NATURAL SNOW BUILDINGS (Fra) - Waves of the Random Sea (2011)

Η παραγωγική συνθετική δύναμη τους δεν σταματά να με εκπλήσσει. Άλλη μία κυκλοφορία από αυτό το καταπληκτικό μουσικό μεγαλείο, και μάλιστα όπως αποδεικνύεται η αγαπημένη μου. Πάντα περισσότερο εκφραστικοί παρά πρωτοπόροι, και στο "Waves Of The Random Sea", αν πρέπει να αναφερθώ στη συνθετική μορφή των τραγουδιών τους δεν θα βρω κάτι νέο. Το χαλί το στρώνουν απαλά drones, ήχοι απλοί και έντονοι που αποσκοπούν στην υποστήριξη και οριοθέτηση του κάθε κομματιού. Οι σχεδόν ψιθυριστές μελωδίες από τις κιθάρες και τα τόσο ήρεμα φωνητικά ή percussions πέφτουν σαν αραχνοΰφαντο folk πέπλο. Ο συνδυασμός αυτών των drones με τις folk προσθήκες είναι ουσιαστικά η μουσική των Natural Snow Buildings. Η εναρμόνιση μικρών θορύβων, θολών drones και νεο-folk μελωδιών. Το άκρως συναισθηματικό πρίσμα που συγκεντρώνεται από αυτά τα επιμέρους τμήματα, αντανακλά μία μαγική ατμόσφαιρα με τελικό αποτέλεσμα την παραγωγή μιας πανδαισίας ήχων.

Δυστυχώς όσο και αν προσπάθησα να τη ντύσω με παραμύθια και χαμόγελα, η μουσική περιγραφή ακουμπά πολύ κοινότοπα πεδία τα οποία αδικούν την οποιαδήποτε δουλειά των Natural Snow Buildings. Θα αφήσω κατά μέρος, φράσεις του τύπου "Το "Waves Of The Random Sea" είναι οι χαμένες εικόνες ενός μολυβένιου ύπνου" όσο δίκαια και αν το εκφράζουν αυτές, για να μην μειώσω το υλικό της επερχόμενης συλλογής ποίησης που θα εκδώσω.

Έχω δίκιο όμως, το "Waves" είναι δίσκος που παρακολουθείς με ακουστικά για να μην χάθει ο παραμικρός βόμβος. Απέχοντας έτη φωτός από οποιαδήποτε κλισέ και μελιστάλακτη συνθετική αερολογία, οι Natural Snow Buildings καταφέρνουν να είναι συναισθηματικοί, γνωρίζοντας πως να εκφραστούν ακόμα και μέσα από drones ή field recordings, κάτι διόλου εύκολο, που ταυτόχρονα τους καταξιώνει ως μουσικούς.

Η μόνη σημαντική διαφορά συγκριτικά με λοιπές δουλειές τους, είναι το μέγεθος του δίσκου που δεν ξεπερνά τα 70 λεπτά. Αυτή η αλλαγή τους επιτρέπει να κυκλοφορήσουν τη δουλειά τους μέσα από τις γνωστές βιομηχανικές οδούς, και όχι ως self-released όπως η μπάντα συνηθίζει. Αφήνω τις κακές εμπορικές υποβολές στην άκρη και εστιάζοντας στη μουσική βλέπω πως αυτή η χρονική στένωση, τους κάνει πιο μεστούς και λιτούς. Δεν στέκεται εμπόδιο στην ποιότητα, εν αντιθέσει η μικρότερη διάρκεια του δίσκου με βοήθησε να τον παρακολουθήσω ευκολότερα. Ίσως το χαρακτηρίζω ως την καλύτερη δουλειά τους ακριβώς επειδή αντιλαμβάνομαι εντονότερα την έκταση και τις μορφές των κομματιών. Αυτή η αμεσότητα ήταν ένα στοιχείο που δεν είχαν αναπτύξει, και η παρουσία της δεν τους μειώνει την υποβλητικότητα. Άλλη μία καταπληκτική δουλειά, άλλη μία περιήγηση στο κρυστάλλινο παλάτι που δημιουργεί η φαντασία τους.

Γιώργος Κ.

http://www.myspace.com/naturalsnowbuildings
http://www.blackest-rainbow.moonfruit.com/