ΨΑΡΟ_ΚΟΡΦΑΔΕΣ 2010 pt.I

1. The Estranged - The Subliminal Man
2. Masshysteri - Masshysteri
3. Mindy Misty - Generic Communion
4. White Lung - It's The Evil
5. Kylesa - Spiral Shadow
6. Together - The Odyssey EP
7. Corrossion Of Conformity - Your Tomorrow 7''
8. Kvelertak - Kvelertak
9. Alcest - Ecailles De lune
10. Slough Feg - The Animal Instincts

Mας ξέφυγε το 2010 όπως κάθε νέα χρονιά. Δε πειράζει φίλοι αναγνώστες εδώ είμαστε να τα επισημαίνουμε. Οπως και να χει ότι βρίσκεται στην λίστα είναι πέρα για πέρα γαμηστερό και όποτε και να κυκλοφορούσε θα χάναμε την μιλιά μας. Επειδή για πολλά από αυτά έγραψα ενδελεχώς (για κάποια άλλα θα γράψω) ας μιλήσουμε γι'αυτα που δεν μάθατε τι πιστεύω είτε επειδή μου τα έφαγαν (άλλος πιο ΤΑΧΥΣ συντάκτης), είτε επειδή δεν μπήκα σε περεταίρω κόπο αφου ''τι να πω δηλαδή''. Για να γίνω πιο κατανοητός ξεκινάμε απ'το επτάιντσο των Corossion of Conformity. Oι τύποι άφησαν τον Keenan στην άκρη και ο Μike Dean ξανάπιασε το μικρόφωνο (κάτι που χε να κάνει απ'τα '80ς) για ένα κολασμένο επτάρι αγνής crossover/doom metal καύλας. Οι τύποι φέρανε πίσω το lineup του Αnimosity και θα οργώσουν την Ευρώπη σε μια περιοδεία που περνά και απ'την χώρα μας. ΟΥΑΟΥ. Στη συνέχεια, οι Together είναι μια γερμανική μπάντα για την οποία δεν ήξερα τίποτα και ευτυχώς με ενημέρωσαν εγκαίρως γιατί θα τους ανακάλυπτα το 2019 (μαθηματικά υπολογισμένο). Όσοι γουστάρετε Ruiner ή ακόμα και την γαλλοφωνη screamo σκηνή μπείτε στον κόπο για τα 17 πιο δυναμικά κλαψομούνικα hardcore λεπτά της χρονιάς μας. Οι Kylesa εβγαλαν το Spiral Shadow, πιο εσωτερικοί απ'το προηγούμενο riff-fest αλλά ταυτόχρονα πιο δυνατοί από ποτέ. Άκούγονται γκρίνιες αλλά εγώ λέω να πάτε να σκάσετε γιατί οι τύποι μας έβγαλαν το καπέλλο και ηχογράφησαν έναν τελείως ψυχεδελιάρικο δίσκο που ακούγεται σφηνάκι και ξεπερνά τις όποιες hipster-metal μετριότητες με την ίδια ταχύτητα που ξεπερνά αυτός ο Τζαμαικανός ολυμπιονίκης την γιαγιά μου με αρθριτικά στο κατοστάρι. Οι Alcest είναι black metal, είναι in και παίζουν shoegaze σα πρωταθλητές. Ακόμα και σε τουρνέ με τους Cyanna να βγουν ούτε με ενδιαφέρει το πόσο 'τηςμοδας' είναι αυτά τα νεοαρτιστικά black metal κινήματα και εγώ θα πάω να τους δω (αν περιοδεύσουν και αφού φτύσω τους Cyanna-τυχαίο ονομα γιατί μισώ και την Vodafone επ ευκαιρείας). Για Kvelertak θα τα ξέρετε οπότε τι μένει να προσθέσω; Ειδικά για έναν αμιγώς rock'n'roll δίσκο που καταφέρνει να κάνει τα όποια black metal riffs μη anticlimatic. ΔΩΣΕ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ. Τέλος (αλλά ποιοτικά αντιδιαμετρικό για την θέση που παίρνει λόγω μη αξιοπιστίας στο συγκεκριμένο σύστημα κατάταξης) το τελευταίο άλμπουμ των Slough Feg. Γενικά ότι και να γράψω είναι λίγο, οι άνθρωποι ηχογραφούν κάθε χρόνο και καλυτερεύουν για πλάκα. Μακρυά από προβλέψιμο παραδοσιακό heavy metal το album είναι ο ύψιστος φόρος τιμής στην περίοδο Jailbreak - Black Rose των μεγάλων Ιρλανδών. Δεν θέλω να γίνω κλισέ αφού τον παραλληλισμό με τους Lizzy τον κάνουν σχεδόν όλοι, αλλά ρε παιδιά αυτιά έχουμε τα δουλεύουμε καμμιά φορά. Ο Scalzi είναι άνθρωπος με όραμα και να τον εμπιστεύεστε. Για τα υπόλοιπα ψαχτείτε στις ηλεκτρονικές σελίδες του ΓΑΜΗΣΤΕΡΟΥ webzine μας.

1. Burzum - Belus
2. Suma - Ashes
3. Sabbath Assembly - Restored To One
4. Profanatica - Disgusting Blasphemies Against God
5. Celeste - Morte(s) Nee(s)
6. Twilight - Monument To Time End
7. Bohemian Grove - EP
8. Ufomammut - Eve
9. Furze - Reaper Subconscious Mind
10. Deftones - Diamond Eyes
11. Emeralds - Does It Look...
12. Gonjasufi - A Sufi And A Killer
13. Flying Lotus - Cosmogramma
14. Blut Aus Nord - What Once Was... Liber I
15. Isis & Melvins - Split KAI Swans, και τα δύο λόγω σημαντικότητας

1. Twillight - Monument To Time End
2. Svarti Loghin - Drifting Through The Void
3. Altar Of Plagues - Tides EP
4. Kvelertak - Kvelertak
5. Alcest - Écailles De Lune
6. 65daysofstatic - We Were Exploding Anyway
7. Violator - Annihilation Process
8. Max Richter - Infra
9. Electric Litany - How to be A Child And Win The War
10. Ef - Mourning Golden Morning
11. Okkultokrati - No Light For Mass
12. Nachtmystium - Addicts: Black Meddle Pt.2
13. Jaga Jazzist - One Armed Bandit
14. Yakuza - Of Seismic Consequence
15. Tsorer - Return To Sodom

Η αλήθεια είναι οτι δεν μπόρεσα ποτέ να ξεπεράσω την επίδραση του 2001 στο ψυχισμό μου.
Απο τότε λοιπόν η στοιχειωμένη μου ακοή φοβάται το χρόνο και τον απολογισμό. Κάθε χρονιά προσπαθώ να βγάλω απ’το μυαλό μου οτι όσο περνάει ο καιρός ο ήχος γίνεται χειρότερος (κάτι που στο κάτω-κάτω δεν είναι αλήθεια), αλλά δεν τα καταφέρνω. Και την θυμάμαι την αίσθηση κάθε χρόνο την τελευταία πενταετία, όταν η μια δισκάρα διαδεχόταν την άλλη, αλλά ποτέ καμιά δεν αντιμετωπίστηκε με τον γνωστό εφηβικό έρωτα αλλά με το χαμόγελο ενός δημοσίου υπαλλήλου.
Τότε κατάλαβα ότι δεν μου φταίει η μουσική.
Το 2011 το black metal μετράει σχεδόν δύο δεκαετίες, οι παππούδες του έβγαλαν λεφτά, οι σταρ του αποφυλακίστηκαν κι η ιστορία του υπάρχει πλέον στην μεγάλη οθόνη. Η περασμένη δεκαετία ήταν μια περίοδος αμηχανίας, κανείς δεν κατάλαβε πότε άλλαξαν όλα.
Γι’αυτό και η χρονιά που μας πέρασε ήταν η τελευταία προειδοποίηση, ξεμουδιάσαμε...