Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Wardruna (Nor) - Runaljod - Gap Var Ginnunga (2009)


Η επιστροφή στις αρχές των πρώτων καιρών δεν είναι εύκολη, ιδίως τον 21ο αιώνα όπου οτιδήποτε γνωρίζουμε καλύπτεται από μια παχιά κρούστα αποξένωσης, αδιαφορίας, αμάθειας και υλισμού. Οποιαδήποτε μορφή τέχνης καταφέρνει έστω και λίγο να σου διεγείρει αυτό το πρωτόγονο αίσθημα ηρεμίας και εναρμόνισης με την φύση, είναι άξια θαυμασμού. Χωρίς καμία απολύτως υπερβολή με την πρώτη ακρόαση του "Runaljod - Gap Var Ginnunga", καταλαβαίνεις ότι ο πρωταρχικός στόχος έχει επιτευχθεί.

Οι Wardruna ουσιαστικά είναι το δημιούργημα του Einar Kvitrafn, και μετρά γύρω στα έξι με εφτά χρόνια ζωής. Οι πρώτες ηχογραφήσεις του "Runaljod - Gap Var Ginnunga" τοποθετούνται κάπου στα μέσα του 2003, πάντα σε πειραματικό στάδιο. Ο "Gap Var Ginnunga" είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας, με τους επόμενους δίσκους να φέρουν τα ονόματα "Yggdrassil" και "Ragnarok". Η κυκλοφορία πραγματεύεται με την υπόσταση των ρούνων, συμβόλων που ακόμα και σήμερα περικλείονται από ένα βαθύ μυστήριο, περιέχοντας μια δυνατή συμβολική ενέργεια που εκφράζει την παράδοση χιλιάδων χρόνων. Είναι μια αναζήτηση, που όπως αναφέρει και ο ίδιος ο Einar, τον έχει καθορίσει σαν δημιουργό και πάνω από όλα σαν άνθρωπο.

Για την επίτευξη αυτού του άριστου αποτελέσματος, το μεγαλύτερο μέρος των ηχογραφήσεων έγινε σε ανοιχτό χώρο (κυρίως οι ήχοι της φύσης), καθώς και με παραδοσιακά χειροποίητα όργανα. Μια προσπάθεια που σε καμία περίπτωση δεν φαντάζει εύκολη. Παρά το γενικά black metal υπόβαθρο των περισσοτέρων από τα μέλη που σήμερα απαρτίζουν τους Wardruna, η μουσική τους σε καμία περίπτωση δεν σχετίζεται με αυτή την σκηνή. Δηλαδή σε καμία περίπτωση ο Gaahl δεν θυμίζει τις μέρες που βρίσκονταν στους Gorgoroth. Αντίθετα θα λέγαμε ότι έχουμε να κάνουμε με συνθέσεις που πατάνε γερά πάνω στην folk/ambient σκηνή. Σκαλίζοντας λίγο την μνήμη μας, ο "Runaljod - Gap Var Ginnunga" μας θυμίζει κάτι από τους βαρύτονους Μογγόλους Huun-Huur-Tu και τους τιτανοτεράστιους Dead Can Dance.

Προσπερνώντας τις παραπάνω λεπτομέρειες αξίζει να σταθούμε στην ουσία του δίσκου. Μια ουσία που ο καθένας την αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Έχοντας όμως σαν κοινό παρονομαστή την κατανυκτική ατμόσφαιρα που κατακλύζει τον άπαντα χώρο, τον δεητικό υμνητικό χαρακτήρα προς τιμήν των θεών που γεννήθηκαν και πέθαναν πάνω σε τούτο τον κόσμο και εσωστρέφεια που δημιουργείται εκ των γήινων κυκλικών ρυθμών των συνθέσεων του. Έχουμε να κάνουμε με μια μοναδική κυκλοφορία που της ταιριάζουν τα ανάλογα. Συγκεκριμένες, μοναδικές στιγμές για να τις απολαύσεις στο έπακρο.


Νίκος Ζ.


www.wardruna.com 
www.myspace.com/wardruna 
www.indierec.net 

Δεν υπάρχουν σχόλια: