Τρίτη 31 Μαΐου 2011

JOYLESS (Nor) - Without Support (2011)

Λοιπόν. Είμαι υπό την τρομακτική επιρροή του δίσκου, έπειτα από 20 περίπου ακροάσεις, δεν μπορώ να συγκρατήσω τα λόγια μου, οπότε θέλω να είστε ευγενικοί μαζί μου και να μην ταραχτείτε απ’ όσα θα γράψω.
Οι Joyless όπως γνωρίζουμε καλά, είναι η πλάκα των Forgotten Woods, εκείνων των τύπων που έθεσαν στέρεες βάσεις για τον ήχο του black metal αλλά κανείς δεν παραδέχεται γιατί φοβάται μην τον πουν γραφικό.
Κατέληξαν λοιπόν από depressive black metal τέτοιοι, να αναφέρονται ως... depressive rock.

Εντάξει παιδιά εγώ δεν θα διαφωνήσω, ποιος είμαι άλλωστε για να το κάνω αυτό. Θα διαφωνήσω όμως σίγουρα στο τι εξέλιξη έχει υπάρξει, κι ελπίζω να μην σας φέρνω σε δύσκολη θέση μ’ αυτά μου τα λόγια. Το "Without Support" είναι ένα ξέφρενο ξεκαύλωμα.
Οκ, δηλαδή οι τύποι δεν ξέρω τι γαμηστερότατες φάσεις περνάνε στην ζωή τους, αλλά στοιχηματίζω πως μιλάμε για ένα πολύ φίνο παρεάκι. Αγκάλιασαν με στοργή κι αγάπη έναν πιο heavy και lo-fi ήχο (νομίζω ότι κάτι συμβαίνει με μένα και τις low fidelity δουλειές, δεν γράφω και για τίποτα άλλο…), και ρε παιδιά, σοβαρά, δεν ξέρω αν φταίει η τελευταία δίχρονη, έντονη τριβή μου με το us indie rock (ο Κωστάκης μ’ έχει παρασύρει, σ’ αυτόν τα όποια παράπονα), αλλά πείτε κι εσείς ειλικρινά, δεν ακούτε πολλές από τέτοιες κιθάρες μέσα στον δίσκο;
Άλλες φορές αυτό, κι άλλες φορές μια βρωμερή στονερίλα, ΠΟΥ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ δεν καταλαβαίνω από πού μπορεί να πηγάζει. Δώστε βάση στην κομματάρα "Puberty and Dreams" και δείτε ότι δεν λέω ψέματα. Ή στο "Shadow Spree" ξέρω γω. Γενικά δεν ξέρω, δεν μπορώ να μεταφράσω τι στο καλό έχουν κάνει μ’ αυτό εδώ το άλμπουμ, ακούς από εφηβικό καυλωμένο ντράμινγκ σε heavy rock κομμάτι ("De Profundis Domine"), μέχρι αναφορές σε Vaselines ξέρω γω ("Velvet Willows"), και φυσαρμόνικες με μπάντζα ("Better", οι φυσαρμόνικες παίζουν κι αλλού, απλά εδώ what the fuck).

Πολύ τους γουστάρω αυτούς τους δίσκους γενικά, να σε ρωτάει ο άλλος "τι παίζουν εδώ;", και το μόνο που είσαι ικανός ν’ απαντήσεις είναι ένα "τρέχα γύρευε".
Για να μην σας σκοτίζω πολύ, ακούστε αυτόν τον δίσκο για το καλό σας, ή αλλιώς Hey-Today-Fuck off.


Μάριος Γ.

ΥΓ. Ok, αργήσαμε λίγο να το ανεβάσουμε το ρηβιού, αλλά σας βεβαιώνω οτι ισχύουν ακριβώς όσα λέω.

http://www.myspace.com/joylessmusic

Δεν υπάρχουν σχόλια: