μπάντες, όπως οι Korsikov και οι Circassian, που με έκαναν να ντραπώ που δεν τους ήξερα... Ιδιαίτερα οι Korsikov, damn είναι γαμημένα δυνατοί οι τύποι. Σε στάνταρ ψηλά επίπεδα και οι σάπιοι Stonenrow, αλλά και οι οριεντάλ "αναρχοαυτόνομοι" Nechayevchina, που συνεχίζουν να dubάρουν τις μεταλλικές επιρροές τους, την ίδια στιγμή που οι Universe 217 jazzάρουν το no tempo συνονθύλευμα συναισθημάτων και ανατριχίλας που αποκαλούν μουσική. Εσύ νεαρέ Κοράκης τί ξεχώρισες... make me proud.
Κ.: Λοιπόν, έφαγα σκατά με Circassian και Nechayevschina στις πρώτες ακροάσεις, ψυχεδελική καταστροφή απλά και κατανοητά. Συνέχισα να ξεχωρίζω σταδιακά περισσότερα σχήματα και να σκαλώνω με Last Rizla καλή ώρα. Κάτι που δεν περίμενα να με πιάσει ήταν το "IDMUSxx" των Sector Illusion αλλά έλα που έγινε και αυτό, δηλαδή ένα πράμα post-metalικής αφετηρίας (αν και δεν παίζουν δυναμικές ε, χώνουν σχεδόν κλασικότροπα) που εξελίσσεται σε ένα σχεδόν μυστηριακό dub όργιο, μπράβο, μπράβο, πολύ μερακλήδικο. Ε και Bad Trip σταθερά καλοί, μην ξεχνιόμαστε. Πάντως αν υπάρχει κάτι που πρέπει να τονίσω είναι πως και σε κουβέντες που είχα με διάφορους καλοθελητές, είναι πως ο καθένας ξεχώριζε διαφορετικά κομμάτια απ' τον άλλον. Κάτι που μου δείχνει μια προσπάθεια για ποικιλία η οποία δεν είναι πάντα επιτυχημένη κατά την γνώμη μου. Για να το πάμε λίγο εκεί, ταυτότητα βρήκες στην συλλογή η πιστεύεις πως δεν ήταν αυτό το ζητούμενο;
Σ.: Είσαι ωραίος... έθιξες δύο θέματα, τα οποία ακριβώς είχα στο μυαλό μου να αναφέρουμε. Το ένα πιθανά και άθελά σου, και έχει σχέση με δύο μπάντες από τη Σύρο. Τους Last Rizla και τους Sector Illusion, τους οποίους κακώς δεν ανέφερα στις μπάντες που ξεχωρίζω (my bad). Δηλαδή οκ, ποιoς θα το περίμενε να υπάρχουν δυο μπάντες από ένα μικρό νησί την στιγμή που η λογική λέει οτι ο ήχος πρέπει να μονοπωλείται από τα groups των μεγάλων πόλεων που έχουν τα μέσα και την ευκολία. Οκ... "λογική" σου χω νέα... σε γράφουμε στην π...α μας. Η σκηνή, μιλώντας γενικότερα για την μουσική, αναπνέει και αποπνέει μια υγεία η οποία δεν είναι συνηθισμένη. Δεν θα επεκταθώ σε κοινωνικό επίπεδο γιατί δεν είναι το θέμα μας, αλλά δεν μπορώ να κρύψω την εντύπωση που μου προκαλεί ένα τέτοιο γεγονός.
Δεύτερο θέμα... Η συλλογή μα το θεό δεν έχει ροή. Ή αν έχει, είναι αρκετά avant-garde για να την καταλάβω. Αλλά πολύ απλά who cares... Δεν ξέρω κατά πόσο απασχόλησε την Spinalonga κάτι τέτοιο. Και αν το καλοσκεφτείς παραδοσιακά δηλαδή, θα μπορούσε να είναι μια κασσέτα που θα έγραφες σε ένα φίλο σου, και θα χε απλά γαμάτες μπάντες που ακούς αυτό το διάστημα. Άλλωστε νομίζω αυτή είναι η λογική όλης της συλλογής, δίνεις 5 ευρώ (!!!) και παίρνεις δύο ώρες μουσικής με νέες (και ωραίες) μπάντες. Εν ολίγοις δεν με ενόχλησε καθόλου το ότι ανάμεσα σε Sector Illusion και Circassian άκουσα τους Extraordinary Rendition.
Κ.: Εντάξει ήταν μικρό το track και μάλλον για λειτουργικούς λόγους βρήκε τον δρόμο του στο ''Miss Fortune...''. Για την ιστορία, έχω την εντύπωση ότι διέλυσαν οι συγκεκριμένοι. Γενικότερα πάντως ούτε οι προηγούμενες προσπάθειες ήταν κάτι το τρομερά ομοιογενές, απλά επειδή κάπου έπεσε το μάτι μου ότι έχουμε να κάνουμε με ψυχεδελική/sludge/extreme κατεύθυνση, το μυαλό μου μπήκε σε λίγο πιο συγκεκριμένα πράγματα. Ίσως και να υπάρχει ομοιογένεια αλλά περισσότερο σε γενικότερα vibes και γι' αυτό να μην σε ξένισε,αλλά εγώ που και που έχανα λίγο την μπάλα με την σειρά των επιλογών. Θεματικά θα μπορούσε να πετύχει μεγαλύτερη συνοχή νομίζω, δηλαδή οι ψυχεδελικές μπάντες μαζί, το ίδιο και οι πιο heavy/doom κ.ο.κ. Αλλά ας μην το συνεχίσω γιατί είπαμε ποιοτικά είμαι καλυμμένος και έμαθα ήδη ωραία πράγματα για ακόμη μια φορά. Να θίξω ακόμα δύο θεματάκια αφού βγήκα ο αντίλογος. Λίγο κακό πράγμα οι διάρκειες σε συλλογές ε, πέντε τραγούδια χτύπησαν συνολικά 40λεπτο. Δεν τους βάζεις και χέρι στις διάρκειες αλλά σίγουρα δεν είναι ιδιαίτερα σύνηθες αυτό. Α και τέλος, γιατί ρε 1000mods με διασκευή; Αφού έχετε δικό σας υλικό που είναι και μια χαρά ε, ειδικά κάτι απ' το επτάρι.
Σ.: Σίγουρα άνισο... όταν κάποιος καταλαμβάνει το 1/4 της διάρκειας του cd. τώρα για τους 1000mods η αλήθεια είναι ότι με παραξένεψε και η επιλογή... ίσως ήθελαν να αποτινάξουν τον Kyuss χαρακτηρισμό και να μπουν σε ένα πιο sludge tripακι εξαιτίας της φύσης της συλλογής. Πάντως δεν με ενοχλεί ανεξαρτήτως είδους και σκοπιμότητας ένα track των Eyehategod... αλλά αυτό μόνο και μόνο επειδή είμαι fanboy. Ήθελα να επισημάνω πάντως κάτι στο θέμα της συνοχής του ήχου: όπως σημείωσες και εσύ, πρόκειται για ένα γενικότερο vibe το οποίο παρατηρείται και σε συναυλιακό επίπεδο κυρίως στην Αθήνα. Οι περισσότερες μπάντες διατηρούν φιλικές σχέσεις, οπότε πολύ συχνά θα τους συναντήσεις σε κάποιο gig μαζί. Αυτό δημιουργεί κατά κάποιο τρόπο και αυτή την νοητή ροή στον ήχο της συλλογής, κυρίως για όσους έχουν την δυνατότητα να παραβρίσκονται σε αυτά τα live.
K.: Νομίζω καταλαβαίνω που το πας και δεν έχω να προσθέσω πολλά πράγματα. Έχουμε μια βόρεια εκπροσώπηση (Νational Pornographik, Extraordinary Rendition & Βad Τrip), αλλά εφόσον είμαι αδαής για τις δυναμικές σας εκεί κάτω μένει μόνο να σε πιστέψω. Ελα όμως, βγάλε το από μέσα σου, πες ότι έχεις να πεις. Α, και δώσε και λίγα info για το packaging και την γενικότερη αισθητική γιατί εγώ ακόμα περιμένω την κόπια μου (Παααύλο!).
Σ.: Νομίζω ότι γενικότερα αυτό θα μπορούσε να είναι και το συμπέρασμα της συλλογής σαν κίνηση. Η ανάπτυξη νέων δυναμικών μεταξύ κόσμου και συγκροτημάτων, η οποία αποφέρει μόνο θετικά, δημιουργώντας μια σχετική ποικιλία όπως αποτυπώνεται και στα δύο αυτά cds, αλλά και μια συνοχή η οποία συντελεί στο να μπορούμε πλέον να μιλήσουμε για μια σκηνή. Ίσως και για την πιο υγιή σκηνή αυτή την στιγμή, η οποία διακατέχεται από ένα αίσθημα συλλογικότητας το οποίο εξαργυρώνεται τόσο στα lives (με πολύ δυνατή προσέλευση), όσο και στο θετικό vibe που αγκαλιάζει κάθε κίνηση της.
Σχετικά με το packaging: Δεν θα είμαι υπερβολικός... αλλά είναι πανέμορφο. Το artwork είναι αρκετά ταιριαστό τόσο θεματικά όσο χρωματικά και το layout αρκετά καλό. Για να 'μαι πιο ακριβής για σας τους άσχετους που δεν το χετε ακόμα στα χέρια σας, το εξώφυλλο αγκαλιάζει τρεις κάρτες (σελίδες) οι οποίες περιέχουν τις απαραίτητες πληροφορίες για τις μπάντες και την κυκλοφορία. Πολύ όμορφο πραγματικά, και αρκετά έξυπνο conceptικά... ακούς το ένα cd και κρατάς την αντίστοιχη κάρτα για να δεις τις πληροφορίες που θες... cool. Λοιπόν κλείνουμε; Θες να προσθέσεις κάτι, γιατί έχω μία pizza να κρυώνει και να με κολάζει.
Κ.: Μπα, όχι, ήσουν χείμαρρος, άσε που είπαμε είμαι αδαής και στα δυο ζητήματα (κράξτε την δημοσιογραφική μου υπόσταση αγαπητοί αναγνώστες). Πάντως έχω ήδη παραγγείλει το ep των Circassian, αυτό δεν είναι πάντα γαμάτο να στο κάνει μια συλλογή; Πάνε φάε!
Kώστας: Αρχικά να πούμε πως γουστάρω πολύ Spinalonga. Tόσο λειτουργικά και οργανωτικά όσο και μουσικά. Tα "Ιn The Junkyard" ήταν κάτι παραπάνω από άξια και με έσπρωξαν σε πολύ σωστές κατευθύνσεις ηχητικά. Μου έκανε εντύπωση που αυτήν την φορά κινήθηκαν σε πιο heavy/ψυχεδελικούς ήχους, αλλά οι επιλογές σε έναν βαθμό τους δικαιώνουν και πάλι.
Σήφης: Σίγουρα είμαι σύμφωνος όσον αφορά το παρελθόν της εταιρίας και την τάση της να προωθεί ελληνικές μπάντες που το αξίζουν, όσο ανέμπνευστα τετριμμένο και αν ακούγεται αυτό, ενώ παράλληλα διατηρεί και έναν DIY χαρακτήρα. Η νέα πιο βαριά κατεύθυνση κατά τη γνώμη μου, ίσως σηματοδοτεί και την επικράτηση ενός διαφορετικού ήχου στο μουσικό τοπίο της χώρας. Ενός ήχου που βρισκόταν σε πολύ πρώιμο στάδιο την εποχή των πρώτων "Junkyards", αλλά μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να παρουσιάσει τρομακτικά δείγματα προόδου και έμπνευσης.
Κ.: Χεχ, καλό point. Γενικά η τελευταία δεκαετία ήταν σημαντική στον ακραίο ήχο σε παγκόσμιο επίπεδο και ευτυχώς έπαιξε κινητικότητα και εδώ. Για πες, μουσικά γενικά πως την είδες την φάση; Ξεχώρισες τίποτα;
Σ.: Ω, ναι! Εντάξει από τη μία υπάρχουν μπάντες οι οποίες μου ήταν γνωστές είτε μέσα από δουλειές τους, είτε από live εμφανίσεις, και συνεχίζουν να με εντυπωσιάζουν, όπως οι Last Rizla, οι Bad Trip, Sadhus, Drunk Motherfuckers αλλά και κάποιες νέες μπάντες, όπως οι Korsikov και οι Circassian, που με έκαναν να ντραπώ που δεν τους ήξερα... Ιδιαίτερα οι Korsikov, damn είναι γαμημένα δυνατοί οι τύποι. Σε στάνταρ ψηλά επίπεδα και οι σάπιοι Stonenrow, αλλά και οι οριεντάλ "αναρχοαυτόνομοι" Nechayevchina, που συνεχίζουν να dubάρουν τις μεταλλικές επιρροές τους, την ίδια στιγμή που οι Universe 217 jazzάρουν το no tempo συνονθύλευμα συναισθημάτων και ανατριχίλας που αποκαλούν μουσική. Εσύ νεαρέ Κοράκης τί ξεχώρισες... make me proud.
Κ.: Λοιπόν, έφαγα σκατά με Circassian και Nechayevschina στις πρώτες ακροάσεις, ψυχεδελική καταστροφή απλά και κατανοητά. Συνέχισα να ξεχωρίζω σταδιακά περισσότερα σχήματα και να σκαλώνω με Last Rizla καλή ώρα. Κάτι που δεν περίμενα να με πιάσει ήταν το "IDMUSxx" των Sector Illusion αλλά έλα που έγινε και αυτό, δηλαδή ένα πράμα post-metalικής αφετηρίας (αν και δεν παίζουν δυναμικές ε, χώνουν σχεδόν κλασικότροπα) που εξελίσσεται σε ένα σχεδόν μυστηριακό dub όργιο, μπράβο, μπράβο, πολύ μερακλήδικο. Ε και Bad Trip σταθερά καλοί, μην ξεχνιόμαστε. Πάντως αν υπάρχει κάτι που πρέπει να τονίσω είναι πως και σε κουβέντες που είχα με διάφορους καλοθελητές, είναι πως ο καθένας ξεχώριζε διαφορετικά κομμάτια απ' τον άλλον. Κάτι που μου δείχνει μια προσπάθεια για ποικιλία η οποία δεν είναι πάντα επιτυχημένη κατά την γνώμη μου. Για να το πάμε λίγο εκεί, ταυτότητα βρήκες στην συλλογή η πιστεύεις πως δεν ήταν αυτό το ζητούμενο;
Σ.: Είσαι ωραίος... έθιξες δύο θέματα, τα οποία ακριβώς είχα στο μυαλό μου να αναφέρουμε. Το ένα πιθανά και άθελά σου, και έχει σχέση με δύο μπάντες από τη Σύρο. Τους Last Rizla και τους Sector Illusion, τους οποίους κακώς δεν ανέφερα στις μπάντες που ξεχωρίζω (my bad). Δηλαδή οκ, ποιoς θα το περίμενε να υπάρχουν δυο μπάντες από ένα μικρό νησί την στιγμή που η λογική λέει οτι ο ήχος πρέπει να μονοπωλείται από τα groups των μεγάλων πόλεων που έχουν τα μέσα και την ευκολία. Οκ... "λογική" σου χω νέα... σε γράφουμε στην π...α μας. Η σκηνή, μιλώντας γενικότερα για την μουσική, αναπνέει και αποπνέει μια υγεία η οποία δεν είναι συνηθισμένη. Δεν θα επεκταθώ σε κοινωνικό επίπεδο γιατί δεν είναι το θέμα μας, αλλά δεν μπορώ να κρύψω την εντύπωση που μου προκαλεί ένα τέτοιο γεγονός.
Δεύτερο θέμα... Η συλλογή μα το θεό δεν έχει ροή. Ή αν έχει, είναι αρκετά avant-garde για να την καταλάβω. Αλλά πολύ απλά who cares... Δεν ξέρω κατά πόσο απασχόλησε την Spinalonga κάτι τέτοιο. Και αν το καλοσκεφτείς παραδοσιακά δηλαδή, θα μπορούσε να είναι μια κασσέτα που θα έγραφες σε ένα φίλο σου, και θα χε απλά γαμάτες μπάντες που ακούς αυτό το διάστημα. Άλλωστε νομίζω αυτή είναι η λογική όλης της συλλογής, δίνεις 5 ευρώ (!!!) και παίρνεις δύο ώρες μουσικής με νέες (και ωραίες) μπάντες. Εν ολίγοις δεν με ενόχλησε καθόλου το ότι ανάμεσα σε Sector Illusion και Circassian άκουσα τους Extraordinary Rendition.
Κ.: Εντάξει ήταν μικρό το track και μάλλον για λειτουργικούς λόγους βρήκε τον δρόμο του στο ''Miss Fortune...''. Για την ιστορία, έχω την εντύπωση ότι διέλυσαν οι συγκεκριμένοι. Γενικότερα πάντως ούτε οι προηγούμενες προσπάθειες ήταν κάτι το τρομερά ομοιογενές, απλά επειδή κάπου έπεσε το μάτι μου ότι έχουμε να κάνουμε με ψυχεδελική/sludge/extreme κατεύθυνση, το μυαλό μου μπήκε σε λίγο πιο συγκεκριμένα πράγματα. Ίσως και να υπάρχει ομοιογένεια αλλά περισσότερο σε γενικότερα vibes και γι' αυτό να μην σε ξένισε,αλλά εγώ που και που έχανα λίγο την μπάλα με την σειρά των επιλογών. Θεματικά θα μπορούσε να πετύχει μεγαλύτερη συνοχή νομίζω, δηλαδή οι ψυχεδελικές μπάντες μαζί, το ίδιο και οι πιο heavy/doom κ.ο.κ. Αλλά ας μην το συνεχίσω γιατί είπαμε ποιοτικά είμαι καλυμμένος και έμαθα ήδη ωραία πράγματα για ακόμη μια φορά. Να θίξω ακόμα δύο θεματάκια αφού βγήκα ο αντίλογος. Λίγο κακό πράγμα οι διάρκειες σε συλλογές ε, πέντε τραγούδια χτύπησαν συνολικά 40λεπτο. Δεν τους βάζεις και χέρι στις διάρκειες αλλά σίγουρα δεν είναι ιδιαίτερα σύνηθες αυτό. Α και τέλος, γιατί ρε 1000mods με διασκευή; Αφού έχετε δικό σας υλικό που είναι και μια χαρά ε, ειδικά κάτι απ' το επτάρι.
Σ.: Σίγουρα άνισο... όταν κάποιος καταλαμβάνει το 1/4 της διάρκειας του cd. τώρα για τους 1000mods η αλήθεια είναι ότι με παραξένεψε και η επιλογή... ίσως ήθελαν να αποτινάξουν τον Kyuss χαρακτηρισμό και να μπουν σε ένα πιο sludge tripακι εξαιτίας της φύσης της συλλογής. Πάντως δεν με ενοχλεί ανεξαρτήτως είδους και σκοπιμότητας ένα track των Eyehategod... αλλά αυτό μόνο και μόνο επειδή είμαι fanboy. Ήθελα να επισημάνω πάντως κάτι στο θέμα της συνοχής του ήχου: όπως σημείωσες και εσύ, πρόκειται για ένα γενικότερο vibe το οποίο παρατηρείται και σε συναυλιακό επίπεδο κυρίως στην Αθήνα. Οι περισσότερες μπάντες διατηρούν φιλικές σχέσεις, οπότε πολύ συχνά θα τους συναντήσεις σε κάποιο gig μαζί. Αυτό δημιουργεί κατά κάποιο τρόπο και αυτή την νοητή ροή στον ήχο της συλλογής, κυρίως για όσους έχουν την δυνατότητα να παραβρίσκονται σε αυτά τα live.
K.: Νομίζω καταλαβαίνω που το πας και δεν έχω να προσθέσω πολλά πράγματα. Έχουμε μια βόρεια εκπροσώπηση (Νational Pornographik, Extraordinary Rendition & Βad Τrip), αλλά εφόσον είμαι αδαής για τις δυναμικές σας εκεί κάτω μένει μόνο να σε πιστέψω. Ελα όμως, βγάλε το από μέσα σου, πες ότι έχεις να πεις. Α, και δώσε και λίγα info για το packaging και την γενικότερη αισθητική γιατί εγώ ακόμα περιμένω την κόπια μου (Παααύλο!).
Σ.: Νομίζω ότι γενικότερα αυτό θα μπορούσε να είναι και το συμπέρασμα της συλλογής σαν κίνηση. Η ανάπτυξη νέων δυναμικών μεταξύ κόσμου και συγκροτημάτων, η οποία αποφέρει μόνο θετικά, δημιουργώντας μια σχετική ποικιλία όπως αποτυπώνεται και στα δύο αυτά cds, αλλά και μια συνοχή η οποία συντελεί στο να μπορούμε πλέον να μιλήσουμε για μια σκηνή. Ίσως και για την πιο υγιή σκηνή αυτή την στιγμή, η οποία διακατέχεται από ένα αίσθημα συλλογικότητας το οποίο εξαργυρώνεται τόσο στα lives (με πολύ δυνατή προσέλευση), όσο και στο θετικό vibe που αγκαλιάζει κάθε κίνηση της.
Σχετικά με το packaging: Δεν θα είμαι υπερβολικός... αλλά είναι πανέμορφο. Το artwork είναι αρκετά ταιριαστό τόσο θεματικά όσο χρωματικά και το layout αρκετά καλό. Για να 'μαι πιο ακριβής για σας τους άσχετους που δεν το χετε ακόμα στα χέρια σας, το εξώφυλλο αγκαλιάζει τρεις κάρτες (σελίδες) οι οποίες περιέχουν τις απαραίτητες πληροφορίες για τις μπάντες και την κυκλοφορία. Πολύ όμορφο πραγματικά, και αρκετά έξυπνο conceptικά... ακούς το ένα cd και κρατάς την αντίστοιχη κάρτα για να δεις τις πληροφορίες που θες... cool. Λοιπόν κλείνουμε; Θες να προσθέσεις κάτι, γιατί έχω μία pizza να κρυώνει και να με κολάζει.
Κ.: Μπα, όχι, ήσουν χείμαρρος, άσε που είπαμε είμαι αδαής και στα δυο ζητήματα (κράξτε την δημοσιογραφική μου υπόσταση αγαπητοί αναγνώστες). Πάντως έχω ήδη παραγγείλει το ep των Circassian, αυτό δεν είναι πάντα γαμάτο να στο κάνει μια συλλογή; Πάνε φάε!
Κώστας Χ.
Ιωσήφ Χ.
http://www.spinalonga.net/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου