Οι Procer Veneficus είναι ένα αμφιλεγόμενο project. Ο Derek Schultz από την στιγμή της ενηλικίωσης του μέχρι και σήμερα μας έχει χαρίσει πάνω από μια ντουζίνα δίσκους black metal, dark ambient και γενικότερα σκοτεινής μουσικής. Αφηγηματικής μουσικής, κυρίως, από εκείνες της οποίας το πεδίο βρίσκεται μακριά από την ανάγκη των στίχων που πρέπει να εκφραστούν και σου μιλάνε χωρίς λόγια.
Την τελευταία του προσπάθεια και επιθυμία έκφρασης του την αφιερώνει στην Iolanthe, δίχως να κάνει σαφές ποιά είναι αυτή και επειδή το μυαλό μας με αυτούς του καλλιτέχνες καλό είναι να μην σκέφτεται μόνο τα απολύτως αυτονόητα, δεν θα μπούμε στην διαδικασία να βγάλουμε ένα πιθανώς λάθος συμπέρασμα.
Για μια φορά ακόμα ζούμε την έντονη ατμόσφαιρα, αλλά εδώ πέρα κάναμε κάτι περισσότερο. Μυρίσαμε το άρωμα, είδαμε το σκοτάδι, ακουμπήσαμε στο βελούδο και γευτήκαμε την μυστηριώδη γοητεία. Υπήρξαν μερικές πολύ συγκεκριμένες στιγμές μέσα στον δίσκο που μου γέννησαν αναπολήσεις των αγαπημένων Coil, ξυπνώντας στο μυαλό συγκλονιστικές εμπειρίες και εφιάλτες Μουσικής Για να Παίξει στο Σκοτάδι. Και πέρα από τα ambient σημεία που λειτουργούν όπως πρέπει, υπάρχουν οι πιο μουσικές στιγμές, όπως για παράδειγμα τα κιθαριστικά σημεία του "Moonlight Heather", που δημιουργούν την εντύπωση κάποιου μοναχικού τύπου βασανισμένου από την νοσταλγία, να παίζει αφοσιωμένος και εγκλωβισμένος σε κάποιο σκοτεινό, απόμακρο και ασαφές μέρος με έντονο φυσικό reverb. Ή ας πούμε για την διασκευή στο "Devotion" των Amber Asylum από τον (μάλλον) καλύτερο τους δίσκο "Songs Οf Sex Αnd Death".
Βάλτε 2 ακουστικά στα αυτιά σας, ξαπλώστε και ακούστε την Νύχτα να σας μιλάει.
Για μια φορά ακόμα ζούμε την έντονη ατμόσφαιρα, αλλά εδώ πέρα κάναμε κάτι περισσότερο. Μυρίσαμε το άρωμα, είδαμε το σκοτάδι, ακουμπήσαμε στο βελούδο και γευτήκαμε την μυστηριώδη γοητεία. Υπήρξαν μερικές πολύ συγκεκριμένες στιγμές μέσα στον δίσκο που μου γέννησαν αναπολήσεις των αγαπημένων Coil, ξυπνώντας στο μυαλό συγκλονιστικές εμπειρίες και εφιάλτες Μουσικής Για να Παίξει στο Σκοτάδι. Και πέρα από τα ambient σημεία που λειτουργούν όπως πρέπει, υπάρχουν οι πιο μουσικές στιγμές, όπως για παράδειγμα τα κιθαριστικά σημεία του "Moonlight Heather", που δημιουργούν την εντύπωση κάποιου μοναχικού τύπου βασανισμένου από την νοσταλγία, να παίζει αφοσιωμένος και εγκλωβισμένος σε κάποιο σκοτεινό, απόμακρο και ασαφές μέρος με έντονο φυσικό reverb. Ή ας πούμε για την διασκευή στο "Devotion" των Amber Asylum από τον (μάλλον) καλύτερο τους δίσκο "Songs Οf Sex Αnd Death".
Βάλτε 2 ακουστικά στα αυτιά σας, ξαπλώστε και ακούστε την Νύχτα να σας μιλάει.
Μάριος Γωνιάδης
www.metal-archives.com/band.php?id=30621
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου